ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ - ΟΙ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ ΑΓΙΟΙ - ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ O BATAΤΖΗΣ Ο ΕΛΕΗΜΟΝΑΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ
ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Ϛ´ 11 - 18
11Ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί. 12 ὅσοι θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται. 13 οὐδὲ γὰρ οἱ περιτετμημένοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ θέλουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ καυχήσωνται. 14Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι’ οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ. 15 ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ οὔτε περιτομή τι ἰσχύει οὔτε ἀκροβυστία, ἀλλὰ καινὴ κτίσις. 16 καὶ ὅσοι τῷ κανόνι τούτῳ στοιχήσουσιν, εἰρήνη ἐπ’ αὐτοὺς καὶ ἔλεος, καὶ ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ τοῦ Θεοῦ. 17 Τοῦ λοιποῦ κόπους μοι μηδεὶς παρεχέτω· ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω. 18Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν, ἀδελφοί· ἀμήν.
11Ιδέτε με πόσην λεπτομέρειαν και σαφήνειαν σας έγραψα με το ίδιό μου το χέρι. 12Οσοι θέλουν να φανούν ευπρόσωποι και να αρέσουν στους ανθρώπους του κόσμου δια πράγματα, που αναφέρονται εις την σάρκα, αυτοί σας πειθαναγκάζουν να περιτέμνεσθε, όχι από πεποίθησιν εις την αξίαν της περιτομής, αλλά μόνον και μόνον δια να μη καταδιώκωνται από τους Εβραίους εξ αιτίας του κηρύγματος περί του σταυρού του Χριστού. 13Αυτό δε αποδεικνύεται και από το γεγονός, ότι ούτε αυτοί οι περιτμημένοι δεν τηρούν τον Νομον του Μωϋσέως, αλλά θέλουν να περιτέμνεσθε σεις, δια να καυχώνται αυτοί εις την ιδικήν σας σάρκα, ότι δηλαδή σας έπεισαν να δεχθήτε την σαρκικήν περιτομήν. 14Μη γένοιτο δε ποτέ να καυχηθώ εγώ δια τίποτε άλλο, παρά μόνον δια τον σταυρικόν θάνατον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δια του οποίου έχει πλέον σταυρωθή και νεκρωθή ως προς εμέ ο κόσμος, όπως και εγώ, χάρις στον σταυρόν του Κυρίου, έχω σταυρωθή και νεκρωθή δια τον κόσμον. 15Διότι εις την νέαν κατάστασιν της σωτηρίας και της πνευματικής ζωής, που προσφέρει ο Χριστός, ούτε η περιτομή έχει καμμίαν ισχύν ούτε η ακροβυστία, αλλ' ισχύει η νέα πνευματική δημιουργία και αναγέννησις, που παρέχεται από τον Χριστόν. 16 Και όσοι θα ακολουθήσουν αυτόν τον κανόνα και θα πορευθούν σύμφωνα με την διδασκαλίαν του Χριστού, θα έχουν ειρήνην και έλεος από τον Θεόν, όπως γενικώτερα θα έχη ειρήνην και έλεος ο νέος Ισραήλ της χάριτος, ο χριστιανικός λαός του Θεού. 17 Εις το εξής να μη με βάζη κανείς εις κόπους και ενοχλήσεις δια τα ζητήματα, που αναφέρονται εις την περιτομήν και τας άλλας τυπικάς διατάξστου μωσαϊκού Νομου. Πεισθήτε εις αυτά που σας λέγω, διότι εγώ βαστάζω επάνω στο σώμά μου τα σημάδια των πληγών, που υπέστην δια τον Κυριον, και αυτά μαρτυρούν την αγνήν πίστιν μου προς τον Χριστόν και την φιλαλήθειάν μου. 18Αδελφοί, η χάρις του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είθε να είναι πάντοτε με το πνεύμα σας και να σας ενισχύη συνεχώς εις την πνευματικήν σας ζωήν και πρόοδον
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙϚ´ 19 - 31
19Ἄνθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ’ ἡμέραν λαμπρῶς. 20 πτωχὸς δέ τις ἦν ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος 21καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἐπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ. 22 ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον Ἀβραάμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. 23 καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ Ἀβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ. 24 καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε· πάτερ Ἀβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ. 25εἶπε δὲ Ἀβραάμ· τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι· 26 καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. 27εἶπε δέ· ἐρωτῶ οὖν σε, πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου· 28 ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς· ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου. 29λέγει αὐτῷ Ἀβραάμ· ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. 30 ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλ’ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτοὺς, μετανοήσουσιν. 31 εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται.
Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
19Ειδικώτερα δε δια τον πλούτον ακούσατε και αυτήν την παραβολήν· Ενας άνθρωπος ήτο πλούσιος και εφορούσε κόκκινον πανάκριβον ένδυμα και λευκόν, λινόν πολυτελή χιτώνα. Και κάθε ημέρα ηυφραίνετο με πολυδάπανα λαμπρά συμπόσια. 20Εζούσε δε τότε και κάποιος πτωχός ονάματι Λαζαρος, ο όποιος ήτο παραπεταμένος κοντά εις την μεγάλην εξώπορτα του πλουσίου, γεμάτος από πληγάς. 21Και αυτός επιθυμούσε να χορτάση την πείνα του από τα ψίχουλα, που έπιπταν από το τραπέζι του πλουσίου. Και σαν να μην έφθαναν αυτά, οι σκύλοι έγλειφαν τας πληγάς του γυμνού σχεδόν σώματός του. 22 Συνέβη δε να πεθάνη ο πτωχός και να μεταφερθή από τους αγγέλους εις τας αγκάλας του Αβραάμ, στον παράδεισον δηλαδή όπου ο Αβραάμ μαζή με τους δικαίους αναπαύονται και ευφραίνονται. Επέθανε δε και ο πλούσιος και ετάφη με πολλήν μεγαλοπρέπειαν. Η ψυχή του όμως κατέβηκε στον Αδην. 23Και στον Αδην όπου εβασανίζετο, εσήκωσε τα μάτια του και βλέπει τον Αβραάμ από μακρυά και τον Λαζαρον εις τας αγκάλας του. 24 Και αυτός, που τόσην αδιαφορίαν και σκληρότητα είχε δείξει, όταν ζούσε εις την γην, εφώναξε τώρα και είπε· Πατερ Αβραάμ, σπλαγχνίσου με και στείλε τον Λαζαρον να βρέξη την άκρη από το δάκτυλο του στο νερό και να δροσίση την γλώσσαν μου, διότι πονώ φοβερά μέσα εις την βασανιστικήν αυτήν φλόγα του Αδου. 25 Είπε δε ο Αβραάμ· Τεκνον, θυμήσου, ότι συ απήλαυσες με το παραπάνω τα αγαθά σου εις την ζωήν σου και ο Λαζαρος ομοίως εδοκίμασε τα κακά της φτώχειας και της ασθενείας. Τωρα δε αυτός εδώ παρηγορείται και ευφραίνετε δια την υπομονήν, που έδειξε στον καιρόν της θλίψεώς του, συ δε κατά λόγον δικαιοσύνης βασανίζεσαι δια την φιλαυτίαν σου και την σκληρότητα της καρδίας σου. 26 Και επί πλέον μεταξύ του τόπου, που είμεθα ημείς, και του τόπου που είσθε σεις, έχει στηριχθή μέγα και ανυπέρβλητον χάσμα, ώστε εκείνοι που θέλουν να περάσουν από εδώ εις σας να μη ημπορούν ούτε και αυτοί, που είναι στο μέρος σας να μην ημπορούν να περάσουν προς ημάς. 27Είπε δε ο πλούσιος· Τοτε σε παρακαλώ, πάτερ, να στείλης τον Λαζαρον στο πατρικό μου σπίτι, 28 διότι έχω εκεί πέντε αδελφούς, στείλε τον να τους διαβεβαιώση δι' αυτά που συμβαίνουν εδώ, ώστε να μη καταντήσουν και αυτοί στον τόπον τούτον των βασάνων. 29Λεγει εις αυτόν ο Αβραάμ· Εχουν τον Μωϋσέα και τους προφήτας· ας ακούσουν αυτών τας μαρτυρίας. 30Εκείνος δε είπε· όχι, πάτερ Αβραάμ, δεν θα προσέξουν την μαρτυρίαν του Μωϋσέως και των προφητών. Αλλά εάν κανείς από τους πεθαμένους υπάγη προς αυτούς, θα μετανοήσουν. 31 Είπε δε εις αυτόν ο Αβραάμ· εάν δεν ακούσουν τον Μωϋσέα και τους προφήτας, δεν θα πεισθούν και αν ακόμη αναστηθή κάποιος εκ νεκρών”. (Οταν λείπη η καλή διάθεσις ούτε και το μεγαλύτερον θαύμα ημπορεί να οδηγήση εις πίστιν και μετάνοιαν).
