234. Ὅταν κατά τήν τέλεση Μυστηρίων παραλείπονται εὐχές εἶναι ἔγκυρα; Εἰδικά στό μυστήριο του Βαπτίσματος, ὅταν δέν γίνει σωστά τό μύρωμα τοῦ παιδιοῦ, τί ἀποτέλεσμα ὑπάρχει στό ἴδιο;
Σὲ περίοδο διωγμῶν, τί πρέπει νὰ κάνει ὁ ἱερέας,
ἂν ἔχει 5 λεπτα διορία, πριν παραβιαστουν οἱ πορτες του ναου;
Ἂν ὑποτεθῆ ὅτι γιὰ κάποιον λόγο
δὲν ἔχουμε δυνατότητα νὰ τελέσωμε τὴν θεία Λειτουργία καὶ δὲν μᾶς μένουν
παρὰ μόνο πέντε λεπτά, γιατί ἤδη κάποιοι ἐχθροί ἐδῶ μέσα, εἴμαστε ἐδῶ
πιστοί, κλείσαμε τὶς πόρτες, χτυποῦν μὲ τὰ ποδάρια τους, μὲ τὶς ἀρβύλες
τους, μὲ τὰ κοντάκια τῶν ὅπλων κ.τ.λ. ν᾽ἀνοίξουν τὶς πόρτες. Δὲν ἔχομε
δυνατότητα. Δὲν ἔχομε καὶ ἄμφια. Ξέρετε ὅτι δὲν ἐπιτρέπεται νὰ
λειτουργήση κανείς χωρίς ἄμφια.
Βασικὸ στοιχεῖο τῶν ἀμφίων εἶναι
τὸ ἐπιτραχήλιο. Δὲν ἔχομε οὔτε ἐπιτραχήλιο. Βγάζομε τὸ μαντήλι μας… Δὲν
ἔχομε μαντήλι. Ἕνα σπάγγο, ἀκοῦστε με, ἕναν σπάγγο, δίκην, σὰν
ἐπιτραχληλιο, τὸ φοράει ἐδῶ καὶ τελεῖ τὸ μυστήριο. Μόνο ποὺ αὐτὸς ὁ
σπάγγος μετὰ πρέπει νὰ καῆ. Καὶ τελεῖ τὸ μυστήριο. Τὸ ἕνα λεπτὸ πέρασε,
δὲν μένουν… παρὰ 4 λεπτά. Πᾶμε στὰ 3 λεπτὰ. Ἡ πόρτα παραβιάζεται. Ἔχομε
τὸ ψωμὶ καὶ τὸ κρασί. «Καὶ ποίησον τὸν ἄρτον τοῦτον τίμιον σῶμα τοῦ
Χριστοῦ σου, τὸ δὲ ἐν τῷ ποτηρί¨ω τοῦτο τίμιον αἷμα τοῦ Χριστοῦ Σου».
Καὶ ἀμέσως κοινωνοῦν ὅλοι. Τελείωσε τὸ μυστήριο. Τελείωσε. Τελείωσε.
Δυνάμει τῆς ἱεροσύνης πάντοτε. Ὅλα τ᾽᾽ἄλλα στὴν Θεία Λειτουργία εἶναι
πλαίσιον. Τὴν καρδιά πήραμε. Γιατὶ αὐτὸ ποὺ σᾶς εἶπα εἶναι ἡ καρδιά. Ὅλα
τὰ ἄλλα εἶναι πλαίσιον, τὸ ὁποῖο πλαίσιο βεβαίως πρέπει νὰ λέγεται κάτω
ἀπὸ συνθῆκες ὁμαλές. Ἀλλὰ ὅταν βρεθοῦμε ὅμως σὲ ἀνώμαλες συνθῆκες,
εἶναι ἔγκυρο τὸ μυστήριο. Ἔχομε σῶμα καὶ αἷμα Χριστοῦ.
Ἀπόδειξις ὅτι ἂν δὲν κάνωμε σωστὰ οὔτε τὴν θεία Λειτουργία,
ἁμαρτάνουμε ἐμεῖς οἱ ἱερεῖς, ἀλλὰ τὸ μυστήριο εἶναι ἔγκυρο. Ἔχομε σῶμα
καὶ αἷμα Χριστοῦ. Τὸ καταλάβατε;
ΠΗΓΗ ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ : ΕΔΩ
