Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΥ ΔΕΔΕΤΑΙ. Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΕΝΝΟΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΟ. ΓΙ' ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ. ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΥΠΟΣΤΑΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, Ο ΥΙΟΣ, ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ. ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΟ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ, ΦΩΤΙΖΕΙ, ΣΤΗΡΙΖΕΙ, ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ, ΤΡΕΦΕΙ, ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ, ΕΝΙΣΧΥΕΙ, ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ. ΓΙ' ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΜΕΛΕΤΑΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ, 1927-2006) - ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ
11 Και αυτά θα τα πράττωμεν, έχοντες υπ' όψιν μας την προσωρινότητα και βραχύτητα της παρούσης ζωής· και ότι ακόμη είναι πλέον ώρα να εξυπνήσωμεν από τον ύπνον της πνευματικής ραθυμίας, που μας κάνει νωθρούς δια τα καλά έργα. Διότι τώρα είναι πιο κοντά η ημέρα της σωτηρίας και απολυτρώσεώς μας, παρ' όσον ήτο τότε που επιστεύσαμεν. 12 Η νύχτα, δηλαδή η παρούσα ζωη, που ομοιάζει με νύχτα, έχει πλέον προχωρήσει· η δε ημέρα της μελλούσης ζωής και της εκδημίας μας προς τον ουρανόν επλησίασε. Ας αποθέσωμεν, λοιπόν, και ας πετάξωμεν από την ψυχήν μας και την ζωήν μας τα έργα του σκότους και ας ενδυθώμεν, σαν φωτεινά όπλα, τα έργα της αρετής. 13 Ας ζώμεν και ας φερώμεθα με ευπρέπειαν και σεμνότητα, όπως εκείνος, που περιπατεί κατά το διάστημα της ημέρας και τον βλέπουν οι άνθρωποι. Οχι με αμαρτωλά φαγοπότια και μέθας, ούτε με πράξεις αισχράς και εξευτελιστικάς ούτε με φιλονεικίας και ζηλοφθονίας. 14 Αλλά, σαν πολυτιμότατον φέρεμα της ψυχής σας, ενδυθήτε τον Κυριον Ιησούν Χριστόν, ώστε να ζήτε εν τω Χριστώ και ο Χριστός να ζη εις σας· και μη φροντίζετε δια τας ικανοποιήσεις των ατάκτων και παρανόμων επιθυμιών της σαρκός.
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΙΔ´ 1 - 4
1 Εκείνον τον αδελφόν, που είναι αδύνατος κατά την πίστιν (και προσέχει περισσότερον τους εξωτερικούς τύπους, όπως είναι π,χ. η διάκρισις των φαγητών σύμφωνα με τον μωσαϊκόν Νομον) πρέπει να τον δέχεσθε και να τον αγκαλιάζετε με στοργήν, χωρίς να συζητήτε και να επικρίνετε τας αντιλήψστου. 2 Αλλος μεν πιστεύει, ότι έχει το δικαίωμα να τρώγη όλα τα φαγητά· ο ασθενής όμως κατά την πίστιν τρώγει λάχανα, διότι φοβείται μήπως μολυνθή από τα άλλα φαγητά και χάση την ψυχήν του. 3 Εκείνος που έχει φωτισμένην πίστιν και τρώγει από όλα, ας μη καταφρονή και εξευτελίζη ως ολιγόπιστον και στενοκέφαλον τον άλλον. Και εκείνος πάλιν που δεν τρώγει από όλα, ας μη κατακρίνη τον άλλον· διότι και αυτόν ο Θεός τον έχει δεχθή και προσλάβει εις την Εκκλησίαν του. 4 Επειτα συ ποίος είσαι που κατακρίνεις ξένον δούλον; Εάν στέκεται η εάν πίπτη, είναι υπεύθυνος απέναντι του Κυρίου του. Συ τον κατακρίνεις, αυτός όμως (εάν καταφύγη στον Θεόν) θα σταθή. Διότι ο Θεός έχει την δύναμιν να στήση και να στερεώση αυτόν εις την πίστιν.
14 Πρέπει δε να έχετε υπ' όψιν σας ότι, αν και σεις συγχωρήτε με όλην σας την καρδιά τα αμαρτήματα που έκαμαν εις σας οι άλλοι, και ο Πατήρ σας ο ουράνιος θα συγχωρήση τα ιδικά σας αμαρτήματα. 15 Εάν όμως δεν δώσετε συγχώρησιν στους ανθρώπους δια τα αμαρτήματά των, τότε ούτε ο Πατήρ σας θα συγχωρήση τας ιδικά σας αμαρτίας. 16 Οταν δε νηστεύητε, μη γίνεσθε όπως οι υποκριταί, σκυθρωποί και κατηφείς, διότι αυτοί αλλοιώνουν και μαραίνουν το πρόσωπόν των, παίρνουν την εμφάνισιν αδυνατισμένου ανθρώπου, δια να φανούν στους άλλους ότι νηστεύουν· αληθινά σας λέγω ότι απολαμβάνουν ολόκληρον τον μισθόν των,δηλαδή τους επαίνους των ανθρώπων. 17 Συ όμως, όταν νηστεύης, περιποιήσου την κόμην σου και νίψε το πρόσωπόν σου, όπως συνηθίζεις. 18 Δια να μη φανής στους ανθρώπους ότι νηστεύεις, αλλά στον Πατέρα σου τον επουράνιον, ο οποίος ευρίσκεται αόρατος παντού και εις τα πλέον απόκρυφα μέρη. Και ο Πατήρ σου, που βλέπει και τα κρυπτά, θα σου αποδώση εις τα φανερά την αμοιβήν σου. 19 Μη συσσωρεύετε δια τον εαυτόν σας θησαυρούς έδω εις την γην, όπου ο σκόρος και η αποσύνθεσις καταστρέφουν και αφανίζουν, και όπου οι κλέπται διατρυπούν τοίχους και χρηματοκιβώτια και κλέπτουν. 20 Να θησαυρίζετε όμως δια τον εαυτόν σας και να αποταμιεύετε θησαυρούς στον ουρανόν, όπου ούτε ο σκόρος ούτε η σαπίλα αφανίζουν, και όπου οι κλέπται δεν τρυπούν τοίχους και δεν κλέπτουν. 21 Διότι, όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδία σας (Εις τον ουρανόν ο θησαυρός σας, στον ουρανόν και η καρδία σας).
Γεννήθηκε 60 χρόνια περίπου μετά το Χριστό. Στον 20ό χρόνο της ηλικίας του έγινε χριστιανός. Όπως γράφει ο μαθητής του Ειρηναίος, ο Πολύκαρπος ήταν στολισμένος με μεγάλη σωφροσύνη, αυστηρότητα ηθών και ολόψυχη αφοσίωση στη διδασκαλία του θείου λόγου. Τα προτερήματα του αυτά και ή γενναιοψυχία του, τον έκαναν πολύ αγαπητό στον ευαγγελιστή Ιωάννη, πού αργότερα τον ανέδειξε επίσκοπο Σμύρνης.