ΕΠΙΣΗΣ ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ :
- Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΣ ο Μεγάλος, "ο εν Ολύμπω
- ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ επίσκοπος Μύρων και ΕΡΜΑΙΟΣ ο πρεσβύτερος
- Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ο Μίμος (ηθοποιός)
- ΔΙΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΘΡΗΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΙΕΡΕΜΙΑ
- Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Βατατζής, ο ελεήμονας βασιλιάς
- Ο ΑΓΙΟΣ ΒΙΤΑΛΙΟΣ, ο Δούλος
- Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΑΒΙΜΕΛΕΧ
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΣ ο Μεγάλος, "ο εν Ολύμπω"
Γεννήθηκε στη Βιθυνία το 740 μ. Χ. Τον πατέρα του έλεγαν Μυριτρίκη και τη μητέρα του Αναστασώ. Και οι δύο ήταν ευσεβείς γονείς και παιδαγώγησαν το γιο τους σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου. Όταν ο Ιωαννίκιος στρατεύτηκε, αυτοκράτορας ήταν ο τραχύς εικονομάχος Κωνσταντίνος ο Ε'. Αυτός διέπρεψε στους αγώνες του κατά των Βουλγάρων και είχε μεγάλη εκτίμηση από τους στρατιώτες του. Η ψυχολογία που καλλιεργήθηκε στα πεδία των μαχών, παρέσυρε τον Ιωαννίκιο και στο θρησκευτικό έδαφος, με αποτέλεσμα να γίνει εικονομάχος, σαν τον αυτοκράτορα. Όταν όμως απολύθηκε από τις τάξεις του στρατού, δεν άργησε να καταλάβει την πλάνη του και σε τί μεγάλα σφάλματα τον είχε οδηγήσει αυτή. Τι να κάνει όμως; Μα τι άλλο. Να μετανοήσει και να επανέλθει στην ορθόδοξη διδασκαλία που του πρόσφεραν οι ευσεβείς γονείς του. Αμέσως, μάλιστα, ήλθε στη σκέψη του ο λόγος του Θεού: "Μνημόνευε ουν πόθεν πέπτωκας, και μετανόησαν και τα πρώτα έργα ποίησον". Θυμήσου, δηλαδή, από ποιο ηθικό ύψος έχεις πέσει και μετανόησε και κάμε πάλι τα έργα της πρώτης αγάπης σου. Και ο Ιωαννίκιος μετανόησε ειλικρινά. Εξομολογήθηκε το ολίσθημά του, καταρτίσθηκε ανάλογα, έγινε μοναχός στον Όλυμπο και πέθανε 94 χρονών στη Μονή Αντιδίου, διδάσκοντας στον κόσμο την Ορθοδοξία.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ επίσκοπος Μύρων ΚΑΙ ΕΡΜΑΙΟΣ ο πρεσβύτερος
Μαθητές και οι δύο του αποστόλου Τίτου, του τόσο αγαπημένου συνεργάτη του απ. Παύλου. Εμπνέονταν από θερμό ζήλο των μεγάλων αθλητών της πίστης και ήταν αφοσιωμένοι ολόψυχα στον Ιερό αγώνα της. Με το κήρυγμά τους, πολλοί ειδωλολάτρες δέχτηκαν το άγιο βάπτισμα. Καταγγέλθηκαν λοιπόν στον έπαρχο Λιβάνια, έμειναν στη χριστιανική ομολογία τους, και μπροστά στον ίδιο υπεράσπισαν την αλήθεια του Ευαγγελίου και έλεγξαν την πλάνη των εθνικών. Τότε ο Λιθάνιος, διέταξε να σχίσουν τις σάρκες τους με σιδερένια όργανα, και κατόπιν τους έκλεισε ζωντανούς μέσα σε τάφο. Εκείνοι υπέμειναν με καρτερία το τρομερό μαρτύριο, και μ' αυτό τον τρόπο ανέβηκαν στα αιώνια σκηνώματα της αιώνιας ζωής.
