ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ (ιβ' 6-14)
Εχοντες δὲ χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως, 7 εἴτε διακονίαν, ἐν τῇ διακονίᾳ, εἴτε ὁ διδάσκων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ, 8 εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήσει, ὁ μεταδιδοὺς, ἐν ἁπλότητι, ὁ προϊστάμενος, ἐν σπουδῇ, ὁ ἐλεῶν, ἐν ἱλαρότητι. 9 Ἡ ἀγάπη ἀνυπόκριτος. ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ, 10 τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι, 11 τῇ σπουδῇ μὴ ὀκνηροί, τῷ πνεύματι ζέοντες, τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες, 12 τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες, 13 ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες, τὴν φιλοξενίαν διώκοντες. 14 εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς, εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Ι. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ
Εφ' όσον δε έχομεν διάφορα χαρίσματα σύμφωνα με την χάριν, που μας έχει
δοθή από το Αγιον Πνεύμα, ας επαναπαυώμεθα εις αυτά και ας εργαζώμεθα
πνευματικώς δι' αυτών. Είτε δηλαδή έχομεν προφητικόν χάρισμα, ας
διδάσκωμεν την αλήθειαν ανάλογα με το χάρισμα αυτό. 7
Είτε έχομεν χάρισμα πνευματικής διακονίας εις την Εκκλησίαν, ας μένωμεν
συνεπείς εις αυτό· εκείνος, που έλαβε το χάρισμα να διδάσκη, ας μένη
εις την διακονίαν της διδασκαλίας και ας αναλύη τας αληθείας του Θεού
στους πιστούς. 8 Εκείνος που έχει το χάρισμα
να παρηγορή, να ενθαρρύνη και να προτρέπη τους πιστούς στον δρόμον της
αρετής, ας μένη στο έργον αυτό της ηθικής τονώσεως· εκείνος, που έχει
αγαθά και αισθάνεται την εσωτερικήν κλίσιν να τα μοιράζη στους πτωχούς,
ας το πράττη με απλότητα και διάκρισιν· εκείνος που έχει ορισθή
προϊστάμενος, ας διαχειρίζεται την εξουσίαν και ας επιστατή εις κάθε
καλόν έργον με επιμέλειαν και δραστηριότητα· εκείνος, που ελεεί, ας
προσφέρη την ελεημοσύνην του με γλυκύτητα και καλωσύνην. 9
Η αγάπη σας ας είναι πάντοτε ειλικρινής, απηλλαγμένη από κάθε
υποκρισίαν και ιδιοτέλειαν· να αποστρέφεσθε και να μισήτε με όλην σας
την δύναμιν το πονηρόν, να είσθε δε και να μένετε πάντοτε προσκολλημένοι
στο αγαθόν. 10 Δια της ειλικρινούς και
αδελφικής αγάπης να γίνεσθε φιλόστοργοι ο ένας στον άλλον και ο καθένας
σας να αποδίδη τα πρωτεία της τιμής και του σεβασμού στους άλλους (και
να μη σπεύδη να ζητή δια τον ευατόν του τιμάς και πρωτοκαθεδρίας). 11
Εις τον ζήλον και την δραστηριότητα, που απαιτείται δια κάθε καλόν
έργον, να μη είσθε ράθυμοι και δυσκίνητοι. Το πνεύμα σας, αι εσωτερικαί
πνευματικαί δυνάμεις σας, να είναι διαποτισμέναι και πλήρεις από την
φλόγα του κατά Θεόν ζήλου. Δι' όλων δε αυτών των χαρισμάτων και αρετών
να δουλεύετε με προθυμίαν και να ευαρεστήτε στον Κυριον. 12
Εχοντες ακλόνητον την ελπίδα εις τα άπειρα αγαθά, που σας έχει
ετοιμάσει ο Θεός, να χαίρετε και να αγάλλεσθε· εις την θλίψιν να
δεικνύετε υπομονήν και γενναιότητα· να επιμένετε πάντοτε με προθυμίαν
και ζήλον εις την προσευχήν. 13 Με τα δώρα
της αγάπης σας να γίνεσθε συμμέτοχοι και βοηθοί εις τας ανάγκας των