Στο αξίωμα αυτό, επιτελούσε τα καθήκοντα του με ζήλο καθαρά αποστολικό. Αναδείχθηκε ο διδάσκαλος, ο πατήρ, ο ποιμήν, ο φρουρός. Όταν άρχισαν οι διωγμοί κατά των χριστιανών, επί αυτοκράτορα Αντωνίου Πίου, ο ανθύπατος της Μ. Ασίας Στάτιος Κοδράτος, μετά από μανιώδη απαίτηση του ειδωλολατρικού όχλου, συνέλαβε τον Πολύκαρπο και τον διέταξε να βλασφημήσει δημόσια το Χριστό. ο γέροντας επίσκοπος απάντησε: "Επί 86 χρόνια Τον υπηρετώ, χωρίς καθόλου να με αδικήσει. Και πώς μπορώ τώρα να βλασφημήσω τον Βασιλέα και Σωτήρα μου;"
Αμέσως τότε, τον έριξαν στη φωτιά να καεί ζωντανός. Άλλ' ή φωτιά τον αφήνει ανέγγιχτο! Τότε, ένας δήμιος τον χτυπά με το ξίφος του και τον θανατώνει. Έτσι στις 23 Φεβρουαρίου του 167, ο μέγας αθλητής της πίστης τερματίζει τη ζωή του. Στο πρόσωπο του, βέβαια, εφαρμόστηκε πλήρως ο λόγος του Θεού στην Αποκάλυψη: "Μηδέν φόβου, ά μέλλεις παθεϊν... Γίνου πιστός άχρι θανάτου και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής"1. Δηλαδή, μη φοβάσαι γι' αυτά πού πρόκειται να πάθεις. Φρόντιζε να είσαι πιστός μέχρι θανάτου και εγώ θα σου δώσω το στεφάνι της αιώνιας ζωής. 1. Αποκάλυψη Ιωάννου, 6ΊΟ.
Απολυτίκιο. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Την κλήσιν τοις έρνοις σου, έπισφραγίσας σοφέ, έλαια κατάκαρπος, ώφθης εν οίκω Θεού, Πολύκαρπε ένδοξε· συ γαρ ως Ιεράρχης, και στερρός Αθλοφόρος, τρέφεις την Έκκλησίαν, λογική εύκαρπία, πρεσβεύων Ίερομάρτυς, υπέρ των ψυχών ημών.
8 Μαθετε, λοιπόν, όλοι ότι το οιανδήποτε φάγητον και τα ειδωλόθυτα, δεν μας δίδουν ηθικήν αξίαν και δεν μας παρουσιάζουν ως εναρέτους και αρεστούς ενώπιον του Θεού. Διότι ούτε εάν φάγωμεν τα ειδωλόθυτα, με την ορθήν πεποίθησιν ότι αυτά είναι κοινά κρέατα, προχωρούμεν και πλεονάζομεν εις αρετήν ούτε εάν δεν φάγωμεν βραδυπορούμεν και καθυστερούμεν εις αυτήν 9 Προσέχετε όμως μήπως η εξουσία, που σας δίδει η φωτισμένη σας πίστις να τρώγετε και τα ειδωλόθυτα, γίνη πρόσκομμα στους ασθενείς και αδυνάτους κατά την πίστιν. 10 Διότι εάν κανείς από αυτούς ίδη σε, που έχεις την ορθήν γνώσιν και θεωρείσαι προωδευμένος Χριστιανός, να στρογγυλοκάθεσαι και να τρώγης εις κάποιον τραπέζι ειδωλολατρικού ναού, δεν θα ενισχυθή η συνείδησις αυτού του αδελφού, ο οποίος είναι ασθενής κατά την πίστιν, να τρώγη τα ειδωλόθυτα με θρησκευτικήν ευλάβειαν; 11 Και έτσι θα παρασυρθή πάλιν εις την ειδωλολατρείαν και θα χαθή εξ αιτίας της ιδικς σου φωτισμένης γνώσεως ο ασθενής κατά την πίστιν αδελφός, δια τον οποίον εν τούτοις ο Χριστός εθυσιάσθη επάνω στον σταυρόν. 12 Ετσι δε αμαρτάνοντες εναντίον των αδελφών και καταφέροντες κτυπήματα εις την ασθενή συνείδησίν των, αμαρτάνετε ενώπιον του Χριστού, διότι ματαιώνετε το έργον της σωτηρίας των αδελφών. 13 Δι' αυτό εάν το φάγητον γίνεται αφορμή να κλονισθή εις την πίστιν και την χριστιανικήν ζωήν του ο αδελφός μου, δεν θα φάγω ποτέ κανένα είδος κρέατος δια να μη σκανδαλίσω τον αδελφόν μου. (Η θυσία των δικαιωμάτων αποτελεί καθήκον, όταν δι' αυτής προλαμβάνωμεν το σκάνδαλον, υποβοηθούμεν δε εις την αρετήν).
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' Θ´ 1 - 2
1 Εγώ δεν είμαι Απόστολος όπως και οι άλλοι Απόστολοι; Δεν είμαι ελεύθερος όπως και οι άλλοι Χριστιανοί; Δεν έχω ιδεί και εγώ τον Ιησούν Χριστόν, τον Κυριον μας; Σεις οι Κορίνθιοι δεν είσθε το έργον μου, το οποίον με την χάριν του Κυρίου και εις δόξαν του Κυρίου έχω πραγματοποιήσει; 2 Εάν, έστω, δι' άλλους ανθρώπους δεν είμαι Απόστολος, αλλά δια σας οπωσδήποτε είμαι. Μαρτυρία και απόδειξις και επίσημος σφραγίς του αποστολικού μου αξιώματος και έργου είσθε σεις με την χάριν του Κυρίου.
