«Η Ελληνική γλώσσα δεν συγκρίνεται με την αγγλική ή γαλλική γλώσσα... είναι το αγκωνάρι του πολιτισμού μας και η μητρική γλώσσα του Δυτικού πολιτισμού», δηλώνει σε συνέντευξή του ο Καναδός καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, Ζακ Μπουσάρ, μέλος της Βασιλικής Εταιρείας Καναδά. Ο Ζακ Μπουσάρ γεννήθηκε και ζει στο Μόντρεαλ και, από το 1973, είναι καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο της καναδέζικης μεγαλούπολης. Ο κ. Μπουσάρ είναι μεταφραστής κειμένων της ελληνικής λογοτεχνίας στα γαλλικά, είναι επίτιμο μέλος της Ελληνικής Κοινότητας Μόντρεαλ, αλλά και ένας πραγματικά ένθερμος και φανατικός οπαδός της ελληνικής γλώσσας. Ο ίδιος, μιλώντας σε συνέντευξη που παραχώρησε στο hellenicdna.com, από το πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, στο οποίο διδάσκει, αναφέρεται με ένθερμα λόγια για την ελληνική γλώσσα.
TΙ ΕΛΕΓΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
«Ὅσο πλουσιοτέρα εἶναι ἡ γλῶσσα, τόσο περισσότερο ἔχομε πολιτισμό ψυχῆς!».
«Πόσες φορές ἔχω πεῖ καί ὅσο ἔχω τό μυαλό μου, μέχρι πού νά πεθάνω θά τό λέγω αὐτό: Τό μεγαλύτερο ἔγκλημα στή φυλή μας, ἡ βεβήλωση τῆς γλώσσας μας. Δέν μέ ἐνδιαφέρει αὐτή τή στιγμή τίποτε ἄλλο. Ἡ γλῶσσα, γιατί ὅλα ἄν χαθοῦν, ἡ γλῶσσα ἅμα μείνει, διατηρεῖ τήν αἴσθηση τοῦ ἔθνους. Ὅταν ἡ γλῶσσα χαθεῖ, τότε δέν ἔχομε τήν αἴσθηση τοῦ ἔθνους, τότε τό ἔθνος χάνεται. Ἐπιμένω καί θά ἐπιμένω μέχρι νά μέ βαρεθεῖτε».
(Πράξεις, ὁμιλία 87η)
«Ἀγαπητοί μου, μάθετε τά παιδιά σας ἑλληνικά, νά καταλαβαίνουν, κάθε φορά σᾶς τό λέω, εἶναι τό πάθος μου».
«Μήν ξεχνᾶτε ὅτι ἐκεῖνο πού στηρίζει τήν ἑνότητα ἑνός λαοῦ εἶναι ἡ γλῶσσα. Δέν διστάζω νά σᾶς πῶ ὅτι δέν εἶναι ἡ θρησκεία, εἶναι ἡ γλῶσσα. Λέμε: «Εἴμαστε Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι», ὅλα καλά καί ὡραῖα. Τό πρῶτο ὅμως εἶναι ἡ γλῶσσα, δεύτερο ἡ κοινή ἱστορία, τρίτο εἶναι ἡ θρησκεία καί ἐμεῖς εἴμαστε συμπαγής λαός. Ἔχομε κοινή γλῶσσα, κοινή ἱστορία καί κοινή θρησκεία. Εἶναι κάτι καταπληκτικό. Ἄν καταφέρουν οἱ ἐχθροί μας νά μᾶς κάνουν νά μιλᾶμε … φράγκικα, δέν ξέρω πῶς, ἀγαπητοί μου, θά χάσομε τήν ἐθνική μας ταυτότητα! Θέλω νά συνειδητοποιήσομε τήν ἀξία τῆς γλώσσας. Εἶναι πάρα πολύ σημαντικό τό θέμα αὐτό πού σᾶς λέγω».
