Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΥ ΔΕΔΕΤΑΙ. Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΕΝΝΟΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΟ. ΓΙ' ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ. ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΥΠΟΣΤΑΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, Ο ΥΙΟΣ, ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ. ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΟ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ, ΦΩΤΙΖΕΙ, ΣΤΗΡΙΖΕΙ, ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ, ΤΡΕΦΕΙ, ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ, ΕΝΙΣΧΥΕΙ, ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ. ΓΙ' ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΜΕΛΕΤΑΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ, 1927-2006) - ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ
Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018
Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ (ΑΡΧΗ ΤΡΙΩΔΙΟΥ) : ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ - ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
Τριώδιο ονομάζεται το Λειτουργικό Βιβλίο της Εκκλησίας μας το οποίο περιλαμβάνει τους Ύμνους των Κυριακών, απο την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο πρίν την Τελετή της Αναστάσεως. Ονομάζεται έτσι διότι οι περισσότεροι Κανόνες του Όρθρου (πρωινή Ακολουθία) περιέχουν τρείς Ωδές ενώ συνήθως περιέχουν εννέα Ωδές - την 8η και την 9η πάντοτε, ύστερα δε διαδοχικά μία από τις πέντε πρώτες.
Το Τριώδιο τοποθετείται στα Αναλόγια των Ναών μας στον Εσπερινό του Σαββάτου της Κυριακής του Τελώνου και του Φαρισαίου αφού πρώτα ο Πρωτοψάλτης το παραλάβει απο την Εικόνα του Χριστού και το ασπασθεί. Έτσι ανοίγει το Τριώδιο, περίοδος η οποία διαιρείται σε τρείς μικρότερες, δηλ. Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου μέχρι Κυριακή της Τυροφάγου, Καθαρά Δευτέρα μέχρι το Σάββατο Του Λαζάρου και Κυριακή των Βαίων το βράδυ μέχρι το Μεγάλο Σάββατο πρίν την Ανάσταση.
Το Τριώδιο τοποθετείται στα Αναλόγια των Ναών μας στον Εσπερινό του Σαββάτου της Κυριακής του Τελώνου και του Φαρισαίου αφού πρώτα ο Πρωτοψάλτης το παραλάβει απο την Εικόνα του Χριστού και το ασπασθεί. Έτσι ανοίγει το Τριώδιο, περίοδος η οποία διαιρείται σε τρείς μικρότερες, δηλ. Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου μέχρι Κυριακή της Τυροφάγου, Καθαρά Δευτέρα μέχρι το Σάββατο Του Λαζάρου και Κυριακή των Βαίων το βράδυ μέχρι το Μεγάλο Σάββατο πρίν την Ανάσταση.
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΟΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ : ΕΔΩ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β' (γ' 10-15)
Τέκνον Τιμόθεε, σὺ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ, τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, οἷά μοι ἐγένοντο ἐν Ἀντιοχείᾳ, ἐν Ἰκονίῳ, ἐν Λύστροις, οἵους διωγμοὺς ὑπήνεγκα! Καὶ ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος.
Καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται· πονηροὶ δέ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι. Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες, καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ, ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἐξηρτισμένος.
Καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται· πονηροὶ δέ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι. Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες, καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ, ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἐξηρτισμένος.
Τέκνον Τιμόθεε, σὺ ὅμως, παρακολούθησες τὴν διδασκαλίαν μου, τὸν τρόπον τῆς ζωῆς, τὴν πρόθεσιν, τὴν πίστιν, τὴν μακροθυμίαν, τὴν ἀγάπην, τὴν ὑπομονήν, τοὺς διωγμούς, τὰ παθήματα, τὰ ὁποῖα μοῦ συνέβησαν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν, εἰς τὸ Ἰκόνιον, εἰς τὰ Λύστρα. Πόσους διωγμοὺς ὑπέφερα καὶ ἀπὸ ὅλα μὲ ἔσωσεν ὁ Κύριος.
Καὶ ὅλοι ὅσοι θέλουν νὰ ζήσουν εὐσεβῶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ θὰ διωχθοῦν. Πονηροὶ ὅμως ἄνθρωποι καὶ ἀπατεῶνες θὰ προκόψουν εἰς τὸ χειρότερον πλανῶντες καὶ πλανώμενοι. Σὺ ὅμως, μένε εἰς ἐκεῖνα ποὺ ἔμαθες καὶ διὰ τὰ ὁποῖα ἀπέκτησες βεβαιότητα, διότι ξέρεις ἀπὸ ποιὸν τὰ ἔμαθες, καὶ διότι ἀπὸ τῆς βρεφικῆς ἡλικίας ξέρεις τὰ ἱερὰ γράμματα, τὰ ὁποῖα ἔχουν τὴν δύναμιν νὰ σὲ ὁδηγήσουν εἰς τὴν σοφίαν πρὸς σωτηρίαν διὰ τῆς πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Κάθε θεόπνευστη γραφὴ εἶναι καὶ ὠφέλιμη πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς διαπαιδαγώγησιν ἐν δικαιοσύνῃ, διὰ νὰ εἶναι τέλειος ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, κατηρτισμένος πρὸς κάθε ἔργον καλόν.
Καὶ ὅλοι ὅσοι θέλουν νὰ ζήσουν εὐσεβῶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ θὰ διωχθοῦν. Πονηροὶ ὅμως ἄνθρωποι καὶ ἀπατεῶνες θὰ προκόψουν εἰς τὸ χειρότερον πλανῶντες καὶ πλανώμενοι. Σὺ ὅμως, μένε εἰς ἐκεῖνα ποὺ ἔμαθες καὶ διὰ τὰ ὁποῖα ἀπέκτησες βεβαιότητα, διότι ξέρεις ἀπὸ ποιὸν τὰ ἔμαθες, καὶ διότι ἀπὸ τῆς βρεφικῆς ἡλικίας ξέρεις τὰ ἱερὰ γράμματα, τὰ ὁποῖα ἔχουν τὴν δύναμιν νὰ σὲ ὁδηγήσουν εἰς τὴν σοφίαν πρὸς σωτηρίαν διὰ τῆς πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Κάθε θεόπνευστη γραφὴ εἶναι καὶ ὠφέλιμη πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς διαπαιδαγώγησιν ἐν δικαιοσύνῃ, διὰ νὰ εἶναι τέλειος ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, κατηρτισμένος πρὸς κάθε ἔργον καλόν.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ (ιη' 10-14)
Εἶπεν ὁ Κύριος την παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. Ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. Καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ.
Λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.
Ἀπόδοση στη νεοελληνική
Εἶπεν ὁ Κύριοςτὴν ἑξῆς παραβολή:
Δύο ἄνθρωποι ἀνέβηκαν εἰς τὸν ναόν, διὰ νὰ προσευχηθοῦν, ὁ ἕνας ἦτο Φαρισαῖος καὶ ὁ ἄλλος τελώνης. Ὁ Φαρισαῖος ἐστάθηκε καὶ ἔκανε τὴν ἑξῆς προσευχὴν ἐν σχέσει πρὸς τὸν ἑαυτόν του: «Θεέ, σ’ εὐχαριστῶ, διότι δὲν εἶμαι ὅπως οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοὶ ἢ ὅπως αὐτὸς ἐδῶ ὁ τελώνης. Νηστεύω δυὸ φορὲς τὴν ἑβδομάδα, δίνω τὸ δέκατον ἀπὸ ὅλα, ὄσα ἀποκτῶ». Ὁ τελώνης ὅμως ἐστεκότανε μακρυὰ καὶ δὲν ἤθελε οὔτε τὰ μάτια του νὰ σηκώσῃ εἰς τὸν οὐρανὸν ἀλλ’ ἐκτυποῦσε τὸ στῆθός του καὶ ἔλεγε, «Θεέ, ἐλέησέ με τὸν ἁμαρτωλόν».
Σᾶς λέγω, ὅτι αὐτὸς κατέβηκε εἰς τὸ σπίτι του δικαιωμένος ἀπὸ τὸν Θεὸν παρὰ ὁ ἄλλος. Διότι ὅποιος ὑψώνει τὸν ἑαυτόν του θὰ ταπεινωθῇ, καὶ ἐκεῖνος ποὺ ταπεινώνει τὸν ἑαυτόν του θὰ ὑψωθῇ.
ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
Ὁ διωγμός τῶν εὐσεβῶν. (12-02-84)
ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΗ ΟΜΙΛΙΑ : ΕΔΩ
Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2018
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ : ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΚΟΠΙΑ : "ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗΣ"
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ||
xenikol@hotmail.com
Συζητώντας κανείς με τους Σκοπιανούς αντιλαμβάνεται ότι ζουν σε μία απίστευτη πλάνη, την οποία φυσικά και δεν παραδέχονται, κάτι που κάνει αυτήν την πλάνη πραγματικά ακατανίκητη σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.
Στην προσπάθειά μου να βρω πού εδράζεται η πλάνη αυτή, κατέφυγα στα σχολικά βιβλία. Με ιδιαίτερη δυσκολία, είναι η αλήθεια, κατάφερα να προμηθευτώ τα δύο βασικά σχολικά βιβλία Ιστορίας, ένα για το βασικό σχολείο (δημοτικό) και ένα για το Γυμνάσιο.
Με τη βοήθεια του φίλου Άρη Γεωργόπουλου, που είναι σλαβολόγος, εντόπισα τα βασικά στοιχεία «ιστορίας» του «Μακεδονικού Αφηγήματος», με τα οποία η νεολαία της γειτονικής χώρας διαπλάθει την ιστορική της συνείδηση. Και διαμορφώνει, εδώ και δεκαετίες, μία πεποίθηση, πάνω στην οποία εδράζεται όλη τους η πολιτική συμπεριφορά στο θέμα του ονόματος... Όπως σημειώνει και ο κ. Γεωργόπουλος, «στα βιβλία αυτά υπάρχει μία απίστευτη διαστρέβλωση γεγονότων και πηγών, με την οποία γίνεται μία τρομερή σύνδεση ασύνδετων πραγμάτων, προκειμένου να δομηθεί μία ιστορική συνέχεια, από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι το σήμερα, ούτως ώστε να αποδειχθεί η συνέχεια του μακεδονικού έθνους».
Όλα ξεκινούν από την αρχαία Μακεδονία. Εκεί οι σχολικοί συγγραφείς πασχίζουν να πείσουν ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, αποκρύβοντας μεθοδικά όλα εκείνα τα ντοκουμέντα που αποδεικνύουν το αντίθετο. Για τους «επιστήμονες» των Σκοπίων δεν υπήρχε πουθενά το «όλοι οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων», ούτε η γραφή τους, που, όπως φαίνεται ακόμη και στα εκθέματα του παλιού αρχαιολογικού μουσείου των Σκοπίων, ήταν η ελληνική.