31 Οταν δε έλθη ο υιός του ανθρώπου με όλην την δόξαν αυτού και μαζή με αυτόν όλοι οι άγγελοί του, τότε θα καθίση στον θρόνον του, τον λαμπρόν και ένδοξον. 32 Και θα συναχθούν εμπρός του όλα τα έθνη της γης από της δημιουργίας του Αδάμ μέχρι της συντελείας του κόσμου και θα χωρίση αυτούς μεταξύ των με όσην ευκολίαν χωρίζει ο ποιμήν τα πρόβατα από τα ερίφια. 33 Και θα θέση τα μεν πρόβατα εις τα δεξιά του τα δε ερίφια εις τα αριστερά. 34 Τοτε θα στραφή ο βασιλεύς εις εκείνους που θα ευρίσκωνται εις τα δεξιά του και θα πη· “ελάτε σεις οι ευλογημένοι του Πατρός μου και κληρονομήσατε την βασιλείαν των ουρανών, η οποία έχει ετοιμασθή για σας από τότε που εθεμελιώνετο ο κόσμος. 35 Διότι επείνασα και μου εδώσατε να φάγω, εδίψασα και με εποτίσατε, ήμουν ξένος που δεν είχα τόπον να μείνω, και με επήρατε στο σπίτι σας. 36 Ημουν γυμνός και με ενεδύσατε, αρρώστησα και με επισκεφθήκατε, εις την φυλακήν ήμουν και ήλθατε να με ιδήτε”. 37 Τοτε θα αποκριθούν προς αυτόν οι δίκαιοι και θα πουν· “Κυριε, πότε σε είδαμε πεινασμένον και σε εθρέψαμε η διψασμένον και σου εδώσαμε νερό; 38 Ποτε δε σε είδαμεν ξένον και σε περιμαζέψαμε η γυμνόν και σε ενεδύσαμεν; 39 Ποτε δε σε είδαμε ασθενή η φυλακισμένον και ήλθαμε εις επίσκεψίν σου;” 40 Και θα αποκριθή εις αυτούς ο βασιλεύς· “Αληθινά σας λέγω, κάθε τι που εκάματε, δια να εξυπηρετήσετε ένα από τους αδελφούς μου, που φαίνονται άσημοι και ελάχιστοι μέσα εις την κοινωνίαν, το εκάματε εις εμέ” (Ο Χριστός, ο βασιλεύς, που είναι ο Υιός του Θεού αλλά και υιός του ανθρώπου, τους πάσχοντας, τους πτωχούς και γυμνούς, αυτούς τους οποίους οι ματαιόδοξοι και υπερήφανοι περιφρονούν, τους θεωρεί αδελφούς του, τέκνα του ουρανίου Πατρός και τους περιβάλλει με όλην του την αγάπην. Δι'αυτό και κάθε βοήθειαν που τους προσφέρεται την θεωρεί ως προσφερομένην εις αυτόν τον ίδιον). 41 Τοτε θα πη και εις εκείνους, που στέκονται εις τα αριστερά του· “φύγετε μακρυά από εμέ σεις οι καταράμενοι και πηγαίνετε στο αιώνιον πυρ, που έχει ετοιμασθή δια τον διάβολον και τους πονηρούς αγγέλους του. 42 Διότι επείνασα και δεν μου εδώσατε να φάγω, εδίψασα και δεν με εποτίσατε. 43 Ξενος ήμουν και δεν με επήρατε στο σπίτι σας, γυμνός και δεν με ενεδύσατε, άρρωστος και φυλακισμένος και δεν με επισκεφθήκατε”. 44 Τοτε θα αποκριθούν και αυτοί λέγοντες, “Κυριε, πότε σε είδαμε πεινασμένο η διψασμένον η ξένον η γυμνόν η ασθενή η φυλακισμένον και δεν σε υπηρετήσαμεν;” 45 Τοτε θα αποκριθή εις αυτούς και θα είπη· “αλήθεια σας λέγω· εφ' όσον δεν εκάματε τα καλά αυτά εις ένα από αυτούς, που ο κόσμος θεωρεί πολύ μικρούς, ούτε εις εμέ εκάματε”. 46 Και θα απέλθουν αυτοί μεν εις την αιωνίαν κόλασιν μαζή με τον διάβολον, οι δε δίκαιοι εις την αιωνίαν ζωήν μαζή με τον Θεόν. (Ετσι η δικαία κρίσις θα έχη γίνει, το δίκαιον θα αποδοθή και η ασάλευτος αποκατάστασις θα πραγματοποιηθή).
Διαμαρτυρία για τον άξονα «Έμφυλες Ταυτότητες» της Θεματικής Εβδομάδας
Με εγκύκλιό του χαρακτηρισμένη ως εξαιρετικά επείγουσα το Υπουργείο Παιδείας προωθεί σε όλα τα Γυμνάσια της πατρίδας μας την υλοποίηση Θεματικής Εβδομάδας με θέμα «Σώμα και Ταυτότητα». Οι θεματικοί άξονες του συγκεκριμένου προγράμματος είναι: α) διατροφή και ποιότητα ζωής, β) πρόληψη του εθισμού και των εξαρτήσεων, και γ) έμφυλες ταυτότητες. Σε αντίθεση με τους δύο πρώτους άξονες, ο τρίτος έχει προκαλέσει θύελλα διαμαρτυριών, καθώς προβλέπει την ενημέρωση των μαθητών σε καινοφανείς θεματικές όπως «Βιολογικό και κοινωνικό φύλο» και «Αποδομώντας τα έμφυλα στερεότυπα». Διαβάζοντας κανείς για τις θεωρίες περί κοινωνικού φύλου και έμφυλων στερεοτύπων και εξετάζοντας το σχετικό εκπαιδευτικό υλικό που έχει ετοιμαστεί και διατίθεται από τον ιστότοπο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.), μπορεί να αποκτήσει αρκετά σαφή εικόνα για το περιεχόμενο του συγκεκριμένου θεματικού άξονα. Εκείνο που με απλά λόγια υποχρεώνονται να διδαχθούν τα παιδιά μας είναι ότι κάθε άνθρωπος εκτός από το βιολογικό του φύλο έχει και ένα άλλο φύλο, το «κοινωνικό», το οποίο δικαιούται να προσδιορίσει σύμφωνα με την επιθυμία του. Μάλιστα κατά τον προσδιορισμό του κοινωνικού του φύλου ο έφηβος πρέπει να γνωρίζει ότι δεν περιορίζεται από το βιολογικό του φύλο. Έτσι π.χ. ένα αγόρι που αντιλαμβάνεται ξεκάθαρα πως το βιολογικό του φύλο είναι εκείνο του άνδρα, έχει κάθε δικαίωμα να επιλέξει ως κοινωνικό του φύλο εκείνο της γυναίκας. Άλλωστε όσα η κοινωνία μας αναγνωρίζει ως συμπεριφορές ή ρόλους των φύλων αποτελούν στερεότυπα και για το λόγο αυτό πρέπει να αποδομηθούν. Αξίζει μάλιστα ο έφηβος να δοκιμάσει την οικειοποίηση στερεοτύπων του άλλου φύλου, ώστε να ανιχνεύσει καλύτερα σε ποιο φύλο προτιμά να ανήκει. Έτσι καλούνται π.χ. τα αγόρια «να δοκιμάζουν πώς είναι να στέκονται ή να περπατάνε και με τα παπούτσια της μαμάς, να δοκιμάζουν τα ρούχα και τα κοσμήματα της αδελφής τους» (από το σχετικό υλικό του Ι.Ε.Π.). Εάν μάλιστα οι γονείς αντιληφθούν τέτοιες συμπεριφορές εκ μέρους του παιδιού τους, δεν πρέπει να δείξουν έκπληξη ή να αντιδράσουν, καθώς κάτι τέτοιο συνιστά «ομοφοβική» ή «τρανσφοβική» αντιμετώπιση. Γι’ αυτό εξάλλου ο ίδιος άξονας της Θεματικής Εβδομάδας προβλέπει την ενημέρωση των γονέων σχετικά με την «Ομοφοβία και τρανσφοβία στην κοινωνία και στο σχολείο». Δεν είναι δύσκολο να εννοήσει κανείς σε ποιες ατραπούς εξωθούνται τα παιδιά μας με τις θεωρίες αυτές. