ΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ (β' 16-20)
Εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως
Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα
δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ
δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ. 17 Εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος; μὴ γένοιτο. 18 εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι. 19 ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω. 20
Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός· ὃ δὲ νῦν
ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καὶ
παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Ι. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ
Επειδή όμως εγνωρίσαμεν καλά ότι ο άνθρωπος δεν γίνεται δίκαιος, δεν
αποκτά την δικαίωσιν ενώπιον του Θεού από τας τυπικάς διατάξστου
μωσαϊκού Νομου, αλλά μόνον δια της φωτισμένης ενεργείας και ενεργού
πίστεως στον Ιησούν Χριστόν, και ημείς επιστεύσαμεν στον Χριστόν Ιησούν,
δια να γίνωμεν δίκαιοι από την πίστιν και με την πίστιν στον Χριστόν
και όχι από τα έργα του μωσαϊκού Νομου. Διότι, όπως άλλωστε έχει γραφή
και εις την Παλαιάν Διαθήκην, “δεν θα δικαιωθή ποτέ κανείς από τα έργα
του Νομου”. 17 Εάν δε ημείς, αφήσαντες τον
Νομον και ζητούντες να επιτύχωμεν την δικαίωσίν μας δια της πίστεως και
επικοινωνίας μας με τον Ιησούν Χριστόν, ευρεθήκαμεν στο κεφαλαιώδες αυτό
θέμα αμαρτωλοί, τότε έρχεται στο στόμα το παράλογον ερώτημα· άρα γε ο
Χριστός που μας εκάλεσεν εις αυτόν τον δρόμον, μας ηπάτησε και είναι
υπηρέτης αμαρτίας; Μη γένοιτο να σκεφθώμεν ποτέ τέτοιαν βλασφημίαν. 18
Διότι, εάν εκείνα τα οποία έχω καταργήσει ως άχρηστα, δηλαδή τα τυπικά
έργα του μωσαϊκού Νομου, αυτά πάλιν επαναφέρω εις την ισχύν και τα τηρώ,
αποδεικνύω τον ευατόν μου παραβάτην, διότι έτσι ομολογώ, ότι η
προηγουμένη παραμέλησις των τυπικών διατάξεων του Νομου ήτο αμαρτία. 19
Αυτό όμως δεν είναι αληθινό, διότι εγώ δια του Νομου, τον οποίον
κατήργησα και ο οποίος καταδικάζει εις θάνατον κάθε παραβάτην, έχω πλέον
αποθάνει δι' αυτόν, δια να ζήσω πλέον εν τω Θεώ, χάρις εις την πίστιν
μου προς τον Χριστόν. 20 Εγώ έχω σταυρωθή
μαζή με τον Χριστόν και δεν ζω πλέον εγώ, ο παλαιός φυσικός άνθρωπος,
αλλά ζη μέσα μου ο Χριστός. Αυτήν δε την ζωήν που ζω μέσα στο σώμα μου
τώρα, την ζω με την χάριν και την δύναμιν της πίστεως στον Υιόν του
Θεού, ο οποίος με έχει αγαπήσει και παρέδωκε τον ευατόν του εις
σταυρικόν θάνατον, δια την σωτηρίαν μου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑ (ιβ' 16-21)
Εἶπε δὲ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς λέγων· Ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα· 17 καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου; 18
καὶ εἶπε· τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας
οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γεννήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου, 19 καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. 20 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται; 21 οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Ι. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ
Είπε δε προς αυτούς και την εξής παραβολήν· “κάποιου πλουσίου ανθρώπου εσημείωσαν εξαιρετικήν ευφορίαν τα χωράφια του. 17
Και αυτός έπεσεν αμέσως εις αγωνιώδην συλλογήν και μέριμναν, λέγων· Τι
να κάμω, διότι δεν έχω που να συγκεντρώσω και αποθηκεύσω τους καρπούς
των χωραφιών μου; 18 Και ύστερα από μεγάλην
σκέψιν είπε· τούτο θα κάμω· Θα κρημνίσω τας αποθήκας μου και θα
οικοδομήσω άλλας μεγαλυτέρας, και θα συγκεντρώσω εκεί όλα τα γεννήματά
μου και τα αγαθά μου. 19 Και θα πω εις την
ψυχήν μου· Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά αποθηκευμένα για έτη πολλά· απόλαυσε
την ζωήν, αναπαύου, φάγε, πίε, ευφραίνου. 20
Αφού δε ετοίμασε όλα και πριν προλάβη τίποτε από αυτά να απολαύση, του
είπεν ο Θεός· ανόητε από την κακίαν σου άνθρωπε και απερίσκεπτε, αυτήν
την νύκτα, που επίστευσες ότι θα αρχίση η απολαυστική ζωη σου, απαιτούν
να πάρουν από σε χωρίς αναβολήν την ψυχήν σου· αυτά δε που έχεις
ετοιμάσει, εις ποίον τώρα ανήκουν; 21 Ετσι
παθαίνει και αυτό το τέλος έχει εκείνος, που εγωϊστικά θησαυαρίζει δια
τον ευατόν του και δεν προσπαθεί να αποκτήση τον πλούτον των καλών
έργων, εις τα οποία ευχαριστείται ο Θεός”.
ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
Μήπως ἔχω ἀφροσύνη; 22-11-1998
ΠΗΓΗ : arnion.gr