Οι συγγραφείς κάνουν τσαλαβουτήματα στην Ιστορία. Το γεγονός ότι οι Μακεδόνες ακολουθούσαν την ελληνική Παιδεία το δικαιολογούν γράφοντας ότι αυτή ήταν η συνήθεια της εποχής! Ξεπερνούν με απίστευτη ελαφρότητα το γεγονός ότι ποτέ δεν βρέθηκε καμία επιγραφή στη «Μακεδονική» γλώσσα, που υποτίθεται ότι ήταν διαφορετική από την ελληνική, γράφοντας απλώς ότι «δεν βρέθηκαν μέχρι τώρα ευρήματα». Πουθενά δεν γράφουν ότι ελόγιζαν τους εαυτούς τους ως Έλληνες, ότι λάτρευαν τους θεούς του Ολύμπου, όπως και οι Έλληνες, και πάντα αφιέρωναν τις ηρωικές τους πράξεις στην Ελλάδα!
Οι συγγραφείς δεν διστάζουν να χαρακτηρίσουν την ελληνιστική ως «μακεδονική» περίοδο της Ιστορίας! Μάλιστα, σε ένα σημείο, που σηκώνει πολύ γέλιο, γράφουν ότι κύρια χαρακτηριστικά της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι ότι στο εσωτερικό της συνυπήρχαν οι Μακεδόνες ως στρατιωτικοί κατακτητές και οι Έλληνες ως κυρίαρχοι του πνεύματος!
Σύμφωνα με το αφήγημά τους, στη Μακεδονία αναπτύχθηκε ήδη από τον 5ο αιώνα ένα νέο έθνος, που εκσλαβίστηκε σταδιακά και επειδή αποτελούνταν από τοπικούς πληθυσμούς ονομάστηκε μακεδονικό. Αυτό το έθνος συνεχίζει να υφίσταται ως σήμερα και διατηρεί τα ιστορικά του στοιχεία, από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σύμφωνα με τους ιστορικούς συγγραφείς! Φυσικά, ακόμη και οι Θεσσαλονικείς αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος βαφτίζονται με χαρακτηριστική ευκολία «Μακεδόνες», για να μη διαταραχθεί η «ιστορική συνέχεια» στα χρόνια του Βυζαντίου!
Οι Σκοπιανοί δεν διαστρεβλώνουν μόνο τα γεγονότα που αφορούν την Ελλάδα, αλλά το κάνουν και με σημαίνοντα πρόσωπα της βουλγαρικής Ιστορίας, όπως με τον Τσάρο Σαμουήλ. Σύμφωνα με τα σχολικά εγχειρίδια των Σκοπίων, ο Σαμουήλ ήταν ο πρώτος Μακεδόνας ηγεμόνας! Το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος ζήτησε ο ίδιος να γραφεί στον τάφο του ως «Βούλγαρος» αποκρύπτεται μεθοδικά, καθώς δεν βολεύει τη στήριξη του αφηγήματος...
Τα βιβλία
Απολύτως ενδεικτικά είναι τα παρακάτω αποσπάσματα:Βιβλίο Ιστορίας Δ’ Τάξης Δημοτικού, συγγραφέας Σφέτοζαρ Ναουμόβσκι- εκδόθηκε το 2000
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
(...) παράλληλα στη Μακεδονία ζούσαν οι Παίονες και οι Πελαγόνιοι και άλλα φύλα και λαοί. Αυτά τα φύλα και οι λαοί αναμείχθηκαν μεταξύ τους και διαμόρφωσαν έναν λαό με κοινή γλώσσα, τη μακεδονική, η οποία πήρε το όνομά της από την περιοχή στην οποία κατοικούσαν. Εκεί κατοίκησαν οι αρχαίοι Μακεδόνες, που αποτέλεσαν ένα ξεχωριστό έθνος και διέφεραν από τους υπόλοιπους λαούς της Βαλκανικής Χερσονήσου. Οι κάτοικοι της αρχαίας Μακεδονίας μιλούσαν μία γλώσσα, που διέφερε από τις γλώσσες των λαών της Βαλκανικής.
Σελ 47
«Το Μακεδονικό κράτος στην εποχή του Αλεξάνδρου του Γ’ του Μακεδόνα».
Ο Αλέξανδρος ο Μακεδόνας για να διατηρήσει την εσωτερική συνοχή στο αχανές κράτος του, το οποίο συμπεριελάμβανε πολλά έθνη, έλαβε κάποια συγκεκριμένα μέτρα: έτσι, πριν την εκστρατεία του στην Ινδία επέλεξε για πρωτεύουσα του κράτους του τη Βαβυλώνα (έως τότε πρωτεύουσα ήταν η μακεδονική πόλη Πέλλα).
Στόχος του Αλέξανδρου ήταν η μίξη των υποταγμένων ανατολικών λαών με τους Μακεδόνες και τους Έλληνες.
Σελ 95
«Ευρώπη και Βαλκάνια κατά τον Μεσαίωνα»
Κατά τη διάρκεια του 6ου και 7ου αιώνα, μετά από μακρά διαμάχη του Βυζαντίου και των ντόπιων πληθυσμών, οι νότιοι Σλάβοι κατοίκησαν τη Βαλκανική χερσόνησο. Ένα τμήμα από τα πολυπληθή σλαβικά φύλα κατοίκησε στις γαίες της Μακεδονίας. (...) Οι Σλάβοι της Βαλκανικής αναμείχθηκαν με τους ντόπιους κατοίκους όπως Κέλτες, Ιλλύριους, Θράκες, Μακεδόνες και άλλους, οι οποίοι είχαν εκλατινιστεί και εξελληνιστεί. Έτσι σταδιακά και ειρηνικά, οι παλαιοί κάτοικοι αφομοιώθηκαν και έχασαν την εθνική τους ταυτότητα γενόμενοι σλαβικό έθνος (εκσλαβισμός).
Βιβλίο Ιστορίας Α΄έτους Γυμνασίου (πέντε συγγραφέων), εκδόθηκε το 2009
Σελ. 83
Γλώσσα και Πολιτισμός
Οι Μακεδόνες είχαν τη δική τους ξεχωριστή γλώσσα, που διέφερε από τις γλώσσες των υπόλοιπων γειτονικών λαών, Ελλήνων, Ιλλυρίων και Θρακών. Έως σήμερα δεν έχουν βρεθεί γραπτές πηγές ή επιγραφές στη γλώσσα των Μακεδόνων. Έχουν διασωθεί όμως περίπου 140 αποσπάσματα γραπτών κειμένων. Ωστόσο, πολλοί αρχαίοι συγγραφείς μαρτυρούν ότι οι Μακεδόνες είχαν τη δική τους γλώσσα. Έτσι ο Αλέξανδρος ο Γ’ ο Μακεδών πριν την εκστρατεία του κατά των Περσών απευθύνθηκε στους Μακεδόνες στρατιώτες στη μακεδονική γλώσσα.
Οι αρχαίοι Μακεδόνες είχαν διαφορετικό ημερολόγιο απ’ αυτό των Ελλήνων, με 12 μήνες και το έτος να αρχίζει τον Οκτώβριο. Αριθμούσαν την χρονολογία ανάλογα με τη βασιλεία του κάθε μονάρχη. Από την εποχή του Αρχέλαου οι Μακεδόνες διοργάνωναν τους δικούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Δίον, που διαρκούσαν εννέα μήνες.
Οι Μακεδόνες ήταν ξεχωριστό έθνος που διέφερε από τα γειτονικά του κατά τον τρόπο της ζωής τους, τις παραδόσεις, την ενδυμασία, τα σύμβολα, το στράτευμα και άλλα.
Οι Μακεδόνες βασιλείς και αριστοκράτες απέδιδαν μεγάλη σημασία στον πολιτισμό και την παιδεία των παιδιών τους. Καλλιτέχνες, φιλόσοφοι, ποιητές και άνθρωποι του πνεύματος προσκαλούνταν στις αυλές των βασιλέων και αριστοκρατών. Είναι γνωστή η παρουσία του Ευριπίδη, του Αριστοτέλη και άλλων. Αυτοί είχαν καθήκον τους τη διαπαιδαγώγηση των αρρένων παιδιών των βασιλέων και των αριστοκρατών και την εκπαίδευσή τους σε συγκεκριμένους τομείς της επιστήμης και της τέχνης.
Σελ 113
«Η δημιουργία της σλαβικής γραμματείας»
Οι δημιουργοί του πρώτου σλαβικού αλφαβήτου (γλαγολητικού) και οι θεμελιωτές της σλαβικής γραμματείας και πολιτισμού ήταν οι αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος. Αυτοί γεννήθηκαν στη Θεσσαλονίκη στις αρχές του 9ου αιώνος και ήταν πιθανότατα σλαβικής καταγωγής.
Σελ 87
«Η Μακεδονική Περίοδος»
Η περίοδος μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και μέχρι την κατάκτηση της Μακεδονίας από τους Ρωμαίους ονομάζεται «ελληνιστική» ή «μακεδονική» περίοδος. Αυτή αποτελεί ουσιαστικά τη σύνθεση του πολιτισμού των Μακεδόνων ως κατακτητών και των Ελλήνων ως φορέων της γλώσσας, της γραμματείας, της φιλοσοφίας και του πολιτισμού στην Αίγυπτο, την Περσία και τους λαούς της Εγγύς Ανατολής.
Σελ 103
«Τα μεσαιωνικά χρόνια»
Με τον θάνατο, το 976 μ.Χ. ,του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ιωάννη Τσιμισκή, οι τέσσερις αδελφοί, Δαυίδ, Ααρών, Μωυσής και Σαμουήλ ηγούνται της επανάστασης της Μακεδονίας κατά του Βυζαντίου. Αυτή η δεύτερη επανάσταση στέφθηκε με επιτυχία. Έτσι, το 976 εγκαθιδρύεται το ανεξάρτητο μακεδονικό κράτος. (...) Ο Σαμουήλ γίνεται ο πρώτος ηγεμόνας του Μακεδονικού Κράτους. Από τη στιγμή που εδραιώθηκε στον θρόνο του, θέλησε να απελευθερώσει ολόκληρη τη Μακεδονία.
Τα σύμβολα του διχασμού...