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι η Κοινότητα LGBTQ (Λεσβιών, Ομοφυλοφίλων, Αμφιφυλοφίλων, Διεμφυλικών, και Κουήρ) Νέων Αθήνας έσπευσε να «χαιρετίσει την έκδοση της συγκεκριμένης εγκυκλίου και να συγχαρεί το Υπουργείο Παιδείας για την κίνησή του αυτή». Ας αναλογισθούμε όμως: α) Δεν είναι φανερό ότι οι θεωρίες αυτές παραβλέπουν τη φυσιολογία του ανθρώπινου σώματος και εναντιώνονται στην ίδια την ανθρώπινη οντολογία; Αλήθεια, με τέτοια μαθήματα εκπληρώνει η παιδεία τη Συνταγματική της αποστολή για ηθική αγωγή των Ελλήνων; Ή μήπως η εφαρμογή τέτοιων προγραμμάτων οδηγεί τη νεολαία μας στην ηθική εξαχρείωση; β) Αν στην κρίσιμη ηλικία της προεφηβείας και εφηβείας, καθώς το παιδί αρχίζει να συνειδητοποιεί την ταυτότητά του, του ενσπείρουμε την αμφιβολία για το ποια είναι η ταυτότητά του αυτή, μπορούμε άραγε να κατανοήσουμε το μέγεθος του υπαρξιακού κλονισμού που του προκαλούμε; Και σε περίπτωση που κάποιος έφηβος μέσα στην ανωριμότητα της ηλικίας του επιλέξει να αυτοπροσδιορίζεται με το αντίθετο από το βιολογικό του φύλο, μπορούμε να νοιώσουμε το διχασμό προσωπικότητας που στο εξής βιώνει;Αλήθεια, ποια μεγάλη πρόκληση είναι σε θέση να αντιμετωπίσει στη ζωή του ένας άνθρωπος που αδυνατεί να βασιστεί εσωτερικά σε μια στερεή ταυτότητα του «εγώ» του; Έτσι διαπλάθουμε «ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες», όπως επιτάσσει το εθνικό μας Σύνταγμα, ή μήπως με τον τρόπο αυτό παράγουμε χειραγωγήσιμα ανδράποδα; Μήπως από τέτοια προτιμούν κάποιοι να συγκροτείται στο μέλλον η κοινωνία μας; γ) Μήπως πίσω από την προώθηση των θεωριών αυτών κρύβονται και οικονομικά συμφέροντα, που αποσκοπούν στην κερδοφορία από τις διαδικασίες αλλαγής φύλου; Και θα επιτρέψουμε ποτέ να καταντήσουν τα παιδιά μας ελεεινά αθύρματα στα χέρια τέτοιων συμφερόντων; Οι θεωρίες περί κοινωνικού φύλου και έμφυλων στερεοτύπων είναι παντελώς ξένες προς την παράδοσή μας, την πίστη μας, τα ήθη και τα έθιμα του λαού μας, τους θησαυρούς αυτούς στους οποίους στηρίζεται το Έθνος μας και στους οποίους οφείλει να επιστρέψει η Παιδεία μας, αν θέλουμε ο τόπος αυτός να επανέλθει σε πορεία προόδου αντάξια της Ιστορίας του. Για τους λόγους αυτούς: Ζητούμε να αποσυρθεί ο θεματικός άξονας για τις «Έμφυλες Ταυτότητες» και να εγκαταλειφθεί κάθε ανάλογος σχεδιασμός. Καλούμε τους καθηγητές Γυμνασίου, που εξακολουθούν με υψηλό αίσθημα ευθύνης να επιτελούν το λειτούργημά τους, να μη δεχθούν να γίνουν συνεργοί στα μηχανεύματα για ψυχοσωματικό εκφυλισμό των παιδιών μας, αλλά να αντιδράσουν, λαμβάνοντας συλλογικά την απόφαση να μη συμπεριλάβουν τον συγκεκριμένο θεματικό άξονα στον προγραμματισμό της Θεματικής Εβδομάδας του σχολείου τους. Καλούμε τους γονείς των μαθητών Γυμνασίου να εκφράσουν στον Διευθυντή του σχολείου των παιδιών τους την αντίθεσή τους στην υλοποίηση του άξονα για τις «Έμφυλες Ταυτότητες», να κινητοποιήσουν τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων σε κοινή αντίδραση, καθώς επίσης να καταθέσουν στο σχολείο Δήλωση Απαλλαγής των παιδιών τους από την παρακολούθηση του συγκεκριμένου άξονα, ασκώντας δικαίωμά τους που προβλέπεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Τη Δήλωση Απαλλαγής μπορούν οι γονείς να την αναζητήσουν στο Διαδίκτυο. Καλούμε όλους τους σκεπτόμενους συμπολίτες μας να διαμαρτυρηθούν για το επιχειρούμενο ατόπημα. Η σιωπή ισοδυναμεί πλέον με συνενοχή.
Όλα ξεκίνησαν περίπου πριν από ένα χρόνο, όταν ξαφνικά η Ισραηλινή αστυνομία πήγε στον Πανάγιο Τάφο και απαίτησε από το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο να απαγορεύσει την επίσκεψη των πιστών στο Ιερό Κουβούκλιο, με την δικαιολογία ότι είναι ακατάλληλο και υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσει. Η αναστάτωση που έφερε αυτή η παρέμβαση των Ισραηλινών αρχών στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, ήταν η αιτία σήμερα να ζούμε τις ιστορικές στιγμές του ανοίγματος του Τάφου Του Χριστού, της αναστήλωσης του μνημείου του Ιερού Κουβουκλίου και παράλληλα να αποκαλύπτονται τόσα στοιχεία που έχουν να κάνουν με τα γεγονότα που καταγράφηκαν στην περιοχή, σχετικά με την Ταφή του Χριστού. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κκ Θεόφιλος αμέσως μετά την παρέμβαση αυτή πήρε την απόφαση μαζί με τους υπόλοιπους αγιοταφίτες, να γίνει μελέτη στο Ιερό Κουβούκλιο προκειμένου να ερευνηθεί αν θα πρέπει να γίνουν αναστηλώσεις και επεμβάσεις. Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ανέλαβε την μελέτη και αποφάνθηκε ότι υπήρχε κίνδυνος ο Ιερός βράχος να καταρρεύσει από την κρυστάλλωση των αλάτων και όλα τα φορτία των προσκυνητών, τις αναπνοές, τη θερμότητα από τα κεριά και γενικά τον εμπλουτισμό με υγρασία τα οποία υφίστανται. Ο λόγος αυτός αλλά και όλα τα στοιχεία της επιστημονικής ομάδας που είχε την ευθύνη της μελέτης, ώθησαν τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων να ζητήσει τελικά, να γίνει αναστήλωση του Μνημείου. Οι τρεις κοινότητες, Φραγκισκανοί, Αρμένιοι και Έλληνες, μετά από 200 ολόκληρα χρόνια αποφάσισαν να συνεργαστούν και να προχωρήσουν στο έργο της αναστήλωσης αφού εκτός από τους Έλληνες που έχουν τα δικαιώματα στον Πανάγιο Τάφο, οι Αρμένιοι και οι Φραγκισκανοί έχουν επίσης δικαίωμα στην χρήση, οπότε απαιτούνταν η σύμφωνη γνώμη τους. Το έργο ξεκίνησε τον Ιούλιο και θα ολοκληρωθεί τον Μάρτιο, με στόχο το φετινό Πάσχα, του 2017, η αφή του αγίου Φωτός να γίνει κανονικά.