Χριστιανών· να επιδιώκετε την φιλοξενίαν, χωρίς να περιμένετε να σας την
ζητήσουν. 14 Να εύχεσθε και να παρακαλήτε,
τον Θεόν δι' εκείνους που σας διώκουν. Να εύχεσθε και να λέγετε πάντοτε
καλά λόγια δι' όλους και ποτέ να μη καταράσθε.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ (θ' 1-8)
Καὶ ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασεν καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. 2
Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον. καὶ ἰδὼν ὁ
Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπεν τῷ παραλυτικῷ· Θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί
σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. 3 καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· Οὗτος βλασφημεῖ. 4 καὶ εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν· Ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 5 τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει; 6
ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι
ἁμαρτίας – τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ· Ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ
ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 7 καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. 8 ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Ι. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ
Αφού εμπήκε στο πλοίον ο Ιησούς, επέρασε την λίμνην και ήλθε εις την πόλιν του, δηλαδή την Καπερναούμ. 2
Και ιδού έφεραν προς αυτόν ένα παραλυτικόν, κατάκοιτον επάνω στο
κρεββάτι· και όταν είδεν ο Ιησούς την πίστιν του παραλυτικού και
εκείνων, που τον έφεραν, είπε στον παραλυτικόν· “θάρρος, παιδί μου, μη
φοβήσαι ότι αι αμαρτίαι σου θα εμποδίσουν την θεραπείαν· δια την πίστιν
σου, σου έχουν ήδη συγχωρηθή αι αμαρτίαι”. 3
Και ιδού, μερικοί από τους γραμματείς που ήσαν παρόντες, εσκέφθησαν·
“αυτός βλασφημεί (είναι ασεβής, διότι οικιειοποιείται την εξουσίαν του
Θεού να συγχωρή αμαρτίας”). 4 Οταν δε ο
Ιησούς, ως παντογνώστης, είδε ολοκάθαρα τας πονηράς σκέψεις των
γραμματέων, είπε· “διατί κυκλοφορείτε στον νουν και την καρδίαν σας
τέτοιες πονηρές σκέψεις; 5 Διότι, τι είναι
ευκολώτερον να πη κανείς· Σου έχουν συγχωρηθή αι αμαρτίαι σου η να πη·
Σηκω επάνω και περιπάτει; Το πρώτον, ως εσωτερικόν, δεν το βλέπει κανείς
και επομένως δεν ημπορεί να το εξακριβώση. Το δεύτερον, ως εξωτερικόν
και αισθητόν, δεν ημπορεί να το αρνηθή, όσον κακόπιστος και αν είναι. 6
Δια να ιδήτε δε και μάθετε καλά, ότι ο υιός του ανθρώπου έχει εξουσίαν
να συγχωρή αμαρτίας και να θεραπεύη ασθενείας, τότε λέγει προς τον
παραλυτικόν· “σήκω επάνω υγιής, πάρε το κρεββάτι σου και πήγαινε στο
σπίτι σου”. 7 Και αμέσως εσηκώθη ο παραλυτικός εντελώς υγιής και επήγε στο σπίτι του. 8
Οταν δε τα πλήθη του λαού είδαν αυτό που έγινε, εθαύμασαν και εδόξασαν
τον Θεόν, ο οποίος έδωσεν στον Ιησούν, που τον εθεωρούσαν ως ένα εκ των
ανθρώπων, τέτοιαν εξουσίαν, να συγχωρή δηλαδή αμαρτίας και να θεραπεύη
ασθενείας.
ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
Ὁ Χριστός ὅλα τά γνωρίζει 11-7-1999
ΠΗΓΗ : arnion.gr