Το πρώτο πράγμα που σε εντυπωσιάζει όταν ακούς έναν Σκοπιανό να μιλά στη γλώσσα του είναι ότι κάθε περίπου πέντε λέξεις, χρησιμοποιεί τον όρο «Μακεδονία», «μακεδονικό» κλπ. Κατά έναν παράξενο τρόπο, οι Σκοπιανοί έχουν ουσιαστικά αφαιρέσει από τη γλώσσα τους τις λέξεις «κράτος», «χώρα» αλλά και όλα όσα σε όλες τις γλώσσες και διαλέκτους του πλανήτη περιγράφουν μία εθνοτική και κρατική συλλογικότητα! Παράλληλα, έχουν καθιερώσει την απίστευτη συνήθεια να βάζουν τον προσδιορισμό «μακεδονικός» όποτε αναφέρονται σε οποιαδήποτε κρατική ή δική τους οντότητα.
Εκεί που ένας τυπικός πολίτης θα έλεγε «θα απευθυνθώ στο υπουργείο, που είναι αρμόδιο για τις συγκοινωνίες στην πόλη» ο τυπικός Σκοπιανός θα πει «θα απευθυνθώ στο υπουργείο της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Μακεδονίας που είναι αρμόδιο για τις συγκοινωνίες στα Σκόπια, την μακεδονική πρωτεύουσα»! Δεν μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός ότι το «Δημοκρατία της Μακεδονίας» γράφεται παντού, ακόμη και στα κουτάκια της CocaCola. Όπως βλέπουμε σε κάποιες συσκευασίες «Ελληνικό προϊόν», έτσι εδώ στα Σκόπια γράφουν σε κάθε προϊόν ότι «παράγεται στη Δημοκρατία της Μακεδονίας»! Ρώτησα πολλούς ανθρώπους γιατί το κάνουν αυτό...
Κανένας δεν το είχε αντιληφθεί ότι το κάνει! Κανένας τους δεν ήξερε το γιατί. «Συνήθεια», «έτσι μιλάνε όλοι» ήταν οι πειστικότερες απαντήσεις που πήρα. Για μένα, αυτή η συνήθεια μαρτυρά ανασφάλεια και επιβολή. Η κρατική δομή στα Σκόπια, ήδη από το 1944, χρησιμοποίησε όλους τους τρόπους για να βάλει στην καθημερινότητα των πολιτών αυτό το «Δημοκρατία της Μακεδονίας», ακόμη κι αν γι’ αυτό χρειάστηκε να αξιοποιήσει μέχρι και τα κουτάκια της CocaCola!
Στο ίδιο πλαίσιο, βλέπουμε ότι οι Σκοπιανοί ονόμασαν το αεροδρόμιο των Σκοπίων «Μέγας Αλέξανδρος», όπως ακριβώς έκαναν και με τον οδικό άξονα που συνδέει τους Ευζώνους, στα ελληνικά σύνορα με τα τα σερβικά, στο Κουμάνοβο... Η στόχευση είναι διπλή: αφορά τόσο τους ντόπιους όσο και τους χιλιάδες ταξιδιώτες που τον χρησιμοποιούν. Το αεροδρόμιο και ο οδικός άξονας θα είναι τα πρώτα που θα αλλάξουν όνομα, σχολιάζουν κυβερνητικοί κύκλοι. Θα μπουν στη ζυγαριά της διαπραγμάτευσης και θα εμφανιστούν ως «υποχωρήσεις» έναντι της Ελλάδας! Αν και θυμίζουν περισσότερο τούρκικο παζάρι: μόλις στριμωχτώ, κάνω μία χοντροκομμένη αυθαιρεσία, την οποία για να την αποσύρω ζητώ ανταλλάγματα. Ακριβώς έτσι έγινε και με την πρώτη σημαία του κράτους, αυτήν με το αστέρι της Βεργίνας, την οποία απέσυραν οι Σκοπιανοί το 1995, στο πλαίσιο της ενδιάμεσης συμφωνίας! Θα αποσυρθούν και κάποια από τα κιτσάτα αγάλματα του Γκρούεφσκι, άλλωστε οι Σκοπιανοί δεν τα θέλουν, αλλά θα το παρουσιάσουν κι αυτό ως υποχώρηση...
«Η διαπραγμάτευση»
Όποιος έρθει εδώ και «τριφτεί» για να κάνει το ρεπορτάζ, αντιλαμβάνεται αμέσως ότι για τους Σκοπιανούς διαπραγμάτευση με τους Έλληνες για το όνομα σημαίνει συζητώ ή περιμένω μέχρις ότου οι Έλληνες αναγνωρίσουν τη χώρα ως «Μακεδονία» μαζί με κάτι ακόμη (Άνω, Βόρεια ή Νέα). Κανείς τους δεν πιστεύει ότι θα υπάρξει ονομασία χωρίς το «Μακεδονία»! Και μάλιστα, θεωρούν ότι συμβιβάζονται, ότι κάνουν πίσω και ότι συνεισφέρουν σημαντικά βάζοντας ένα συνθετικό! Απίθανα πράγματα... Η κυβέρνηση Ζάεβ εξομάλυνε λίγο την κατάσταση, ενώ η κοινωνία παρουσιάζει μία κόπωση για τον «Μακεδονισμό», τον οποίο έχει ταυτίσει με το καθεστώς Γκρούεφσκι, που αμαυρώθηκε από σοβαρά οικονομικά σκάνδαλα. Η κοινή γνώμη μοιάζει πρόθυμη να συμβιβαστεί, προκειμένου να διασφαλίσει το μέλλον της στο ΝΑΤΟ. Και εκεί προκύπτουν τα περιθώρια για την ελληνική διπλωματία...
Από το φύλλο της THESSNEWS #89 (20/01/2018-21/01/2018)
Διαδικτυακή Πηγή : ΕΔΩ
Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018
Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ' ΛΟΥΚΑ (ΖΑΚΧΑΙΟΥ) : ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ - ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ : ΕΔΩ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΟΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ : ΕΔΩ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α' (Δ' 9-15)
Τέκνον Τιμόθεε, πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος· εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν.
Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε. Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ.
Ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ. Μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου.
Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν.
Ἀπόδοση στη νεοελληνική
Τέκνον Τιμόθεε, ἀξιόπιστα εἶναι τὰ λόγια αὐτὰ καὶ ἄξια πλήρους ἀποδοχῆς. Διὰ τοῦτο καὶ κοπιάζομεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, διότι ἔχομεν τὴν ἐλπίδα μας εἰς Θεὸν ζωντανόν, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ Σωτὴρ ὅλων τῶν ἀνθρώπων, μάλιστα τῶν πιστῶν.
Αὐτὰ νὰ παραγγέλλῃς καὶ νὰ διδάσκῃς. Ἂς μὴ σὲ καταφρονῇ κανεὶς ἐπειδὴ εἶσαι νέος, ἀλλὰ γίνου παράδειγμα διὰ τοὺς πιστούς, εἰς τὴν ὁμιλίαν, εἰς τὴν συμπεριφοράν, εἰς τὴν ἀγάπην, εἰς τὸ πνεῦμα, εἰς τὴν πίστιν, εἰς τὴν ἁγνότητα.
Ἔως ὅτου ἔλθω προσηλώσου εἰς τὴν ἀνάγνωσιν, τὸ κήρυγμα, τὴν διδασκαλίαν. Μὴ παραμελῇς τὸ χάρισμα ποὺ εἶναι μέσα σου, καὶ σοῦ ἐδόθηκε διὰ προφητείας ὅταν τὸ πρεσβυτέριον σοῦ ἐπέθεσε τὰ χέρια.
Αὐτὰ νὰ μελετᾷς, μὲ αὐτὰ νὰ ζῇς διὰ νὰ εἶναι φανερὴ ἡ πρόοδός σου εἰς ὅλους.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΘ' 1-10
Τῷ καιρῷ εκείνω, διήρχετο ὁ Ἰησοῦς τὴν Ἱεριχώ· καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούσιος, καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν. Καὶ προδραμὼν ἔμπροσθεν ἀνέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόν, ὅτι ἐκείνης ἤμελλε διέρχεσθαι. Καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψας ὁ Ἰησοῦς εἶδεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι. Καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων.
Καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε καταλῦσαι. Σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν. Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβραάμ ἐστιν. Ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός.
Ἀπόδοση στη νεοελληνική
Τον καιρό εκείνο, ἐπερνοῦσε ὁ Ἰησοῦς διὰ μέσου τῆς πόλεως τῆς Ἱεριχοῦς. Ἐκεῖ ἦτο κάποιος ποὺ ὀνωμάζετο Ζακχαῖος· ἦτο ἀρχιτελώνης καὶ πλούσιος, καὶ ζητοῦσε νὰ ἰδῇ ποιός εἶναι ὁ Ἰησοῦς ἀλλὰ δὲν μποροῦσε ἀπὸ τὸ πλῆθος διότι ἦτο κοντὸς τὸ ἀνάστημα. Ἔτρεξε λοιπὸν ἐμπρὸς καὶ ἀνέβηκε ἐπάνω σὲ μιὰ μουριά, διὰ νὰ τὸν ἰδῇ, διότι ἀπὸ ἐκεῖ ἐπρόκειτο νὰ περάσῃ. Ὅταν ἔφθασε ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ μέρος αὐτό, ἀσήκωσε τὰ μάτια του καὶ τὸν εἶδε καὶ τοῦ εἶπε, «Ζακχαῖε, κατέβα γρήγορα, διότι πρέπει νὰ μείνω στὸ σπίτι σου σήμερα». Καὶ κατέβηκε γρήγορα καὶ τὸν ὑποδέχθηκε μὲ χαράν.
Ὅταν εἶδαν αὐτό, ὅλοι παρεπονοῦντο καὶ ἔλεγαν, «Εἰς τὸ σπίτι ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου πηγαίνει νὰ μείνῃ». Ὁ Ζακχαῖος ἐστάθηκε καὶ εἶπε εἰς τὸν Κύριον, «Τὸ ἥμισυ τῆς περιουσίας μου δίνω, Κύριε, εἰς τοὺς πτωχοὺς καὶ ἐὰν μὲ δόλιον τρόπον ἐπῆρα ἀπὸ κάποιον τίποτε, θὰ τοῦ τὸ ἀποδώσω τέσσερις φορὲς περισσότερον». Ὁ Ἰησοῦς τοῦ εἶπε, «Σήμερα ἔγινε σωτηρία σὲ τοῦτο τὸ σπίτι, διότι καὶ ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς εἶναι ἀπόγονος τοῦ Ἀβραάμ, καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἦλθε νὰ ἀναζητήσῃ καὶ νὰ σώσῃ τὸ ἀπολωλός».
ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
Ἡ ὥρα τῆς πνευματικῆς ὡριμότητος. (29-01-84)
ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΗ ΟΜΙΛΙΑ : ΕΔΩ
Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018
Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΠΙΣΤΟΠΟΙΕΙ ΟΤΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΗΤΑΝ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ (ΔΑΝΙΗΛ : ΚΕΦ.8, ΣΤΙΧΟΣ 21 : "ὁ τράγος τῶν αἰγῶν βασιλεὺς Ἑλλήνων" ΑΙΓΕΣ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ)
Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΠΙΣΤΟΠΟΙΕΙ ΟΤΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΗΤΑΝ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Σύμφωνα με τον ιστορικό Φλάβιο Ιώσηπο , ο Αλέξανδρος ενώ πολιορκούσε την Τύρο, ζήτησε την βοήθεια των Ισραηλιτών στέλνοντας απεσταλμένους στα Ιεροσόλυμα. Όμως ο Αρχιερέας των Εβραίων απάντησε ότι δεν μπορούν να του δώσουν στρατιωτική βοήθεια, επειδή έχουν όρκους με τους Πέρσες που δεν μπορούν να τους πατήσουν, επειδή βάση αυτών των παλαιών όρκων τους, από τα χρόνια του Κύρου, τους είχε επιτραπεί η ανοικοδόμηση του Ναού του Σολομώντα! Μια στάση που ομολογουμένως δείχνει τιμιότητα και δεν αποτελούσε υπεκφυγή. Τότε, με την άρνηση αυτή των Εβραίων, μπαίνουν στη μέση οι Σαμαρείτες, οι αιώνιοι εχθροί, συκοφαντούν στον Αλέξανδρο τους Εβραίους, ωθώντας τον να τους τιμωρήσει γκρεμίζοντας το Ναό τους και να δώσει σε αυτούς άδεια για να χτίσουν άλλον Ναό στο όρος Γαριζείν! Πράγματι ο Αλέξανδρος, αποφασίζει να τιμωρήσει τα Ιεροσόλυμα που δεν τον υπάκουσαν, αλλά πλησιάζοντας στην Πόλη, βλέπει ξαφνικά να βγαίνουν να τον προϋπαντήσουν με λαμπρότητα και τιμή ο Αρχιερέας των Ιουδαίων και οι ιερείς των Ιεροσολύμων!
Τότε ο Αλέξανδρος κάνει κάτι απρόσμενο! Κατεβαίνει από το άλογό του και προσκυνεί τον Αρχιερέα! Οι Μακεδόνες κατεπλάγησαν και ο Παρμενίωνας ενοχλημένος τολμά να του πει: "Αλέξανδρε, εσύ που προσκυνήσαι υπό πάντων, προσκυνείς τον Αρχιερέα των Ιουδαίων";
ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΟ ΔΙΟΝ
Τότε ο Αλέξανδρος απαντά: "Δεν προσκυνώ αυτόν, αλλά τον Θεό του, που του έδωσε την Αρχιεροσύνη! Διότι αυτόν είδα με το σχήμα του, στον ύπνο μου, όταν βρισκόμουν στο Δίον της Μακεδονίας και σκεπτόμουν με τον εαυτό μου πώς θα μπορέσω να νικήσω και να εδραιωθώ στην Ασία, παραγγέλοντάς μου να μη προβληματίζομαι, αλλά με θάρρος να προχωρήσω, διότι αυτός θα ηγείται της στρατιάς μου και θα μου παραδώσει την εξουσία των Περσών"!
Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ
Τότε έγινε κάτι ακόμη πιο ασυνήθιστο! Ο Αρχιερέας Ίαδδος (Jaddus) οδήγησε τον Αλέξανδρο μέσα στον Ναό του Σολομώντος, πράγμα απαγορευμένο για κάποιον εθνικό, όπου ο Έλληνας Βασιλιάς προσέφερε θυσία στον αληθινό Θεό, τον Βασιλέα των Βασιλέων! Αυτόν που αργότερα θα αρνηθούν και θα σταυρώσουν οι ίδιοι οι Εβραίοι... Κι όμως, εκεί, εκείνη τη στιγμή, είχε δημιουργηθεί η μεγάλη συνάντηση! Η μεγάλη γέφυρα! Το μελλοντικό πέρασμα, τα θεμέλια και η υποδομή του μετέπειτα Χριστιανισμού, που χάρη στην Πρόνοια του Θεού, θα απλώνονταν με την ελληνική γλώσσα και θα μεγαλουργούσε ατόφια και ανόθευτα στην καθ΄ημας Ανατολή, σε όλο εκείνο τον τεράστιο τόπο που θα απλωνόταν η Ελληνική Αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου... Τόπου που αργότερα θα γινόταν η καρδιά της Ορθοδοξίας και η βάση της άλλης, της νεότερης, της Βυζαντινής μας Αυτοκρατορίας...
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΠΛΗΞΗ
Εκεί μέσα στον Ναό έπειτα, ο Αρχιερέας έλυσε το μυστήριο της τόσο λαμπρής υποδοχής και της ανεξήγητης, επιτετραμένης εισόδου στον ιερό χώρο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δείχνοντας και διαβάζοντάς του ένα χειρόγραφο με την Προφητεία του Δανιήλ, που ανέφερε ότι θα έλθει κάποιος Βασιλιάς των Ελλήνων ("τράγος αιγών" - Αιγές ονομαζόταν η πρώτη πρωτεύουσα των Μακεδόνων), που θα συντρίψει εντελώς τον Βασιλειά των Περσών: "και ιδού τράγος αιγών ήρχετο από λιβός επί πρόσωπον πάσης της γης και ουκ ην απτόμενος της γης, και τω τράγω κέρας θεωρητόν αναμέσον των οφθαλμών αυτού.…… και ήλθεν έως του κριού του τα κέρατα έχοντος, ου είδον, εστώτος ενώπιον του Ουβὰλ και έδραμε προς αυτὸν εν ορμή της ισχύος αυτού. ……και είδον αυτόν φθάνοντα έως του κριού, και εξηγριάνθη προς αυτόν και έπαισε τον κριόν και συνέτριψεν αμφότερα τα κέρατα αυτού, και ουκ ην ισχύς τω κριώ του στήναι ενώπιον αυτού. και έρριψεν αυτόν επί τη γην και συνεπάτησεν αυτόν, και ουκ ην ο εξαιρούμενος τον κριόν εκ χειρός αυτού. και ο τράγος των αιγών εμεγαλύνθη έως σφόδρα, και εν τω ισχύσαι αυτόν συνετρίβη το κέρας αυτού το μέγα…….... ……....Και εγένετο εν τω ιδείν με, εγώ Δανιήλ, την όρασιν και εζήτουν σύνεσιν, και ιδού έστη ενώπιον εμού ως όρασις ανδρός. και ήκουσα φωνήν ανδρός αναμέσον του Ουβάλ, και εκάλεσε και είπε.Γαβριήλ, συνέτισον εκείνον την όρασιν…… ……και είπεν……. ……ο κριός, ον είδες, ο έχων τα κέρατα βασιλεύς Μήδων και Περσών. ο τράγος των αιγών βασιλεύς Ελλήνων……”" Δανιήλ Η'’, 5 ,6, 7-8, 15, 19, 20. Από αυτή την Προφητεία του Προφήτη Δανιήλ, οι Εβραίοι γνώριζαν ποιος ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος και τι έμελλε να κάνει και γι΄ αυτόν τον υποδέχτηκαν με τέτοιες τιμές και του άνοιξαν τον ίδιο τον Ναό τους!
ὁ τράγος τῶν αἰγῶν βασιλεὺς Ἑλλήνων
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΑΝ "ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΙ"
Τότε ο Αλέξανδρος, μια με το όραμα, μια με την Προφητεία, σιγουρεύτηκε απόλυτα, ευχαριστήθηκε και προχώρησε έπειτα με απίστευτο θάρρος και ορμή, συντρίβοντας πράγματι τους Πέρσες... Πριν φύγει όμως από την Ιερουσαλήμ, ζήτησε να τοποθετηθεί τιμητικά το άγαλμά του στον Ναό. Τότε ο Αρχιερέας του εξήγησε ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει λόγω της θρησκείας τους, ποτέ και για κανέναν, και πως κανενός το άγαλμα δεν έχει μπει εκεί. Αλλά για να δείξει πόσο αγαπητός και σεβαστός τους ήταν ο Αλέξανδρος, ο Αρχιερέας των Ιουδαίων πρότεινε κάτι άλλο: Όλα τα άρρενα Εβραιόπουλα που θα γεννιούνταν εκείνον τον χρόνο, θα έπαιρναν το όνομα του ευσεβούς Έλληνα Βασιλιά και θα ονομάζονταν "Αλέξανδροι"! Η δε εποχή από εδώ και πέρα, θα ονομαζόταν επισήμως "Αλεξανδρινή"! Γιατί πράγματι, θα άλλαζε η ιστορία του κόσμου...
Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ (ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ) : ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - ΕΥΓΓΕΛΙΟ - ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ (ΟΤΑΝ Η ΠΙΣΤΗ ΝΙΚΑ ΤΟ ΚΡΥΟ !)