Εργοτάξιο ο Πανάγιος Τάφος Ένα απέραντο εργοτάξιο συναντά κανείς όταν επισκέπτεται σήμερα το Ναό. Όμως το προσκύνημα δεν διεκόπη παρά μόνο 48 ώρες όταν άνοιξαν τον Τάφο.
Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο έχει την ευθύνη της υψηλής επιστημονικής επιστασίας της μελέτης, της συντήρησης της ενίσχυσης και της αποκατάστασης του Ιερού Κουβουκλίου.
Μια ομάδα 50 συνεργατών καθηγητών κι επιστημονικών συνεργείωντεκμηριώνουν και μελετούν ώστε να διαμορφωθεί μια πλατφόρμα δεδομένων. Η επιστημονική ομάδα απαρτίζεται από τους Μανόλη Κορέ, Ανδρέα Γεωργόπουλο, Κώστα Σπυράτο και Χάρη Μουζίκη ενώ επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας είναι η καθηγήτρια του ΕΜΠ Αντωνία Μοροπούλου.
Γύρω από το Ναό αλλά και σε διαφορετικά επίπεδα έχουν στηθεί επιστημονικά εργαστήρια για τις μελέτες και τις καταγραφές.
Οι επιστήμονες, οι τεχνίτες και όλη η ομάδα δουλεύει σκληρά από την ώρα που θα κλείσουν οι πόρτες του ναού στις 7 το απόγευμα ως το πρωί που θα ξανανοίξουν για τους προσκυνητές.
Η επικεφαλής της ομάδας, Αντωνία Μοροπούλου συγκλονισμένη από τα γεγονότα που ζει στον Πανάγιο Τάφο μας αποκάλυψε τα συναισθήματά της:
«Όταν ανοίχτηκε ο Τάφος του Χριστού γονάτισα μπροστά του και μαζί μου ένιωθα ότι γονάτιζε όλη η ανθρωπότητα».
Οι εργασίες που γίνονται στο Ιερό κουβούκλιο θα μπορούσε να πει κανείς ότι θα γίνουν σημείο αναφοράς μελετών και εργασιών για τέτοια έργα.
«Στις 26 Οκτωβρίου ανοίξαμε τον Πανάγιο Τάφο» λέει η επικεφαλής. «Αναδείξαμε για πρώτη φορά τον Ιερό βράχο όπου υπάρχει η κλίνη στην οποία εναποτέθηκε το σώμα του Χριστού. Υπήρχε περίπτωση ο Ιερός βράχος να καταρρεύσει».
Σήμερα έχοντας πλέον διατηρηθεί, αναδεικνύεται και είναι το αρχέτυπο υλικό που φέρει και τις αξίες του μοναδικού αυτού ταφικού μνημείου.
Αποκαλύψαμε το ιστορικό εσωτερικό του Ιερού Κουβουκλίου, τις στιβάδες της ιστορίας, δηλαδή την βυζαντινή τοιχοποιία του Μονομάχου του 11ου αιώνα, τις επεμβάσεις των σταυροφόρων στη συνέχεια στη μεσαιωνική και στην αναγεννησιακή περίοδο μέχρι και την τελευταία αναστήλωση που έκανε ο Κομνηνός το 1810. Από τότε ως σήμερα δεν έχει ξαναγίνει προσπάθεια παρόλο που υπήρχε φόβος για κατάρρευση αφού δημιουργούταν πρόβλημα με τα νερά της βροχής που έπεφταν μέσα και θα έπεφταν τα κονιάματα.
Τώρα προστατεύθηκε ο βράχος και ολοκληρώνεται και η φάση της ενίσχυσης. Θα ακολουθήσει πάνω σε κονιάματα η επανατοποθέτηση έτσι ώστε να μπορεί το ιερό κουβούκλιο να φέρει όλα τα φορτία.
Οι 48 ώρες που άλλαξαν τις ζωές όσων βρέθηκαν στο άνοιγμα του Τάφου
Όλες οι εργασίες γίνονται κυρίως τη νύχτα παράλληλα κυρίως με τις ακολουθίες και την επίσκεψη του κόσμου στο Ναό. Όμως για 48 ώρες η είσοδος στον Πανάγιο Τάφο παρέμεινε κλειστή όταν έπρεπε να ανοιχτεί ο Τάφος του Χριστού. Οι στιγμές που έζησαν όσοι βρέθηκαν μπροστά στο άνοιγμα του Τάφου φαίνεται να γράφτηκαν βαθιά μέσα τους και όπως μας είπαν θα τους ακολουθούν σε όλη τους τη ζωή.
Οι επιστήμονες αλλά και οι αγιοταφίτες ήταν εκεί σε μια μοναδική στιγμή, μια ξεχωριστή εμπειρία, ένα Θεόσταλτο βίωμα.
Ο Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος Ησύχιος που υπηρετεί τον Πανάγιο Τάφο πάνω από 50 χρόνια δε μπορεί να κρύψει την συγκίνησή του γι αυτό που έζησε:
«Αποκαλύφθηκε ότι ο Τάφος είναι ζωντανός το λένε και οι άνθρωποι που εργάστηκαν διότι συνέβησαν γεγονότα τα οποία ανακοινώθηκαν. Είμαστε μπροστά στο άνοιγμα του Τάφου. Εκείνο το 48ωρο άλλαξε ακόμη πιο πολύ την ζωή μας, την πορεία μας, τα συναισθήματά μας. Όχι ότι πριν ο Πανάγιος Τάφος δεν σήμαινε κάτι αλλά τώρα σημαίνει ακόμη περισσότερα για όλους μας ακόμη και για μας που είμαστε μια χούφτα αγιοταφίτες και βρισκόμαστε εδώ για να τον φυλάμε. Δεν είναι μόνο γιατί όταν έβαλαν μέσα στον Τάφο, τα μηχανήματα αυτά απενεργοποιούνταν και όταν τα έβγαζαν, αυτά λειτουργούσαν πάλι, είναι γιατί υπάρχει η αύρα, η ενέργεια στον τόπο αυτό που δεν μπορεί κανείς να εξηγήσει. Όταν βλέπεις μέσα στον Τάφο, ακόμη και την κλίνη, που είδαμε εμείς, εκεί δηλαδή που τοποθετήθηκε το σώμα του Χριστού μας, φτάνει και λέμε ευχαριστώ που αξιωθήκαμε και το είδαμε.»