«Εἶναι τό Ἅγιο Πνεῦμα μεγίστη δύναμη. Αὐτό τό «μεγίστη», νά δεῖτε τή φτώχεια τῆς ἀνθρώπινης γλώσσας. Ξέρετε ὅτι ἡ ἀνθρώπινη γλῶσσα εἶναι πολύ φτωχή. Ἀπό τίς ἀνθρώπινες γλῶσσες λένε ὅτι ἡ ἑλληνική γλῶσσα εἶναι πλούσια, γιατί ἐκφράζεται λεπτότερα καί ἀκριβέστερα. Αὐτό εἶναι ἀλήθεια. Βέβαια σπεύσαμε νά τήν καταστρέψομε τή γλῶσσα μας, δέν ξέρω, ἐγώ τό θεωρῶ μέγιστο ἔγκλημα κατά τῆς φυλῆς, ἀλλά καί κατά τῆς ἀνθρωπότητας, γιατί αὐτός ὁ παγκόσμιος θησαυρός καταστρέφεται. Ἐμεῖς θά ἔπρεπε νά εἴμαστε οἱ φορεῖς του, ἀλλά καταφέραμε νά εἶναι φορεῖς ἄλλοι λαοί, τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας. Ἀγαπητοί μου, τά ταμεῖα τοῦ κράτους μας νά ἀδειάσουν ὅλα, νά μποῦν ἐχθροί καί νά κατακτήσουν ὅλη τήν Ἑλλάδα, εἴμαστε σέ θέση πάλι νά τά ἐπανακτήσουμε, ἡ Ἱστορία τό ἀπέδειξε. Ἄν χάσουμε τή γλῶσσα μας, χαθήκαμε ὁριστικῶς καί διαπαντός. Πάρτε το εἴδηση. Λυπᾶμαι, θά τό πῶ γιά πρώτη φορά αὐτό, ὅταν μᾶς δίνετε τά χαρτάκια μέ τά ὀνόματα γιά νά τά μνημονεύσομε ἤ μᾶς δίνετε τίς ἀπορίες καί δῶ ὅτι δέν ὑπάρχει τονισμός, μέ πιάνει βαθιά λύπη. Τό καταλαβαίνετε ὅτι ἅμα βάζομε τούς τόνους δημιουργοῦμε μία ἀντίσταση; Νά μήν καταστραφεῖ αὐτός ὁ θησαυρός καί ἀπωλεσθεῖ ὁριστικῶς! Ἐγώ εἶμαι καλόγερος, γι’ αὐτό μιλάω ἔτσι … Ἄμ … γι’ αὐτό θέλουν νά καταστρέψουν τά μοναστήρια καί νά τά συρρικνώσουν, γιά νά μή μιλᾶνε, γιατί τά θέματα αὐτά δέν εἶναι θέματα τῆς πολιτικῆς, εἶναι θέματα ἐθνικά και σέ ἕναν θησαυρό ἐθνικό δέν ἔχει κανείς τό δικαίωμα νά βάλει βέβηλο χέρι. Αὐτός ὁ Στάλιν, ὅταν τοῦ εἰπώθηκε -αὐτό δημοσιεύτηκε πού σᾶς λέω- τοῦ εἰπώθηκε νά δημιουργήσουν μία ἐναλλαγή στή γλῶσσα, εἶπε: «Κάτω τά χέρια ἀπό τήν ἁγία μας γλῶσσα»! Μιά γλῶσσα, πού ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες τή δώσαμε … Εἶναι ἑλληνική γραφή. Ἐμεῖς τόν ἔχομε αὐτογενῆ τό θησαυρό, δέν μᾶς τόν ἔδωσε κανένας καί πᾶμε νά τόν ἐξαφανίσομε!».
«Ἕνας λαός ἐξαφανίζεται ὅταν χάσει τήν ταυτότητά του, δηλαδή ἱστορία, γλῶσσα καί γιά μᾶς τούς Ἕλληνες τήν Ὀρθοδοξία».
«Βλέπετε, λέω κείμενα, γιατί δέν θέλω νά σᾶς ἀποξενώσω ἀπό τά κείμενα τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί ἀκόμα ἀπό τή γλῶσσα μας. Πρέπει νά ἔχετε μιά αἴσθηση τῆς γλώσσας μας σέ ὅλες τίς φάσεις τῆς ἱστορικῆς της πορείας. Δέν εἴμαστε μόνο ἐμεῖς Ἕλληνες καί πρίν ἀπό 2.000 ἤ 3.000 χρόνια δέν ἦσαν Ἕλληνες. Ἕλληνες πάντοτε εἴμαστε καί ἡ γλῶσσα μας πάντοτε εἶναι ἴδια. Γι’ αὐτό διαβάζω περικοπές. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος. Μποροῦσα νά διαβάζω τίς περικοπές μεταφρασμένες καί νά μήν μπαίνω στόν κόπο νά κάθομαι νά σᾶς τά μεταφράζω τώρα ἐπί τόπου καί νά δημιουργῶ ἴσως καί κάποια χασμωδία τήν ὥρα τοῦ μαθήματος. Ὄχι, θέλω νά ἔχετε αἴσθηση καί τῶν κειμένων τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας».
«Ἐξάλλου, ὅλα τά βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης ἐγράφησαν ἑλληνικά. Ξέρετε τί σημαίνει αὐτό πού λέω, ἔ; Ξέρετε τί σημαίνει. Σημαίνει, ἀγαπητοί μου, τή μεγάλη μας εὐθύνη, ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή ἐγράφη ἑλληνικά καί τή διαβάζουν ἀκόμα καί οἱ Ἑβραῖοι. Ἄν θέλουν νά διαβάσουν Ἁγία Γραφή, πρέπει νά μάθουν ἑλληνικά ἤ νά μεταφραστεῖ στή γλῶσσα τους, καί οἱ Ἑβραῖοι ἀκόμα! Κι ἐμεῖς τήν ἔχουμε ἑλληνικά καί δέν τή διαβάζουμε ... ».
(Ἐπιστολή Ἰακώβου, ὁμιλία 1η)