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΟΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ : ΕΔΩ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Δ´ 7 - 13
7 Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. 8 διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις. 9 τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς; 10 ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. 11 καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, 12 πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, 13 μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ,
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Ι. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ
ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Δ´ 7 - 13
7 Εις τον καθένα δε από ημάς εδόθη η χάρις, τα χαρίσματα και αι δωρεαί, σύμφωνα με το μέτρον, με το οποίον δικαίως και σαφώς μοιράζει ο Χριστός τας δωρεάς του. (Ας μη υπάρχουν, λοιπόν, ζηλοφθονίαι μεταξύ σας, διότι τα χαρίσματα είναι δώρα του Θεού, δια την εξυπηρέτησιν όλων). 8 Ακριβώς, διότι ο Χριστός ο ίδιος διανέμει τα χαρίσματα, (στον ψαλμ.67,στιχ.19,τον οποίον ελευθέρως αποδίδει ο Παύλος) λέγει η Γραφή. “Οταν ανέβη δια της αναλήψεως του υψηλά στους ουρανούς επήρε αιχμαλώτους του και ηλευθέρωσεν εκείνους, τους οποίους εκρατούσε δούλους του ο διάβολος και έδωκε δώρα και χαρίσματα στους ανθρώπους”. 9 Αυτό δε που λέγει η Γραφή, ότι ανέβη, τι άλλο συμαίνει, παρά ότι προηγουμένως είχε κατεβή ο σταυρωθείς Κυριος εις τα κατώτερα μέρη της γης, δηλαδή κάτω στον Αδην; 10 Ο Χριστός, ο οποίος κατέβη μέχρι και του Αδου, αυτός είναι που ανέβη επάνω επό όλους τους ουρανούς, δια να γεμίση έτσι με την παρουσίαν του και τα χαρίσματά του τα πάντα. 11 Αυτός, λοιπόν, εμοίρασε τας δωρεάς του και έτσι ανέδειξε και έδωκεν εις την Εκκλησίαν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, που θα αναλύουν τα λόγια του Θεού και θα προλέγουν τα μέλλοντα, άλλους δε κήρυκας του Ευαγγελίου, άλλους ποιμένας και διδασκάλους, οι οποίοι θα καθοδηγούν ένα έκαστον και όλους μαζή τους Χριστιανούς. 12 Και όλα αυτά προς τον σκοπόν να οικοδομούνται και να προοδεύουν εις την κατά Χριστόν ζωήν οι πιστοί, να εκτελήται άρτια και αρμονικά το έργον της διακονίας, ώστε να οικοδομείται συνεχώς η Εκκλησία, η οποία είναι σώμα Χριστού, 13 μέχρις ότου καταλήξωμεν όλοι εις μίαν και την αυτήν πίστιν, χωρίς διαφοράς και αντιθέσεις, εις την βαθείαν γνώσιν του Υιού του Θεού, εις τέλειον άνδρα, από απόψεως πνευματικής σοφίας και αρετής, στο μέτρον της πνευματικής ηλικίας και της πλήρους ηθικής τελειότητος, δια να ολοκληρωθώμεν και αποτελέσωμεν έτσι το σώμα του Χριστού. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Δ´ 12 - 17
12 Ἀκούσας δὲ ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν. 13 καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρὲτ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Καπερναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ· 14 ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· 15 Γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλείμ, ὁδὸν θαλάσσης, πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, 16 ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει φῶς εἶδεν μέγα, καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς. 17 Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν· Μετανοεῖτε· ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΗ Ι. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Δ´ 12 - 17
12 Οταν δε ο Ιησούς ήκουσεν ότι ο Ιωάννης συνελήφθη κατά διαταγήν του Ηρώδου Αντίπα και ερρίφθη στην φυλακήν, ανεχώρησεν από την Ιουδαίαν δια την Γαλιλαίαν. 13 Και αφού εγκατέλειψε την Ναζαρέτ, ήλθεν και εγκατεστάθη εις την Καπερναούμ, η οποία ήτο κτισμένη εις την παραλίαν της Γεννησαρέτ, εις τα όρια των φυλών Ζαβουλών και Νεφθαλείμ. 14 Και εξεπληρώθη έτσι αυτό, που είχε προείπει ο προφήτης Ησαΐας λέγων· 15 “Η περιοχή της φυλής Ζαβουλών και η περιοχή της φυλής Νεφθαλείμ, που εκτείνεται πλησίον της θαλάσσης της Γεννησαρέτ και προς ανατολάς του Ιορδάνου, η Γαλιλαία η γεμάτη από εθνικούς, 16 ο λαός που κάθεται στο σκοτάδι της θρησκευτικής αγνοίας και πλάνης, είδε πνευματικόν φως μέγα, τον Χριστόν, και εις αυτούς που κάθονται δούλοι ψυχικώς εις την χώραν, που την σκαπάζει καταθλιπτικόν το πυκνότατον σκοτάδι της αμαρτίας και του θανάτου, ανέτειλε και έλαμψε φως από τον ουρανόν”. 17 Από τότε πλέον ήρχισεν ο Ιησούς να κηρύττη δημοσία και να λέγη· “μετανοείτε, διότι έχει πλησιάσει πλέον η βασιλεία των ουρανών, η πνευματική και αγία ζωή της λυτρώσεως και της μακαριότητος”. ΠΗΓΗ : ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ
ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. (09-01-83)
ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΗ ΟΜΙΛΙΑ : ΕΔΩ
Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2018
Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2018
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΕΙΔΗΣΗ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΠΝΟΥ - ΔΥΟ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ
Η είδηση έχει ως εξής :
"Στις νέες κινηματογραφικές παραγωγές οι πρωταγωνιστές σπάνια καπνίζουν. Τα τσιγάρα έχουν εξοβελιστεί από τη μεγάλη οθόνη και η εξιδανίκευση των θεριακλήδων ηρώων θεωρείται πλέον παρωχημένη προς μεγάλη θλίψη όσων θεωρούν ότι το φιλμ νουάρ χωρίς καπνό είναι σαν παγωτό χωνάκι χωρίς χωνάκι. Στο πλαίσιο του νέου κινηματογραφικού Zeitgeist, οι cool τύποι κάνουν τζόγκινγκ στο Σέντραλ Παρκ, έχουν πάθος με την υγιεινή διατροφή και σνομπάρουν όσους επιμένουν να καπνίζουν. Τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Η ιστορία του κινηματογράφου είναι στρωμένη με αμέτρητες γόπες. Στο «Μανχάταν» του Γούντι Αλεν όλοι καπνίζουν μανιωδώς και ακόμη κι ο ίδιος ο υποχόνδριος σκηνοθέτης ανάβει πού και πού ένα τσιγάρο (χωρίς να κατεβάσει τον καπνό βέβαια!), για να τονώσει τον ναρκισσισμό του.
Στις δεκαετίες του '30, του '40 και του '50 οι μεγάλες καπνοβιομηχανίες πλήρωναν τεράστια ποσά για να εξασφαλίσουν τη διαφήμιση του καπνίσματος από αστέρες της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ, όπως ο Μπομπ Χόουπ, ο Χένρι Φόντα και ο Γκάρι Κούπερ. Οπως προκύπτει από τα αρχεία της καπνοβιομηχανίας, που δημοσιοποιήθηκαν μετά την κατάθεση αγωγών εναντίον της, η σχέση των κολοσσών του τομέα με τη βιομηχανία του θεάματος ήταν κάτι παραπάνω από στενή. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα μεγάλης καπνοβιομηχανίας, που πλήρωσε μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο τρία εκατομμύρια δολάρια -σε σημερινά λεφτά- για να αποσπάσει την υποστήριξη μεγάλων ηθοποιών. Οι αφελείς θα μπορούσαν να αποδώσουν το γεγονός σε άγνοια των μεγάλων στούντιο σχετικά με τις συνέπειες του καπνίσματος. Ωστόσο, υποψίες αρχίζουν να γεννιούνται, αν αναλογιστεί κανείς ότι σε ελάχιστες χολιγουντιανές οι καπνιστές πρωταγωνιστές πεθαίνουν από καρκίνο του πνεύμονα. Ερευνητές, που αρθρογραφούν στην Επιθεώρηση Tobacco Control για τον περιορισμό του καπνίσματος, επισημαίνουν ότι οι κλασικές ταινίες των δεκαετιών '30, '40 και '50 εδραίωσαν περαιτέρω την εικόνα του αινιγματικού αστέρα με το τσιγάρο στα χείλη και της μοιραίας καλλονής, που κρύβεται πίσω από ένα σύννεφο καπνού.
Ορισμένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του Χόλιγουντ εκείνη την εποχή συμμετείχαν σε άμεσες ή έμμεσες διαφημίσεις τσιγάρων, σύμφωνα με τους μελετητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας με έδρα το Σαν Φρανσίσκο. Οι επιστήμονες απέκτησαν πρόσβαση στα συμβόλαια που είχαν συνάψει οι ηθοποιοί με τις μεγάλες καπνοβιομηχανίες, προκειμένου να υπολογίσουν τα ποσά τα οποία έπαιρναν οι αστέρες για να διαφημίζουν το κάπνισμα. Ανάμεσα σε αυτούς που ήταν έτοιμοι να υπογράψουν συμβόλαιο φέρονται οι Κλαρκ Γκέιμπλ, Κάρι Γκραντ, Τζόαν Κρόφορντ, Τζον Γουέιν και Μπέτι Ντέιβις. Τα συμβόλαια χρονολογούνται από το ξεκίνημα του ομιλούντα κινηματογράφου με τον πρωταγωνιστή της ταινίας Jazz Singer, Αλ Τζόνσον, να διακηρύσσει ότι τα «Lucky Strike είναι η μάρκα του επαγγελματία ηθοποιού». «Η παλιά καλή γεύση των «Λάκις» είναι τόσο γλυκιά και καθησυχαστική όσο και τα καλύτερα τραγούδια που έγραψα ποτέ», ανέφερε χαρακτηριστικά. Ενα από τα πλέον ενδιαφέροντα στοιχεία που εντόπισαν οι ερευνητές είναι μία λίστα με τα ποσά τα οποία έλαβαν μέσα σε ένα χρόνο στα τέλη της δεκαετίας του '30 οι ηθοποιοί από την καπνοβιομηχανία American Tobacco, που παρασκευάζει τα Lucky Strike.
Επικεφαλής της λίστας ήταν οι μεγάλες κυρίες του Χόλιγουντ, Κάρολ Λόμπαρντ, Μπάρμπαρα Στάνγουικ και Μίρνα Λόι με 10.000 δολάρια, ποσό που ισοδυναμεί σήμερα σε 150.000 δολάρια, ενώ ανάλογα ποσά είχαν δοθεί και στους Κλαρκ Γκέιμπλ, Γκάρι Κούπερ και Ρόμπερτ Τέιλορ. Συνολικά το ετήσιο ποσό προς τους ηθοποιούς υπολογίζεται σε 3,2 εκατομμύρια δολάρια σε σημερινά χρήματα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις οι καπνοβιομηχανίες έφταναν στο σημείο να πληρώνουν τα κινηματογραφικά στούντιο προκειμένου να δημιουργήσουν ραδιοφωνικές εκπομπές, οι οποίες φιλοξενούσαν τις διαφημίσεις των αστέρων. Ειδικότερα η καπνοβιομηχανία American Tobacco κατέβαλε το ποσό των 13,7 εκατομμυρίων δολαρίων για την ταινία «Your Holywood parade», μια παραγωγή του 1937, ενώ ταυτόχρονα ήταν σπόνσορας του Τζακ Μπένι Σόου από τα μέσα της δεκαετίας '40 ώς τα μέσα της δεκαετίας του '50. Σε αυτό το σόου εμφανίζονταν αστέρες, όπως η Λορίν Μπακόλ, που προέβαιναν σε καλομελετημένες και σκηνοθετημένες εξομολογήσεις υπέρ του τσιγάρου. Οι επιστήμονες με επικεφαλής τον καθηγητή Στάντον Γκλαντς συμπεραίνουν ότι οι συνέπειες των εξωφρενικών ποσών που επενδύθηκαν στο Χόλιγουντ από τις μεγάλες καπνοβιομηχανίες είναι αισθητές μέχρι σήμερα.