Ο Μητροπολίτης Γάζης Αλέξιος με δάκρια στα μάτια μιλάει για την ιστορική αυτή περίοδο που ζει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, οι ίδιοι αλλά και όλοι οι άνθρωποι:
«Είναι μεγάλη ευλογία αυτό που συνέβη για όλους μας, όχι μόνο για τους αγιοταφίτες αλλά για όλη την ανθρωπότητα. Είμαστε φύλακες των Πανάγιων Προσκυνημάτων και είναι μεγάλη ευθύνη. Όμως αυτό το γεγονός του ανοίγματος του Τάφου του Χριστού με αφορμή τις αναστηλώσεις είναι σαν να έγινε για ενίσχυση όλων μας σε μια περίοδο που η κρίση μας έχει εξουθενώσει και γονατίσει. Από την άλλη, βλέπεις και αυτούς τους επιστήμονες να εργάζονται νύχτα μέρα για την αναστήλωση του Ιερού Κουβουκλίου όχι όπως θα εργαζόταν για οποιοδήποτε άλλο επιστημονικό έργο αλλά έχοντας μέσα τους και μια άλλη διάθεση για ότι ζουν στον Πανάγιο Τάφο. Τα ευρήματα, ο βράχος, όλο το ταφικό μνημείο μίλησε στις καρδιές μας. Μας ενίσχυσε μας έδωσε άλλον αέρα».
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΟΥΣ ΕΡΓΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟ ΤΑΦΟ
Υπεύθυνη της υψηλής επιστημονικής επιστασίας του έργου: καθ. Α. Μοροπούλου, επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας του ΕΜΠ που αποτελείται από τους ομοτ. καθ. Εμμ. Κορρέ, καθ. Α. Γεωργόπουλο, καθ. Α. Μοροπούλου, καθ. Κ. Σπυράκο, επ. καθ. Χ. Μουζάκη (Επιβλέπων Μηχανικός)
Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΣΟΒΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ απαρτίζεται από τους:
Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών: ομοτ. καθ. Ε.Κορρέ, Β. Χασάπη ΑΜ.
Σχολή Χημικών Μηχανικών: καθ. Α. Μοροπούλου, επ. καθ. Α. Μπακόλα, ΕΔΙΠ Αικ. Δελέγκου, ΕΔΙΠ Μ. Καρόγλου, ΕΔΙΠ Κ. Λαμπρόπουλο, ΕΔΙΠ Π. Μούνδουλα†, ΥΔ Ε. Αλεξάκη, ΥΔ Μ. Αποστολοπούλου, ΥΔ Ι. Ντούτση, ΥΔ Ε. Τσιλιμαντού. Αποσπασμένοι στο ΕΜΠ από το Υπουργείο Πολιτισμού για να υπηρετήσουν στο έργο αποκατάστασης του Ι. Κουβουκλίου οι Θ. Μαυρίδης και Κ. Καραθάνου. Γραμματειακή και διοικητική υποστήριξη του έργου, Α. Λαμπροπούλου. Οικονομική και διαχειριστική υποστήριξη του έργου, Γ. Σκουλάκη. Τεχνική υποστήριξη, Ι. Μούντριχας.
ΔΠΜΣ ΕΜΠ «Προστασία των Μνημείων» - Β’ Κατεύθυνση «Υλικά και επεμβάσεις συντήρησης: Εκπόνηση μεταπτυχιακών εργασιών σχετικών με το έργο από τους Β. Βολιώτη, Δ. Γιαννακόπουλο, Α. Ζαργκλή, Α. Κολαϊτη, Ε. Κούκουρα, Μ. Κρουσταλλάκη.
Συνεργασίες: σε ειδικά θέματα με τον καθ. Σ. Κουρκουλή και την ΥΔ Ε. Πάσιου της Σχολής Ε.Μ.Φ.Ε ΕΜΠ του Τομέα Μηχανικής, με τον ομότ. Καθ. Π. Μαρίνο της Σχολής ΠΜ ΕΜΠ του Τομέα Γεωτεχνικής Μηχανικής, και τους ΜΜ Μ. Αγαπάκη και Α. Φραγκιαδουλάκη, με τον επ. καθ. ΗΜΜΥ Δ. Κυριαζή (Παν. Πειραιώς), τον Π. Σωτηρόπουλο από την TerraMarine, καθώς και με τους Α. Αγγελόπουλο, Η. Καράμπελα και Δ. Ταμβακέρα από την ΕΥΔΑΠ, τον Α. Τσαγκαράκη από το Γεωπονικό Παν. Αθήνας και τον Γ. Οικονόμου από το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών
ΟΙ ΑΝΑΣΤΗΛΩΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΕΡΓΟ: Β. Ζαφείρης, ΠΜ (επικεφαλής της ομάδας αποκατάστασης), Χρ. Θεοδοράκης, Αθ. Καρύδης, Π. Χαλόφτης και Γ. Αναστασιάδης, Ι. Ανδριτσόπουλος και Γ. Παλαμάρης, Μ. Τρουλλινός και Α. Τρουλλινού, καθώς και οι αποσπασμένοι στο ΕΜΠ από το Υπουργείο Πολιτισμούγια το έργο, Κ. Καραθάνου, Θ. Μαυρίδης (επικεφαλής της ομάδας συντήρησης).
ΤΕΧΝΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ: Δρ. Θ. Μητρόπουλος (επικεφαλής του Τεχνικού Γραφείου από το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο), Ο. Hamdan (από το Τάγμα των Φραγκισκανών) και I. Babayan (από το Πατριαρχείο των Αρμενίων).
Διευθυντής Διαχείρισης του Έργου: Ν. Μορόπουλος ΠΜ
12 Ολα μου επιτρέπεται να τα κάμω, όπως π.χ. να τρώγω και να πίνω χωρίς διακρίσεις, αλλά δεν είναι συμφέρον να πράττω όλα. Ολα μου επιτρέπονται, αλλ' εγώ δεν θα εξουσιασθώ και δεν θα υποδουλωθώ εις τίποτε. 13 Τα φαγητά είναι δια την κοιλίαν και η κοιλία δια τα φαγητά. Ο δε Θεός θα καταργήση και αυτά και εκείνην εις την μέλλουσαν ανάστασιν των σωμάτων. Δεν είναι η τροφή, που μας κάνει αμαρτωλούς ενώπιον του Θεού. Αυτό όμως δεν ισχύει προκειμένου περί της ηθικής καθαρότητος, διότι το σώμα δεν έχει γίνει δια την πορνείαν και τας σαρκικάς επιθυμίας, αλλά δια τον Κυριον, που είναι κεφαλή του πνευματικού σώματος της Εκκλησίας· και ο Κυριος είναι δια το σώμα, δια να κατοική εις αυτό και το αγιάζη. 14 Αφού δε ο Θεός και τον Κυριον ανέστησεν εκ νεκρών, και ημάς όλους, που αποθνήσκομεν και το σώμα μας διαλύεται, θα μας αναστήση εκ νεκρών με την παντοδυναμίαν του. 15 Δεν γνωρίζετε ότι τα σώματά σας είναι μέλη του Χριστού, (ο οποίος είναι κεφαλή του σώματος της Εκκλησίας); Να αποτραβήξω, λοιπόν, και να πάρω τα μέλη του Χριστού και να τα κάνω μέλη πόρνης; Μη γένοιτο. 16 Η δεν γνωρίζετε, ότι εκείνος ο οποίος προσκολλάται και ενώνεται με την πόρνην είναι ένα σώμα με αυτήν; Διότι αυτό λέγει η Γραφή· “θα γίνουν, λέγει, οι δύο, άνδρας και γυναίκα, μια σάρκα, εν σώμα”. 17 Εκείνος όμως που προσκολλάται και ενώνεται με τον Κυριον, γίνεται κατά μυστηριώδη τρόπον ένα πνεύμα με αυτόν, γεμίζει ολόκληρος και αγιάζεται από αυτόν. 18 Αποφεύγετε πάντοτε με όλην σας την δύναμιν τον μολυσμόν της πορνείας. Καθε άλλο αμάρτημα, που ήθελε πράξει ο άνθρωπος, είναι αμάρτημα που διαπράττεται έξω από το σώμα και δεν το βλάπτει αμέσως και κατ' ευθείαν τόσον πολύ. Ενώ εκείνος που πορνεύει, αμαρτάνει εναντίον αυτού τούτου του σώματος, το οποίον και μολύνει και βλάπτει κατά τρόπον άμεσον και ταχύν. 19 Η δεν γνωρίζετε ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, που κατοικεί μέσα σας, και το έχετε λάβει από τον Θεόν και άρα δεν ανήκετε στον εαυτόν σας; 20 Διότι έχετε εξαγορασθή με πολύτιμον τίμημα, δηλαδή με το ανεκτίμητον αίμα του Χριστού. Αποφεύγετε, λοιπόν, κάθε σαρκικήν εκτροπήν, που μολύνει το σώμα, και δοξάσατε τον Θεόν με όλην σας την προσωπικότητα, με το σώμα σας και με το πνεύμα σας, τα οποία είναι του Θεού.
