ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ (β' 16-20)
Εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως
Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα
δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ
δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ. 17 Εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος; μὴ γένοιτο. 18 εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι. 19 ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω. 20
Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός· ὃ δὲ νῦν
ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καὶ
παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Ι. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ
Επειδή όμως εγνωρίσαμεν καλά ότι ο άνθρωπος δεν γίνεται δίκαιος, δεν
αποκτά την δικαίωσιν ενώπιον του Θεού από τας τυπικάς διατάξστου
μωσαϊκού Νομου, αλλά μόνον δια της φωτισμένης ενεργείας και ενεργού
πίστεως στον Ιησούν Χριστόν, και ημείς επιστεύσαμεν στον Χριστόν Ιησούν,
δια να γίνωμεν δίκαιοι από την πίστιν και με την πίστιν στον Χριστόν
και όχι από τα έργα του μωσαϊκού Νομου. Διότι, όπως άλλωστε έχει γραφή
και εις την Παλαιάν Διαθήκην, “δεν θα δικαιωθή ποτέ κανείς από τα έργα
του Νομου”. 17 Εάν δε ημείς, αφήσαντες τον
Νομον και ζητούντες να επιτύχωμεν την δικαίωσίν μας δια της πίστεως και
επικοινωνίας μας με τον Ιησούν Χριστόν, ευρεθήκαμεν στο κεφαλαιώδες αυτό
θέμα αμαρτωλοί, τότε έρχεται στο στόμα το παράλογον ερώτημα· άρα γε ο
Χριστός που μας εκάλεσεν εις αυτόν τον δρόμον, μας ηπάτησε και είναι
υπηρέτης αμαρτίας; Μη γένοιτο να σκεφθώμεν ποτέ τέτοιαν βλασφημίαν. 18
Διότι, εάν εκείνα τα οποία έχω καταργήσει ως άχρηστα, δηλαδή τα τυπικά
έργα του μωσαϊκού Νομου, αυτά πάλιν επαναφέρω εις την ισχύν και τα τηρώ,
αποδεικνύω τον ευατόν μου παραβάτην, διότι έτσι ομολογώ, ότι η
προηγουμένη παραμέλησις των τυπικών διατάξεων του Νομου ήτο αμαρτία. 19
Αυτό όμως δεν είναι αληθινό, διότι εγώ δια του Νομου, τον οποίον
κατήργησα και ο οποίος καταδικάζει εις θάνατον κάθε παραβάτην, έχω πλέον
αποθάνει δι' αυτόν, δια να ζήσω πλέον εν τω Θεώ, χάρις εις την πίστιν
μου προς τον Χριστόν. 20 Εγώ έχω σταυρωθή
μαζή με τον Χριστόν και δεν ζω πλέον εγώ, ο παλαιός φυσικός άνθρωπος,
αλλά ζη μέσα μου ο Χριστός. Αυτήν δε την ζωήν που ζω μέσα στο σώμα μου
τώρα, την ζω με την χάριν και την δύναμιν της πίστεως στον Υιόν του
Θεού, ο οποίος με έχει αγαπήσει και παρέδωκε τον ευατόν του εις
σταυρικόν θάνατον, δια την σωτηρίαν μου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ (η' 34-38, θ' 1)
Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς·
Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν
σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. 35 ὃς
γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ’ ἂν ἀπολέσῃ τὴν
ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. 36 τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; 37 ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 38
ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ
μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν
ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων.
1 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί
τινες ὧδε τῶν ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι
τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Ι. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ
34 Και αφού επροσκάλεσε τον λαόν μαζή με
τους μαθητάς του, είπεν εις αυτούς· “όποιος θέλει να με ακολουθήση ως
πιστός μαθητής μου, ας απαρνηθή τον αμαρτωλόν εαυτόν του με τας
αδυναμίας, και τα πάθη του, ας πάρη την απόφασιν να υποστή προς χάριν
μου ταλαιπωρίες και αυτόν ακόμη τον σταυρικόν θάνατον, και ας με
ακολουθήση στον δρόμον, που εγώ εχάραξα. 35
Διότι όποιος θέλει να σώση την επίγειον ζωή του, αυτός θα χάση την
αιωνίαν και μακαρίαν ζωήν. Οποιος όμως αψηφήσει και θυσιάσει την ζωήν
του προς χάριν εμού και του ευαγγελίου, αυτός θα σώση την ζωήν του εις
την αιωνίαν μακαριότητα. 36 Διότι τι θα ωφελήση τον άνθρωπον, εάν κερδήση ολόκληρον τον υλικόν κόσμον και χάσει την ψυχήν του; 37
Η, τι θα δώση άνθρωπος ως αντάλλαγμα, δια να εξαγοράση την ψυχήν του
από τον Αδην, αφού ούτε ο κόσμος όλος δεν ημπορεί να αντισταθμίση την
αξίαν της ψυχής; 38 Διότι εκείνος, ο οποίος
δια λόγους ανθρωπαρεσκείας και δειλίας θα εντραπή και θα αρνηθή εμέ και
τους λόγους μου εις την γενεάν αυτήν, την αποστατημένην και αμαρτωλήν,
και ο Υιός του ανθρώπου θα εντραπή αυτόν και θα τον αποκηρύξη, όταν ως
κριτής των ανθρώπων έλθη ολόλαμπρος με την δόξαν του Πατρός αυτού
συνοδευόμενος από τους αγίους αγγέλους”.
1 Και έλεγεν εις αυτούς· “Σας διαβεβαιώνω,
ότι υπάρχουν μερικοί από αυτούς που ευρίσκονται εδώ, οι οποίοι δεν θα
γευθούν τον θάνατον, προτού ιδούν την βασιλείαν του Θεού, δηλαδή την
Εκκλησίαν, να εγκαθίσταται και να θεμελιώνεται εις την γην με δύναμιν
κατά την ημέραν της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος”.
ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
Ἡ Παιδεία τοῦ Τιμίου Σταυροῦ 19-9-1999
ΠΗΓΗ : arnion.gr