Στόχος οι νέοι
Κι αυτό παρά την πρόσφατη απαγόρευση του καπνίσματος στις ταινίες, στην οποία συναίνεσαν τα μεγάλα στούντιο. Κατά τη γνώμη των ερευνητών, η εικόνα του τσιγάρου στις ταινίες μπορεί να επηρεάσει πολλούς νέους ανθρώπους να ξεκινήσουν το κάπνισμα. Πράγματι, το 2002 δημοσιοποιήθηκε μεγάλη έρευνα στις ΗΠΑ, από την οποία προκύπτει ότι μόνο σε ποσοστό 5,6% παρουσιάζεται αρνητικά το κάπνισμα στις ταινίες, ενώ το 50% παιδιών ηλικίας 10-14 ετών παραδέχθηκαν ότι ξεκίνησαν να καπνίζουν αφότου είδαν τον αγαπημένο τους ηθοποιό να καπνίζει. Κλασικές ταινίες με σκηνές καπνίσματος, όπως η Καζαμπλάνκα, και οι μυθικές εικόνες πρωταγωνιστών με μια μισοαναμμένη γόπα στο στόμα βοήθησαν να εδραιωθεί η ανεκτικότητα του κοινού στο κάπνισμα επί της οθόνης.
Από την πλευρά της, η αντικαπνιστική οργάνωση ASH θεωρεί ότι ενώ η πλήρης απαγόρευση του καπνίσματος στις ταινίες είναι μάλλον ανέφικτη, το ιδανικό θα ήταν να εισαχθούν σαφείς προειδοποιήσεις πριν από την έναρξη κάθε παραγωγής. Η προειδοποίηση «Το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο» πριν από την προβολή του «Μανχάταν» πιθανότατα θα ικανοποιούσε και τον ιδεοληπτικά καρκινοφοβικό Γούντι
Οι αμοιβές των ηθοποιών
Σύμφωνα με τη λίστα της Lucky Strike για τη χρονιά 1937/38, ο Γκάρι Κούπερ, στο απόγειο της δόξας του, ένα χρόνο μετά τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην ταινία του Φρανκ Κάπρα «Mr Deeds goes to town», έλαβε 10.000 δολάρια (σημερινά 146.583), όσα και η Τζόαν Κρόφορντ. Το ίδιο ποσό έπαιρνε και ο συστηματικός συμπρωταγωνιστής της Κρόφορντ, Κλαρκ Γκέιμπλ, αν και η χρυσή χρονιά του ήταν το 1939 και ο ρόλος του Ρετ Μπάτλερ στην ταινία «Οσα παίρνει ο άνεμος». To 1937 o Σπένσερ Τρέισι είχε την ίδια αξία στο Χρηματιστήριο του Χόλιγουντ με τους προαναφερθέντες αστέρες (10.000 δολάρια), καθώς είχε παίξει ήδη με το Γκέιμπλ, την Τζιν Χάρλοου και τη Μίρνα Λόι σε αρκετές ταινίες. Κάπως... φτηνότερος αποδεικνύεται με βάση τη σχετικά λίστα ο Χένρι Φόντα 3.000 (43.975), ο οποίος ακόμη δεν είχε υποδυθεί τον αδερφό του Τζέσε Τζέιμς στο ομώνυμο γουέστερν για να ανεβάσει το κασέ του. Υποβαθμισμένος και ο Μπομπ Χόουπ, του οποίου η αμοιβή ήταν μόλις 2.500 δολάρια (σημερινά 36.646) το 1937, μία χρονιά πριν ερμηνεύσει τη μεγάλη του επιτυχία «Thanks for the memory», που έγινε το σήμα κατατεθέν του".
ΠΗΓΗ : http://www.kathimerini.gr/335484/article/politismos/arxeio-politismoy/strwmenh-me-apotsigara-h-istoria-toy-xoligoynt
ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ :
"Εἶναι τό κάπνισμα ἁμαρτία;"
ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ :
"Ὁ κιν/φος βλάπτει;"
Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ : ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΓΕΝΕΣΙΣ (ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ)
43. Ὁ ὄφις ὁ ἀρχαῖος – Ὁ θανάσιμος Διάλογος. Α'. (19/02/84)
ΠΗΓΗ : arnion.gr
ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΗ ΟΜΙΛΙΑ : ΕΔΩ
ΠΗΓΗ :
Σάββατο 6 Ιανουαρίου 2018
ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ : ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ - ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ : ΨΗΦΙΔΩΤΟ ΣΤΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ : ΕΔΩ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΟΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ : ΕΔΩ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΙΘ´ 1 - 8
1 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν Ἀπολλὼ εἶναι ἐν Κορίνθῳ Παῦλον διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ μέρη ἐλθεῖν εἰς Ἔφεσον· καὶ εὑρὼν μαθητάς τινας 2 εἶπε πρὸς αὐτούς· Εἰ πνεῦμα ἅγιον ἐλάβετε πιστεύσαντες; οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· Ἀλλ’ οὐδὲ εἰ Πνεῦμα ἅγιόν ἐστιν ἠκούσαμεν. 3 εἶπέ τε πρὸς αὐτούς· Εἰς τί οὖν ἐβαπτίσθητε; οἱ δὲ εἶπον· Εἰς τὸ Ἰωάννου βάπτισμα. 4 εἶπε δὲ Παῦλος· Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισε βάπτισμα μετανοίας, τῷ λαῷ λέγων εἰς τὸν ἐρχόμενον μετ’ αὐτὸν ἵνα πιστεύσωσι, τοῦτ’ ἔστιν εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. 5 ἀκούσαντες δὲ ἐβαπτίσθησαν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. 6 καὶ ἐπιθέντος αὐτοῖς τοῦ Παύλου τὰς χεῖρας ἦλθε τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐπ’ αὐτούς, ἐλάλουν τε γλώσσαις καὶ προεφήτευον. 7 ἦσαν δὲ οἱ πάντες ἄνδρες ὡσεὶ δεκαδύο. 8 Εἰσελθὼν δὲ εἰς τὴν συναγωγὴν ἐπαρρησιάζετο ἐπὶ μῆνας τρεῖς διαλεγόμενος καὶ πείθων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Ι. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ
ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΙΘ´ 1 - 8
1 Οταν δε ο Απολλώς ευρίσκετο εις την Κορινθον, ο Παύλος, αφού επέρασε τα βαρειότερα μέρη της Μ. Ασίας, ήλθε εις την Εφεσον, όπου και ευρήκε μερικούς μαθητάς. 2 Είπε δε προς αυτούς εάν, όταν επίστευσαν, έλαβαν Πνεύμα Αγιον. Εκείνοι δε του απήντησαν· “ημείς δεν έχομεν ακούσει ούτε και αν υπάρχη Πνεύμα Αγιον”. 3 Και είπε τότε προς αυτούς· “εις τίνος το όνομα και ποίου είδους βάπτισμα εβαπτίσθητε;” Εκείνοι δε του είπαν· “εβαπτίσθημεν στο βάπτισμα του Ιωάννου”. 4 Είπε δε ο Παύλος· “ο Ιωάννης μεν σας εβάπτισε εις βάπτισμα μετανοίας και προπαρασκευής, λέγων συγχρόνως στον λαόν να πιστεύσουν εις εκείνον, που θα ήρχετο κατόπιν από αυτόν, δηλαδή στον Ιησούν Χριστόν, ο οποίος και μόνος θα έδιδε άφεσιν και σωτηρίαν”. 5 Οταν δε εκείνοι ήκουσαν αυτά, επίστευσαν και εβαπτίσθησαν στο όνομα του Κυρίου Ιησού. 6 Και όταν ο Παύλος έθεσε τας χείρας του επάνω εις την κεφαλήν των, κατήλθεν εις αυτούς το Πνεύμα το Αγιον, επήραν και ειδικά χαρίσματα, ωμιλούσαν διαφόρους γλώσσας αγνώστους προηγουμένως εις αυτούς και επροφήτευσαν. 7 Ολοι δε αυτοί ήσαν περίπου δώδεκα άνδρες. 8 Επειτα δε από το γεγονός αυτό ο Παύλος εισήλθε εις την συναγωγήν των Εβραίων, εκήρυττε με θάρρος επί τρεις μήνας, συνδιελέγετο με τους Ιουδαίους και με τα χωρία της Γραφής και τα άλλα επιχειρήματα τους έπειθε να πιστεύσουν εις την βασιλείαν του Θεού. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Α´ 29 - 34
29 Τῇ ἐπαύριον βλέπει ὁ Ἰωάννης τὸν Ἰησοῦν ἐρχόμενον πρὸς αὐτόν, καὶ λέγει· Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου. 30 οὗτός ἐστι περὶ οὗ ἐγὼ εἶπον· Ὀπίσω μου ἔρχεται ἀνὴρ ὃς ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν. 31 κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν, ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇ τῷ Ἰσραὴλ, διὰ τοῦτο ἦλθον ἐγὼ ἐν τῷ ὕδατι βαπτίζων. 32 Καὶ ἐμαρτύρησεν Ἰωάννης λέγων ὅτι τεθέαμαι τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον ὡς περιστερὰν ἐξ οὐρανοῦ, καὶ ἔμεινεν ἐπ’ αὐτόν· 33 κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν, ἀλλ’ ὁ πέμψας με βαπτίζειν ἐν ὕδατι, ἐκεῖνός μοι εἶπεν· Ἐφ’ ὃν ἂν ἴδῃς τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον καὶ μένον ἐπ’ αὐτόν, οὗτός ἐστιν ὁ βαπτίζων ἐν Πνεύματι ἁγίῳ. 34 κἀγὼ ἑώρακα, καὶ μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Ι. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Α´ 29 - 34
29 Την επομένην ημέραν βλέπει ο Ιωάννης τον Ιησούν να έρχεται εις αυτόν και λέγει· “ίδε ο αμνός του Θεού, που επροφήτευσεν ο Ησαΐας, ο Μεσσίας και Λυτρωτής, ο οποίος θα θυσιασθή δια να πάρη επάνω του και εξαλείψη την αμαρτίαν και την ενοχήν του κόσμου. 30 Αυτός είναι, δια τον οποίον σας είπα· ύστερα από εμέ έρχεται άνθρωπος, ο οποίος σαν αιώνιος Θεός υπάρχει πολύ πρωτύτερα από εμέ, ασύγκριτα λαμπρότερος και ενδοξότερος. 31 Και εγώ δεν τον εγνώριζα προηγουμένως, αλλά δια να φανερωθή αυτός στους Ισραηλίτας, δια τούτο ήλθα εγώ και βαπτίζω εις τα ύδατα του Ιορδάνου”. 32 Και εβεβαίωσεν ο Ιωάννης λέγων ότι “είδα το Αγιον Πνεύμα να κατεβαίνη ωσάν περιστερά από τον ουρανόν και έμεινεν εις αυτόν μονίμως. 33 Και εγώ, όπως και σεις, δεν τον εγνώριζα, αλλά εκείνος που με έστειλε να βαπτίζω με νερό, εκείνος μου είπε· Εις όποιον ίδης να κατεβαίνη το Πνεύμα το Αγιον και να μένη εις αυτόν, αυτός είναι, που βαπτίζει με Πνεύμα Αγιον. 34 Και εγώ πράγματι είδα, όπως μου είπεν ο Θεός, και έχω δώσει μαρτυρίαν και ομολογίαν ότι αυτός είναι ο Υιός του Θεού που έγινεν άνθρωπος”.