11 Είπε δε ακόμη και την εξής παραβολήν· “ένας άνθρωπος είχε δύο υιούς. 12 Και είπε ο νεώτερος από αυτούς στον πατέρα· πατέρα, δος μου το μερίδιο της περιουσίας που μου ανήκει. Και ο πατέρας εμοίρασε εις αυτούς την περιουσίαν του. 13 Και ύστερα από ολίγας ημέρας ο νεώτερος υιός εμάζευσεν όλα ανεξαιρέτως όσα του είχε δώσει ο πατέρας και εταξίδεψε εις μακρυνήν χώραν. Και εκεί εσπατάλησε την περιουσίαν του ζων ένα βίον άσωτον, παραλυμένον και ασυλλόγιστον. 14 Οταν δε εξώδευσε όλα όσα είχε, έπεσε μεγάλη πείνα εις την χώραν εκείνην και αυτός ήρχισε να στερήται και να πεινά. 15 Και από την πείναν πλέον ζαλισμένος επήγε και προσκολλήθηκε σαν δούλος εις ένα από τους κατοίκους της χώρας εκείνης. Και αυτός τον έστειλε εις τα χωράφια του, να βόσκη χοίρους. 16 Και επιθυμούσε να γεμίση την κοιλίαν του από τα ξυλοκέρατα, που έτρωγαν οι χοίροι, αλλά κανείς δεν του έδιδε, διότι οι υπηρέται τα προώριζαν δια τους χοίρους. 17 Καποιαν όμως ημέραν συνήλθεν από την ζάλην και το κατάντημα της αμαρτωλής ζωής του και είπε· Ποσοι μισθωτοί του πατέρα μου έχουν με το παραπάνω ψωμιά και φαγητά, εγώ δε χάνομαι από την πείναν; 18 Και αμέσως επήρε την απόφασιν της επιστροφής και είπε· Θα σηκωθώ, θα υπάγω προς τον πατέρα μου και θα του πω· πατέρα μου, ημάρτησα στον ουρανόν εμπρός στον Θεόν και τους αγγέλους του· ημάρτησα και ενώπιόν σου, διότι περιφρόνησα την πατρικήν σου αγάπην και δεν ελογάριασα την λύπην, που θα σου προξενούσα με την φυγήν μου. 19 Δεν είμαι πλέον άξιος να ονομασθώ υιός σου και να φέρω το τιμημένο όνομά σου· κάμε με σαν ένα από τους υπηρέτας σου. 20 Και έθεσε εις εφαρμογήν την καλήν του απόφασιν. Εσηκώθη και ήλθε προς τον πατέρα του. Ενώ δε ακόμη ευρίσκετο εις μακρυνήν απόστασιν, ο πατέρας του, που από καιρόν τώρα τον επερίμενε και παρατηρούσε πάντοτε με λαχτάρα στον δρόμον, τον είδε και τον εσπλαγχνίσθη, έτρεξε εις προϋπάντησίν του, έπεσε με στοργήν απέραντον στον τράχηλον του παιδιού του, το αγκαλιασε και το εγέμισε φιλήματα. 21 Συντετριμμένος ο υιός από την απέραντον αυτήν στοργήν είπε στον πατέρα του· Πατέρα, ημάρτησα στον ουρανόν και ενώπιόν σου και δεν είμαι άξιος να ονομασθώ υιός σου. 22 Ο δε πατέρας τον διέκοψε, εστράφη προς τους δούλους, που είχαν μαζευθή εκεί, και είπε· Βγάλτε την πιο καλή φορεσιά και ενδύσατέ τον, και δώστε του το δακτυλίδι εις τα χέρια, σαν αυτό που φορούν οι ελεύθεροι και οι κύριοι. Δώστε του υποδήματα εις τα πόδια, δια να μη περπατή ξυπόλητος όπως οι δούλοι. 23 Και φέρτε το θρεφτό μοσχάρι, σφάξτε το και ετοιμάστε το πιο πλούσιο τραπέζι, δια να πανηγυρίσωμε το εξαιρετικά χαρμόσυνο αυτό γεγονός. Και αφού φάμε, ας ευφρανθούμε όλοι. 24 Διότι ο υιός μου αυτός ήτο νεκρός και αναστήθηκε, χαμένος ήτο και ευρέθηκε. Και ήρχισαν να ευφραίνωνται. (Αγγελοι και δίκαιοι καλούνται από τον Θεόν να χαρούν και να ευφρανθούν, όταν ένας αμαρτωλός, που εγκατέλειψε τον Θεόν και εσπατάλησε τα θεία δώρα εις την αμαρτίαν και εβυθίσθη στον εξευτελισμόν και την κοινήν περιφρόνησιν, μετανοήση ειλικρινώς, επανέλθη προς τον Πατέρα και ξαναπάρη την υιοθεσίαν και την πρώτην του θέσιν). 25 Αλλά ο μεγαλύτερος υιός ευρίσκετο στο χωράφι και καθώς την ώραν που ήρχετο επλησίασε στο σπίτι, ήκουσε μουσικά όργανα και τραγούδια και χορούς. 26 Και αφού εκάλεσε ένα από τους υπηρέτας, τον ηρώτησε τι άραγε είναι αυτά που γίνονται. 27 Εκείνος δε του είπε ότι· Ηλθε ο αδελφός σου και ο πατέρας σου έσφαξε το θρεπτό μοσχάρι, διότι με μεγάλην χαράν τον είδε και τον υπεδέχθη υγιή. 28 Εθύμωσε δε αυτός και δεν ήθελε να εισέλθη στο σπίτι και να παρακαθίση στο χαρμόσυνο τραπέζι. Οταν ο πατέρας επληροφορήθη αυτό, εβγήκε έξω προς τον μεγαλύτερον υιόν και με στοργήν πολλήν τον παρακαλούσε. 29 Εκείνος όμως πικραμένος απεκρίθη με δυσφορίαν μεγάλην και του είπε· Ιδού τόσα χρόνια σε υπηρετώ και ποτέ δεν κατεπάτησα την εντολή σου. Και όμως εις εμέ δεν έδωσές ποτέ ένα κατσίκι, δια να εφρανθώ με τους φίλους μου. 30 Οταν δε ήλθε το παιδί σου αυτό, που κατέφαγε το βιο σου με πόρνας, έσφαξες προς χάριν του το θρεπτό μοσχάρι. 31 Είπε δε εις αυτόν ο πατέρας· Παιδί μου, συ πάντοτε είσαι μαζή μου και όλα τα υπάρχοντά μου είναι δικά σου και ποτέ από τίποτε δεν σε εστέρησα. 32 Επρεπε δε και συ να ευρανθής και να χαρής, διότι ο αδελφός σου αυτός ήτο νεκρός και αναστήθηκε, χαμένος και ξαναβρέθηκε”. (Αγανακτούσαν οι υψηλόφρονες Φαρισαίοι, όταν έβλεπαν τον Κυριον να δέχεται με στοργήν τους μετανοούντας αμαρτωλούς και να τους ανακηρύσση πολίτας της βασιλείας του. Εγωπαθείς και ιδιοτελείς, καθώς ήσαν οι Φαρισαίοι και οι όμοιοι με αυτούς, τυπικώς μόνον και εξωτερικώς τιμώντες τον Θεόν, απεξένωσαν τον ευατόν των από την αγάπην του Θεού και από την χαρμόσυνον επικοινωνίαν με τους πολίτας της βασιλείας των ουρανών).
