- «Φρένο» στα σχέδια για κατ' οίκον μεταφορά του Αγίου Φωτός από τους Δήμους, έβαλε η κυβέρνηση, υπό τον φόβο διασποράς του ιού από τους δημοτικούς υπαλλήλους.
Επιτρέπεται, όμως, η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων και ειδών διατροφής με τη μέθοδο της κατ' οίκον μεταφοράς αγαθών και προϊόντων μέρα νύχτα. Φαίνεται ότι εδώ οι υπάλληλοι είναι άτρωτοι στον ιό και δεν υπάρχει κίνδυνος διασποράς !!!
- Απαγορεύεται το «ντελίβερι» του Αγίου Φωτός, γράφουν ορισμένα ειδησιογραφικά διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης.
Προσβλητική έκφραση. Παρακαλούμε ορισμένα ειδησιογραφικά μέσα να ανακαλέσουν. Δεν μπορεί να ταυτίζεται στη συνείδηση η έκφραση «ντελίβερι» πιτόγυρων κ.α. με το Άγιο Φως ως να είναι κάτι κοινό.
- Απαγόρευση της χρήσης εξωτερικών μεγαφώνων των ιερών ναών.
Τα μεγάφωνα έδιναν έναν πανηγυρικό τόνο στον περιβάλλοντα χώρο των ναών. Ακούγονταν παντού οι ιερές ακολουθίες και ειδικά το «Χριστός Ανέστη» με το να συμμετείχε η λογική και άλογος φύση στα Ιερά Δρώμενα, με τον ίδιο τρόπο που αγιάζεται και ευλογείται κατά τη διαδικασία του ραντισμού του αγιασμού. Έχουμε πάρα πολλές αναφορές αγίων που είχαν ιδίαν αντίληψη και προσωπική εμπειρία ότι ολόκληρη η άλογος φύση, όλο το σύμπαν δοξολογεί, υμνολογεί, με τον τρόπο του, τον Άγιο Τριαδικό Θεό κατά το «πάσα πνοή αινεσάτω τον Κύριον». Υπάρχει γραπτή αναφορά κατά την οποία, μοναχές ζήτησαν από τον Άγιο Νεκτάριο να τους εξηγήσει πως γίνεται αυτό. Προσευχόμενος ο Άγιος Νεκτάριος τις πρόσφερε βιωματικά αυτή την εμπειρία που ζητούσαν.
- Η χρήση των «κωδωνών των Ιερών Ναών δεν είναι απαραίτητος κατά την έναρξη των ιερών ακολουθιών», προτρέπει η εγκύκλιος 3018 της Ιεράς Συνόδου.
Όπως γίνονταν επί Σοβιετικού καθεστώτος απαγόρευση κωδωνοκρουσιών, ώστε να μην ακούγεται αυτό το ιδιαίτερο σύμβολο της εκκλησίας. Όταν έπεσε το Σοβιετικό καθεστώς οι πολίτες πανηγύρισαν στο άκουσμα των καμπανών των εκκλησιών, γιατί το συνέδεσαν με την ελευθερία της θρησκευτικής λατρείας. Το ίδιο και οι Έλληνες το '21 και το '40. Οι καμπάνες έγιναν το σύμβολο της χαράς, της ελευθερίας.
- Το σοβαρότερο από όλα είναι η απαγόρευση με τη μια των τριών Ιερών Μυστηρίων : της Εξομολόγησης, του Ιερού Ευχελαίου και της Θείας Κοινωνίας, υπό του προσχήματος μετάδοσης του ιού. Υπάρχουν λύσεις ατομικής συμμετοχής των πιστών σε αυτά τα Μυστήρια χωρίς συνωστισμούς, με την προβλεπόμενη απόσταση, και λόγω των περιστάσεων χωρίς την συμμετοχή τους μέσα στον ναό σε όλη την ακολουθία των μυστηρίων. Αλλά γιατί δεν εφαρμόστηκαν ; Δεν εφαρμόστηκαν για να μην σκανδαλίσουν τους ολιγόπιστους και τους άπιστους και να πουν : ορίστε κοινωνούν και θα μολυνθούν από τον ιό και θα μολύνουν και εμάς.
Επιτρέπονται όμως όλες οι εμπορικές εγχρήματες και αχρήματες συναλλαγές, στους «ναούς των εμπορίων» με τη παρουσία του κόσμου. Εδώ φαίνεται ότι ο ιός δεν μεταδίδεται με τα εμπορεύματα, με τα χρήματα και με τις κάρτες !!!
- Κλειστές οι εκκλησίες για τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας.
Είναι μεν ακραίο αλλά σωστό μέτρο προκειμένου να αποφευχθεί ο συνωστισμός που παρατηρείται ιδιαίτερα αυτές τις μέρες μέσα στους Ιερούς Ναούς.
Η «αναζήτηση εκκλησιαστικής οικονομίας», ώστε να αποφευχθεί η συνάθροιση σύμφωνα με τις προσταγές της πολιτείας και της συναίνεσης της Διοικούσας Εκκλησίας, θα ήταν να βρεθεί λύση και ένας τρόπος, ώστε οι πιστοί να μπορούν να κοινωνούν, ιδιαίτερα τώρα που πλησιάζουν οι άγιες ημέρες του Πάσχα, χωρίς συνωστισμούς και αναμονές μέσα στους ναούς. Στους Αποστολικούς χρόνους η Θεία Λειτουργία περιελάμβανε μόνο τον αγιασμό των Τιμίων Δώρων και Την Θεία Κοινωνία των πιστών. Με την πάροδο του χρόνου, καθώς οι πιστοί πλήθαιναν και ήταν σκορπισμένοι σε διάφορα μέρη, άρχισαν να διαμορφώνονται διάφοροι τύποι Λειτουργιών, που είχαν τον ίδιο κεντρικό πυρήνα, δηλαδή το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, διέφεραν όμως ως προς την έκταση και τη διάταξη.
Για να έρθουμε στις μέρες μας και ακολουθώντας τη δοκιμασμένη οδό των Αποστολικών χρόνων, θα μπορούσε να γίνει «κατ' οικονομίαν» λόγω των έκτακτων περιστάσεων μια συντομευμένη Θεία Λειτουργία ανάλογη με εκείνη των Αποστολικών χρόνων, και Θείας Κοινωνίας των πιστών, φυσικά με κατάλληλο συντονισμό από μέρους, των κατά τόπους Επισκόπων, του κλήρου, των πιστών ενοριτών, των επιτρόπων, εθελοντών, οργάνων της τάξης.
Άρα δοκιμασμένες λύσεις «εκκλησιαστικής οικονομίας» υπάρχουν, χωρίς δογματικές εκτροπές, χωρίς να προσβάλλεται το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, χωρίς συνωστισμούς, με τάξη, με αποστάσεις, με ηρεμία. Και μάλιστα θα διαρκούσε όλο αυτό το διάστημα από τότε που προέκυψε η ανάγκη περιοριστικών μέτρων, μέχρι την οριστική τους άρση.
Από ότι φαίνεται η πλειοψηφία των πολιτών υπακούει στα μέτρα της πολιτείας ως προς τον περιορισμό των μετακινήσεων, των αποστάσεων κ.τ.λ. Πιστεύουμε ότι θα υπάκουε και στην Εκκλησία αν εφαρμόζονταν αυτά που προαναφέραμε.