ΠΗΓΗ : ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ; ΔΙΑΒΑΣΤΕ : ΕΔΩ
ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
Μνήμη Ἁγίου Ἰωάννου Βαπτιστοῦ
Ἡ ταπεινοφροσύνη τοῦ Βαπτιστοῦ (07-01-02)
ΠΗΓΗ : arnion.gr
Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2018
ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΒΑΠΤΙΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Τα Άγια Θεοφάνεια είναι μία από τις μεγαλύτερες εορτές της Χριστιανοσύνης. Εορτάζεται το γεγονός της Βαπτίσεως του Κυρίου στα Ιορδάνια νάματα και ταυτόχρονα φανερώνεται η Τριαδική Θεότητα στον κόσμο.
Η σπουδαιότητα της εορτής φαίνεται από τις ιστορικές μαρτυρίες που αναφέρουν ότι μετά το Πάσχα, η εορτή των Θεοφανίων είναι η αρχαιότερη χριστιανική εορτή. Το γεγονός της Βαπτίσεως έχει τεράστια θεολογική σημασία. Ο αγιογράφος κατάφερε να αποτυπώσει με τα χρώματα αυτό το πλούσιο σε νοήματα γεγονός.
Ο Χριστός βρίσκεται μεταξύ ψηλών βράχων, που σμίγουν και σχηματίζουν «κλεισούραν». Τα νερά, που δεν είναι αγιασμένα, μας θυμίζουν την εικόνα του θανάτου – κατακλυσμού. Ο συμβολισμός των βράχων της εικόνας της γεννήσεως συνεχίζεται στην εικόνα των Θεοφανίων και καταλήγει στην εικόνα της καθόδου του Χριστού στον Άδη. Η εικόνα της βαπτίσεως παρουσιάζει τον Ιησού να εισέρχεται στα νερά, στον υγρό τάφο. Ο Άδης έχει την μορφή ενός σκοτεινού σπηλαίου, που περιέχει όλο το σώμα του Κυρίου, δείχνοντας την προκάθοδο Του στον Άδη, για να διαλύσει το δυνατό του κόσμου τούτου. Όπως αναφέρει και ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, ο Ιησούς «Καταβάς ἐν ὕδασιν ἔδησε τόν ἰσχυρόν».
Η σπουδαιότητα της εορτής φαίνεται από τις ιστορικές μαρτυρίες που αναφέρουν ότι μετά το Πάσχα, η εορτή των Θεοφανίων είναι η αρχαιότερη χριστιανική εορτή. Το γεγονός της Βαπτίσεως έχει τεράστια θεολογική σημασία. Ο αγιογράφος κατάφερε να αποτυπώσει με τα χρώματα αυτό το πλούσιο σε νοήματα γεγονός.
Ο Χριστός βρίσκεται μεταξύ ψηλών βράχων, που σμίγουν και σχηματίζουν «κλεισούραν». Τα νερά, που δεν είναι αγιασμένα, μας θυμίζουν την εικόνα του θανάτου – κατακλυσμού. Ο συμβολισμός των βράχων της εικόνας της γεννήσεως συνεχίζεται στην εικόνα των Θεοφανίων και καταλήγει στην εικόνα της καθόδου του Χριστού στον Άδη. Η εικόνα της βαπτίσεως παρουσιάζει τον Ιησού να εισέρχεται στα νερά, στον υγρό τάφο. Ο Άδης έχει την μορφή ενός σκοτεινού σπηλαίου, που περιέχει όλο το σώμα του Κυρίου, δείχνοντας την προκάθοδο Του στον Άδη, για να διαλύσει το δυνατό του κόσμου τούτου. Όπως αναφέρει και ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, ο Ιησούς «Καταβάς ἐν ὕδασιν ἔδησε τόν ἰσχυρόν».
Η κάθοδος του Χριστού στα Ιορδάνια νερά σημαίνει τον καθαγιασμό του υγρού στοιχείου, που είναι η βάση της ζωής σε ολόκληρη τη δημιουργία και κατ’ επέκταση τον καθαγιασμό ολόκληρης της κτίσεως, η οποία εξαιτίας της ανθρώπινης αμαρτίας «οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν» (Ρωμ. η΄ 22).
Ο Χριστός στέκεται στη μέση του Ιορδάνη γυμνός ή με άσπρο ρούχο στη μέση του. Το σώμα του σαν να είναι σκαλισμένο στο ξύλο με διάφορα σχήματα γραμμένα ζωηρά κι όχι σαρκώδες. Είναι ντυμένος με την Αδαμική γυμνότητα κι έτσι αποδίδει στην ανθρωπότητα το ένδοξο παραδεισιακό ένδυμά της. Με το δεξί ή και με τα δύο του χέρια ευλογεί τα νερά και τα ετοιμάζει να γίνουν τα νερά της βαπτίσεως, τα οποία αγιάζει με την δική του κατάδυση. Ο Χριστός δεν είχε ανάγκη εξαγνισμού, γιατί ήταν προαιωνίως αγνός. Πήρε το βάπτισμα του Ιωάννη από ταπεινοφροσύνη και σεβασμό στην ανθρώπινη παράδοση. Βαπτιζόμενος ο Κύριος δεν αγιάστηκε από το νερό αλλά αγίασε το νερό και μαζί με αυτό ολόκληρη την κτίση.
Το ένα του πόδι προβάλλει μπροστά, για να δείξει την υπέρτατη πρωτοβουλία του, να βαπτιστεί από το Ιωάννη και να βγει στην δημόσια δράση. Η μαρτυρία του Ιωάννη για τον Χριστό ότι είναι «ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἀμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ιωάν. α΄ 29), στάθηκε καθοριστική. Σε μερικές εικόνες της βαπτίσεως ο Χριστός εικονίζεται να πατά πάνω σε μια πλάκα, στην οποία από κάτω βρίσκονται καταπλακωμένα φίδια, τα οποία ξεπροβάλλουν το κεφάλι τους θέλοντας να γλυτώσουν. Η παράσταση αυτή είναι παρμένη από το βιβλίο των Ψαλμών και εδράζεται στο στίχο «σὺ ἐκρατέωσας ἐν τῇ δυνάμει σου τὴν θάλασσαν σὺ συνέτριψας τὰς κεφαλὰς τῶν δρακόντων ἐπὶ τοῦ ὕδατος.» (Ψαλμ. ογ΄ 13).
Μέσα στον Ιορδάνη, γύρω από το σώμα του Κυρίου, κολυμπούν ψάρια. Κάτω ξεχωρίζουν μια γυναίκα κι ένας γέρος να κάθονται πάνω σε θεριόψαρα. Η γυναίκα συμβολίζει τη θάλασσα κι ο γέροντας τον Ιορδάνη ποταμό. Ο γέροντας κρατά στα χέρια του μία υδρία από την οποία τρέχει νερό. Αυτά τα πρόσωπα ζωγραφίζονται με βάση τον ψαλμικό στίχο «ἡ θάλασσα εἶδεν καὶ ἔφυγεν ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω». (Ψαλμ. ριγ΄ 3).
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος βλέπει μια βαθιά αλληγορία στη στροφή του Ιορδάνη προς τα οπίσω. Ο ποταμός πηγάζει από δύο πηγές, τη μια που ονομάζεται Ιόρ και την άλλη που λέγεται Δαν. Από την συνένωση των δύο ποταμών προκύπτει ο Ιορδάνης που χύνεται στην Νέκρα θάλασσα. Έτσι και το ανθρώπινο γένος προήλθε από τους προπάτορες, τον Αδάμ και την Εύα. Μετά την αποστασία το ανθρώπινο γένος πορευόταν στην αμαρτία και τον πνευματικό θάνατο, που αλληγορούνται με τη Νεκρά θάλασσα. Ο Σωτήρας Χριστός με τη Ενανθρώπησή του ελευθέρωσε την ανθρώπινη φύση από την υποδούλωση στη φθορά και στο θάνατο με αποτέλεσμα ακόμη και ο Ιορδάνης ποταμός να θέλει να στραφεί προς τα πίσω, και να μη θέλει να νεκρωθεί.
Η βάπτιση του Χριστού ονομάζεται και Θεοφάνεια. Την φανέρωση της Αγίας Τριάδας ο αγιογράφος τη δηλώνει με το χέρι του Πατρός, που ευλογεί από ένα τμήμα ενός ημικύκλιου που παριστά τους ουρανούς. Από αυτό τον κύκλο αναχωρούν ακτίνες φωτός χαρακτηριστικό του Αγίου Πνεύματος και φωτίζουν το περιστέρι. Κατά τη στιγμή αυτή ο Πατήρ μαρτυρεί τη θεότητα του Υιού και τον ονομάζει αγαπητόν Του Υιόν. Ο Υιός ο οποίος βαπτίζεται στον Ιορδάνη φωτίζει ολόκληρο τον κόσμο, απαλλάσσοντας τον από την κυριαρχία του Σατανά. Το Άγιο Πνεύμα, το οποίο κατέρχεται με μορφή περιστεράς , βεβαιώνει την μαρτυρία του Πατρός και μας χαρίζει το αδιασάλευτο θεμέλιο της πίστεώς μας. Είναι το Πνεύμα που «ἐντέλλεται» το Χριστό και τον οδηγεί στη δημόσια αποστολή του.
Κατά τον Ιωάννη το Δαμασκηνό κατ΄ αναλογία με το κατακλυσμό και το περιστέρι με το κλαδί της ελιάς είναι σημείο της ειρήνης. Το Άγιο Πνεύμα κατά τη δημιουργία του κόσμου “ἐπεφέρετο ἐπάνω” από τα αρχέγονα νερά κι ανέδειξε τη ζωή (Γεν. α΄ 2). Έτσι και τώρα στη Βάπτιση αιωρείται πάνω στα νερά του Ιορδάνη και προκαλεί τη δεύτερη γέννηση του νέου δημιουργήματος.