Μαθητές και οι δύο του αποστόλου Τίτου, του τόσο αγαπημένου συνεργάτη του απ. Παύλου. Εμπνέονταν από θερμό ζήλο των μεγάλων αθλητών της πίστης και ήταν αφοσιωμένοι ολόψυχα στον Ιερό αγώνα της. Με το κήρυγμά τους, πολλοί ειδωλολάτρες δέχτηκαν το άγιο βάπτισμα. Καταγγέλθηκαν λοιπόν στον έπαρχο Λιβάνια, έμειναν στη χριστιανική ομολογία τους, και μπροστά στον ίδιο υπεράσπισαν την αλήθεια του Ευαγγελίου και έλεγξαν την πλάνη των εθνικών. Τότε ο Λιθάνιος, διέταξε να σχίσουν τις σάρκες τους με σιδερένια όργανα, και κατόπιν τους έκλεισε ζωντανούς μέσα σε τάφο. Εκείνοι υπέμειναν με καρτερία το τρομερό μαρτύριο, και μ' αυτό τον τρόπο ανέβηκαν στα αιώνια σκηνώματα της αιώνιας ζωής.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ο Μίμος (ηθοποιός)
Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Αυρηλιανού (270) και καταγόταν από την Έφεσο. Έκανε το επάγγελμα του μίμου, του ηθοποιού όπως θα λέγαμε σήμερα, και ακολουθούσε τον κόμη Αλεξανδρείας. Μαζί μ' αυτόν λοιπόν έφτασε στην Καισαρεία και σε κάποια παράστασή του, υποκρίθηκε την τελετή του Αγίου Βαπτίσματος. Η παράσταση ήταν τόσο άψογη, ώστε με θαυματουργικό τρόπο, πολλοί από τους θεατές βαπτίστηκαν χριστιανοί. Αλλά και ο ίδιος ο Πορφύριος, ομολόγησε δημόσια πως είναι πλέον χριστιανός. Ο κόμης διέταξε τον Άγιο να αρνηθεί αμέσως την πίστη των χριστιανών, πράγμα που ο Πορφύριος δεν έπραξε. Τότε ο κόμης διέταξε να τον αποκεφαλίσουν και έτσι ο Άγιος έλαβε το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου. (Μάλλον πρόκειται για τον ίδιο Άγιο, που η μνήμη του φέρεται την 15η Σεπτεμβρίου).
Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Αυρηλιανού (270) και καταγόταν από την Έφεσο. Έκανε το επάγγελμα του μίμου, του ηθοποιού όπως θα λέγαμε σήμερα, και ακολουθούσε τον κόμη Αλεξανδρείας. Μαζί μ' αυτόν λοιπόν έφτασε στην Καισαρεία και σε κάποια παράστασή του, υποκρίθηκε την τελετή του Αγίου Βαπτίσματος. Η παράσταση ήταν τόσο άψογη, ώστε με θαυματουργικό τρόπο, πολλοί από τους θεατές βαπτίστηκαν χριστιανοί. Αλλά και ο ίδιος ο Πορφύριος, ομολόγησε δημόσια πως είναι πλέον χριστιανός. Ο κόμης διέταξε τον Άγιο να αρνηθεί αμέσως την πίστη των χριστιανών, πράγμα που ο Πορφύριος δεν έπραξε. Τότε ο κόμης διέταξε να τον αποκεφαλίσουν και έτσι ο Άγιος έλαβε το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου. (Μάλλον πρόκειται για τον ίδιο Άγιο, που η μνήμη του φέρεται την 15η Σεπτεμβρίου).
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Βατατζής, ο ελεήμονας βασιλιάς
Γεννήθηκε στην Αδριανούπολη της Θράκης από γένος μεγάλο. Γαμπρός του βασιλιά Θεοδώρου Λασκάρεως, παντρεύτηκε τη θυγατέρα του Ειρήνη και τον διαδέχτηκε στο θρόνο της Νικαίας (1222-1255). Ο Ιωάννης ήταν ευσεβής και φιλελεήμων βασιλιάς και ο λαός τον αγαπούσε πολύ για τους χριστιανικούς του τρόπους, την πραότητα, την ταπεινοφροσύνη, τη χρηστότητα του ήθους και την προσήλωσή του στα θεία. Αφού βασίλευσε με χριστοήθεια, απεβίωσε ειρηνικά στις 30 Οκτωβρίου 1255. Τον έθαψαν με μεγάλες τιμές στην Ιερά Μονή του Σωτήρος Χριστού, που ο ίδιος είχε κτίσει, την επιλεγόμενη των Σωσάνδρων.
Γεννήθηκε στην Αδριανούπολη της Θράκης από γένος μεγάλο. Γαμπρός του βασιλιά Θεοδώρου Λασκάρεως, παντρεύτηκε τη θυγατέρα του Ειρήνη και τον διαδέχτηκε στο θρόνο της Νικαίας (1222-1255). Ο Ιωάννης ήταν ευσεβής και φιλελεήμων βασιλιάς και ο λαός τον αγαπούσε πολύ για τους χριστιανικούς του τρόπους, την πραότητα, την ταπεινοφροσύνη, τη χρηστότητα του ήθους και την προσήλωσή του στα θεία. Αφού βασίλευσε με χριστοήθεια, απεβίωσε ειρηνικά στις 30 Οκτωβρίου 1255. Τον έθαψαν με μεγάλες τιμές στην Ιερά Μονή του Σωτήρος Χριστού, που ο ίδιος είχε κτίσει, την επιλεγόμενη των Σωσάνδρων.
ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
Ἡ σημασία τῶν μηδαμινῶν πράξεων (02-11-1980)