Τριώδιο ονομάζεται το Λειτουργικό Βιβλίο της Εκκλησίας μας το οποίο περιλαμβάνει τους Ύμνους των Κυριακών, απο την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο πρίν την Τελετή της Αναστάσεως. Ονομάζεται έτσι διότι οι περισσότεροι Κανόνες του Όρθρου (πρωινή Ακολουθία) περιέχουν τρείς Ωδές ενώ συνήθως περιέχουν εννέα Ωδές - την 8η και την 9η πάντοτε, ύστερα δε διαδοχικά μία από τις πέντε πρώτες. Το Τριώδιο τοποθετείται στα Αναλόγια των Ναών μας στον Εσπερινό του Σαββάτου της Κυριακής του Τελώνου και του Φαρισαίου αφού πρώτα ο Πρωτοψάλτης το παραλάβει απο την Εικόνα του Χριστού και το ασπασθεί. Έτσι ανοίγει το Τριώδιο, περίοδος η οποία διαιρείται σε τρείς μικρότερες, δηλ. Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου μέχρι Κυριακή της Τυροφάγου, Καθαρά Δευτέρα μέχρι το Σάββατο Του Λαζάρου και Κυριακή των Βαίων το βράδυ μέχρι το Μεγάλο Σάββατο πρίν την Ανάσταση. Παλαιότερα στην περίοδο του τριωδίου συμπεριλαμβάνονταν και η περίοδος από την Κυριακή του Πάσχα μέχρι την Κυριακή των αγίων πάντων. Αργότερα όμως οι ιερές ακολουθίες της περιόδου αυτής περιελήφθησαν σε ιδιαίτερο λειτουργικό βιβλίο το «Πεντηκοστάριο».
10 Συ όμως έχεις παρακολουθήσει την διδασκαλίαν, την συμπεριφοράν και αναστροφήν μου, τας αγνάς μου διαθέσεις, την φωτισμένην και ζωντανήν πίστιν μου, την μακροθυμίαν μου, την αγάπην και την υπομονήν μου. 11 Εχεις παρακολουθήσει ακόμη εκ του πλησίον και είδες τους διωγμούς και τα παθήματα, που μου έγιναν εις την Αντιόχειαν, στο Ικόνιον, εις τα Λυστρα. Ποσον φοβερούς διωγμούς υπέφερα τότε! Και όμως από όλους με εγλύτωσεν ο Κυριος! 12 Αλλά και όσοι θέλουν να ζουν με την ευσέβειαν, που διδάσκει και εμπνέει ο Ιησούς Χριστός, θα υποστούν διωγμούς. 13 Ανθρωποι δε κακοί και μοχθηροί, πλάνοι και απατεώνες θα προκόψουν στο χειρότερον πλανώντες τους άλλους, πλανώμενοι και οι ίδιοι. 14 Συ όμως μένε σταθερός εις εκείνα, που έμαθες, και την αλήθειαν των οποίων την έχεις πλέον βεβαιωθή, έχων υπ' όψιν σου και από ποιόν διδάσκαλον εδιδάχθης αυτά. 15 Και μη λησμονής, ότι από αυτήν ακόμη την πλέον απαλήν ηλικίαν σου γνωρίζεις τας Αγίας Γραφάς, αι οποίαι ημπορούν να σε κάμουν σοφόν και συνετόν εις τας αληθείας, που οδηγούν εις την σωτηρίαν, δια της πίστεως στον Ιησούν Χριστόν,
10 “Δυο άνθρωποι ανέβησαν στο ιερόν να προσευχηθούν, ο ένας Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης. 11 Ο Φαρισαίος εστάθη επιδεικτικώς δια να προκαλή εντύπωσιν· και δια να δοξάση τον ευατόν του, αυτά προσηύχετο· Σε ευχαριστώ, Θεε μου, διότι δεν είμαι όπως οι άλλοι άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί η και ωσάν αυτός ο τελώνης. 12 Εγώ νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, Δευτέρα και Πεμπτην, δίδω το δέκατον από όλα γενικώς όσα αποκτώ. Εγώ είμαι ενάρετος. 13 Και ο τελώνης, που εστέκετο κάπου μακρυά από το θυσιαστήριον, δεν ήθελε ούτε τα μάτια του να σηκώση στον ουρανόν, αλλ' εκτυπούσε το στήθος του λέγων· Θεε μου, σπλαγχνίσου με τον αμαρτωλόν και συγχώρησέ με. 14 Σας διαβεβαιώνω, ότι αυτός ο περιφρονημένος από τον Φαρισαίον τελώνης κατέβηκε στο σπίτι του με συγχωρημένας τας αμαρτίας του, αθώος και δίκαιος ενώπιον του Θεού, παρά ο Φαρισαίος εκείνος. Διότι κάθε ένας που υψώνει τον ευατόν του, θα ταπεινωθή από τον Θεόν και θα καταδικασθή, ενώ εξ αντιθέτου εκείνος που ταπεινώνει τον ευατόν του θα υψωθή και θα δοξασθή από τον Θεόν”.