Στην αριστερή πλευρά της εικόνας ο Ιωάννης ο Πρόδρομος υποκλίνεται με ταπείνωση και σεβασμό στο πρόσωπο του Μεσσία. Είναι στραμμένος προς το Άγιο Πνεύμα , που κατέρχεται «ἐν εἴδει περιστερᾶς». Το πρόσωπο του είναι ζωγραφισμένο σε πλάγια στάση λόγω της υπερφυσικής εμφάνισης του Αγίου Πνεύματος. Το δεξί του χέρι αγγίζει το κεφάλι του Χριστού ενώ το αριστερό βρίσκεται σε στάση δεήσεως. Το κεφάλι του είναι αναμαλλιασμένο και το γένι του αραιό. Η έκφραση του είναι αυστηρή και σοβαρή. Τα χέρια και τα πόδια του είναι άσαρκα, διότι «ἡ δὲ τροφὴ ἦν αὐτοῦ ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον» (Μτ. γ΄ 4). Το πρόσωπό του αγιογραφείται λιπόσαρκο και μελαψό, για να δηλωθεί ο καύσωνας της ερήμου. Φορεί ρούχα από τρίχες καμήλας και ζώνη δερμάτινη στη μέση (Μτ. γ΄ 4).
Δίπλα του Προδρόμου βρίσκεται μια αξίνα σφηνωμένη ανάμεσα στα κλαδιά ενός δέντρου. Συμβολίζει τα λόγια του προφήτη Ιωάννη: «…ἤδη δὲ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων κεῖται˙ πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται» (Μτ. γ΄ 10). Εδώ φανερώνεται η θεία δίκη που βρίσκεται ήδη ανάμεσά μας, για να διαλέξει τα καρποφόρα από τα άκαρπα δέντρα.
Στη δεξιά πλευρά της εικόνας βρίσκονται οι άγγελοι. Έχουν σκεπασμένα τα χέρια τους και τα προτείνουν στο Χριστό, έτοιμα να τον υπηρετήσουν. Ένα ιδιαίτερο ύφασμα ή το ιμάτιο σκεπάζει τις ανοικτές παλάμες, που έχουν σχήμα δεήσεως και συνάμα προθυμίας για εξυπηρέτηση.
Τα απότομα φωτεινά χρώματα που ξεχύνονται από το ουρανό και κατεβαίνουν ως το Χριστό, τους Αγγέλους και τον Πρόδρομο, “δημιουργούν ιερότητα υπερβατικής ατμόσφαιρας, κατάλληλης για την εικόνα της Βαπτίσεως που είναι γεμάτη από υπερφυσικά στοιχεία, όπως η μεγαλειώδης φωνή του Πατρός και η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος”.
Ο Χριστός στέκεται στη μέση του Ιορδάνη γυμνός ή με άσπρο ρούχο στη μέση του. Το σώμα του σαν να είναι σκαλισμένο στο ξύλο με διάφορα σχήματα γραμμένα ζωηρά κι όχι σαρκώδες. Είναι ντυμένος με την Αδαμική γυμνότητα κι έτσι αποδίδει στην ανθρωπότητα το ένδοξο παραδεισιακό ένδυμά της. Με το δεξί ή και με τα δύο του χέρια ευλογεί τα νερά και τα ετοιμάζει να γίνουν τα νερά της βαπτίσεως, τα οποία αγιάζει με την δική του κατάδυση. Ο Χριστός δεν είχε ανάγκη εξαγνισμού, γιατί ήταν προαιωνίως αγνός. Πήρε το βάπτισμα του Ιωάννη από ταπεινοφροσύνη και σεβασμό στην ανθρώπινη παράδοση. Βαπτιζόμενος ο Κύριος δεν αγιάστηκε από το νερό αλλά αγίασε το νερό και μαζί με αυτό ολόκληρη την κτίση.
Το ένα του πόδι προβάλλει μπροστά, για να δείξει την υπέρτατη πρωτοβουλία του, να βαπτιστεί από το Ιωάννη και να βγει στην δημόσια δράση. Η μαρτυρία του Ιωάννη για τον Χριστό ότι είναι «ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἀμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ιωάν. α΄ 29), στάθηκε καθοριστική. Σε μερικές εικόνες της βαπτίσεως ο Χριστός εικονίζεται να πατά πάνω σε μια πλάκα, στην οποία από κάτω βρίσκονται καταπλακωμένα φίδια, τα οποία ξεπροβάλλουν το κεφάλι τους θέλοντας να γλυτώσουν. Η παράσταση αυτή είναι παρμένη από το βιβλίο των Ψαλμών και εδράζεται στο στίχο «σὺ ἐκρατέωσας ἐν τῇ δυνάμει σου τὴν θάλασσαν σὺ συνέτριψας τὰς κεφαλὰς τῶν δρακόντων ἐπὶ τοῦ ὕδατος.» (Ψαλμ. ογ΄ 13).
Μέσα στον Ιορδάνη, γύρω από το σώμα του Κυρίου, κολυμπούν ψάρια. Κάτω ξεχωρίζουν μια γυναίκα κι ένας γέρος να κάθονται πάνω σε θεριόψαρα. Η γυναίκα συμβολίζει τη θάλασσα κι ο γέροντας τον Ιορδάνη ποταμό. Ο γέροντας κρατά στα χέρια του μία υδρία από την οποία τρέχει νερό. Αυτά τα πρόσωπα ζωγραφίζονται με βάση τον ψαλμικό στίχο «ἡ θάλασσα εἶδεν καὶ ἔφυγεν ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω». (Ψαλμ. ριγ΄ 3).
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος βλέπει μια βαθιά αλληγορία στη στροφή του Ιορδάνη προς τα οπίσω. Ο ποταμός πηγάζει από δύο πηγές, τη μια που ονομάζεται Ιόρ και την άλλη που λέγεται Δαν. Από την συνένωση των δύο ποταμών προκύπτει ο Ιορδάνης που χύνεται στην Νέκρα θάλασσα. Έτσι και το ανθρώπινο γένος προήλθε από τους προπάτορες, τον Αδάμ και την Εύα. Μετά την αποστασία το ανθρώπινο γένος πορευόταν στην αμαρτία και τον πνευματικό θάνατο, που αλληγορούνται με τη Νεκρά θάλασσα. Ο Σωτήρας Χριστός με τη Ενανθρώπησή του ελευθέρωσε την ανθρώπινη φύση από την υποδούλωση στη φθορά και στο θάνατο με αποτέλεσμα ακόμη και ο Ιορδάνης ποταμός να θέλει να στραφεί προς τα πίσω, και να μη θέλει να νεκρωθεί.
Η βάπτιση του Χριστού ονομάζεται και Θεοφάνεια. Την φανέρωση της Αγίας Τριάδας ο αγιογράφος τη δηλώνει με το χέρι του Πατρός, που ευλογεί από ένα τμήμα ενός ημικύκλιου που παριστά τους ουρανούς. Από αυτό τον κύκλο αναχωρούν ακτίνες φωτός χαρακτηριστικό του Αγίου Πνεύματος και φωτίζουν το περιστέρι. Κατά τη στιγμή αυτή ο Πατήρ μαρτυρεί τη θεότητα του Υιού και τον ονομάζει αγαπητόν Του Υιόν. Ο Υιός ο οποίος βαπτίζεται στον Ιορδάνη φωτίζει ολόκληρο τον κόσμο, απαλλάσσοντας τον από την κυριαρχία του Σατανά. Το Άγιο Πνεύμα, το οποίο κατέρχεται με μορφή περιστεράς , βεβαιώνει την μαρτυρία του Πατρός και μας χαρίζει το αδιασάλευτο θεμέλιο της πίστεώς μας. Είναι το Πνεύμα που «ἐντέλλεται» το Χριστό και τον οδηγεί στη δημόσια αποστολή του.
Κατά τον Ιωάννη το Δαμασκηνό κατ΄ αναλογία με το κατακλυσμό και το περιστέρι με το κλαδί της ελιάς είναι σημείο της ειρήνης. Το Άγιο Πνεύμα κατά τη δημιουργία του κόσμου “ἐπεφέρετο ἐπάνω” από τα αρχέγονα νερά κι ανέδειξε τη ζωή (Γεν. α΄ 2). Έτσι και τώρα στη Βάπτιση αιωρείται πάνω στα νερά του Ιορδάνη και προκαλεί τη δεύτερη γέννηση του νέου δημιουργήματος.
Στην αριστερή πλευρά της εικόνας ο Ιωάννης ο Πρόδρομος υποκλίνεται με ταπείνωση και σεβασμό στο πρόσωπο του Μεσσία. Είναι στραμμένος προς το Άγιο Πνεύμα , που κατέρχεται «ἐν εἴδει περιστερᾶς». Το πρόσωπο του είναι ζωγραφισμένο σε πλάγια στάση λόγω της υπερφυσικής εμφάνισης του Αγίου Πνεύματος. Το δεξί του χέρι αγγίζει το κεφάλι του Χριστού ενώ το αριστερό βρίσκεται σε στάση δεήσεως. Το κεφάλι του είναι αναμαλλιασμένο και το γένι του αραιό. Η έκφραση του είναι αυστηρή και σοβαρή. Τα χέρια και τα πόδια του είναι άσαρκα, διότι «ἡ δὲ τροφὴ ἦν αὐτοῦ ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον» (Μτ. γ΄ 4). Το πρόσωπό του αγιογραφείται λιπόσαρκο και μελαψό, για να δηλωθεί ο καύσωνας της ερήμου. Φορεί ρούχα από τρίχες καμήλας και ζώνη δερμάτινη στη μέση (Μτ. γ΄ 4).
Δίπλα του Προδρόμου βρίσκεται μια αξίνα σφηνωμένη ανάμεσα στα κλαδιά ενός δέντρου. Συμβολίζει τα λόγια του προφήτη Ιωάννη: «…ἤδη δὲ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων κεῖται˙ πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται» (Μτ. γ΄ 10). Εδώ φανερώνεται η θεία δίκη που βρίσκεται ήδη ανάμεσά μας, για να διαλέξει τα καρποφόρα από τα άκαρπα δέντρα.
Στη δεξιά πλευρά της εικόνας βρίσκονται οι άγγελοι. Έχουν σκεπασμένα τα χέρια τους και τα προτείνουν στο Χριστό, έτοιμα να τον υπηρετήσουν. Ένα ιδιαίτερο ύφασμα ή το ιμάτιο σκεπάζει τις ανοικτές παλάμες, που έχουν σχήμα δεήσεως και συνάμα προθυμίας για εξυπηρέτηση.
Τα απότομα φωτεινά χρώματα που ξεχύνονται από το ουρανό και κατεβαίνουν ως το Χριστό, τους Αγγέλους και τον Πρόδρομο, “δημιουργούν ιερότητα υπερβατικής ατμόσφαιρας, κατάλληλης για την εικόνα της Βαπτίσεως που είναι γεμάτη από υπερφυσικά στοιχεία, όπως η μεγαλειώδης φωνή του Πατρός και η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος”.
Απόσπασμα από το βιβλίο: Το Δωδεκάορτο, Εικόνα: η άλλη γλώσσα της Θεολογίας
Δευτέρα 1 Ιανουαρίου 2018
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)