ΟΣΙΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΤΟΥ ΕΣΣΕΞ - ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ : ΕΔΩ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ (Β', στ 1-10)
Συνεργοῦντες δὲ καὶ παρακαλοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς· 2
- λέγει γάρ· καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά
σοι· ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας - 3 μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία, 4 ἀλλ’ ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, 5 ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίαις, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις, 6 ἐν ἁγνότητι, ἐν γνώσει, ἐν μακροθυμίᾳ, ἐν χρηστότητι, ἐν Πνεύματι ἁγίῳ, ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ, 7 ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει Θεοῦ, διὰ τῶν ὅπλων τῆς δικαιοσύνης τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν, 8 διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας, διὰ δυσφημίας καὶ εὐφημίας, ὡς πλάνοι καὶ ἀληθεῖς, 9 ὡς ἀγνοούμενοι καὶ ἐπιγινωσκόμενοι, ὡς ἀποθνήσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶμεν, ὡς παιδευόμενοι καὶ μὴ θανατούμενοι, 10 ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίροντες, ὡς πτωχοὶ, πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες, ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Ι. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ
Συνεργαζόμενοι δε με τον Θεόν δια να συμφιλιωθή με αυτόν ο κόσμος, σας
παρακαλούμεν να προσέξετε, μήπως ματαίως και ανωφελώς δεχθήτε την χάριν
του Θεού. 2 Αι ευκαιρίαι της σωτηρίας
παρέρχονται. Διότι η Γραφή λέγει· “εις κατάλληλον και ευπρόσδεκτον
καιρόν σε ήκουσα και σε εδέχθην και εις περίοδον, που προσφέρεται προς
σωτηρίαν, σε εβοήθησα”. Ιδού τώρα είναι ο κατάλληλος και ευπρόσδεκτος
καιρός, ιδού τώρα είναι η ημέρα της σωτηρίας. 3
Τωρα και ημείς ως πρεσβευταί του Θεού μεσιτεύομεν και παρακαλούμεν να
δεχθήτε την σωτηρίας, χωρίς να δίδωμεν εις κανένα ουδεμίαν αφορμήν
προσκόμματος, δια να μη γίνη κατά κανένα τρόπον θέμα μομφής και
εμπαιγμού η διακονία, που μας ανέθεσεν ο Κυριος. 4
Αλλά τουναντίον εις κάθε περίστασιν και με κάθε έργον συσταίνομεν και
προβάλλομεν τους εαυτούς μας σαν γνησίους υπηρέτας του Θεού με πολλήν
υπομονήν, με θλίψεις, με ανάγκας, με στενοχωρίας, 5
με δαρμούς, με φυλακίσεις, με συνεχείς μετακινήσεις-είτε ένεκα των
διωγμών είτε ένεκα των αναγκών του έργου μας-με κόπους, με αγρυπνίας, με
νηστείας, 6 με αγνότητα από κάθε μολυσμόν,
με την άδολον γνώσιν της αληθείας, με την μακροθυμίαν, με ημερότητα και
καλωσύνην, με τας δωρεάς του Αγίου Πνεύματος, με αγάπην ειλικρινή και
άδολον, 7 με το κήρυγμα, δια του οποίου
εξαγγέλεται η αλήθεια, με την δύναμιν του Θεού, με τα όπλα της
δικαιοσύνης τα δεξιά, σαν εκείνα που κρατούν οι επιτιθέμενοι κατά την
μάχην, και με τα όπλα τα αριστερά, σαν εκείνα που κρατούν οι αμυνόμενοι
με το αριστερόν των χέρι, όπως είναι η ασπίδα. 8
Μαρτυρούμεν και βεβαιώνομεν επάνω εις τα πράγματα ποίοι είμεθα με την
δόξαν, την οποίαν ο Θεός και οι πιστοί άνθρωποι μας αποδίδουν, αλλά και
με την περιφρόνησιν εκ μέρους των απίστων, με την δυσφήμησιν εκ μέρους
των διαβολέων, με τον έπαινον και την καλήν φήμην εκ μέρους των πιστών,
με την κατηγορίαν εκ μέρους των απίστων ότι είμεθα απατεώνες και με την
ομολογίαν εκ μέρους των πιστών ότι είμεθα ειλικρινείς. 9
Εργάται του Ευαγγελίου ημείς ζώμεν εν μέσω του κόσμου ως άγνωστοι δια
την ασημότητα ημών, αλλά και ως πολύ καλά γνωστοί από τους πιστούς δια
το έργον μας, ως κινδυνεύοντες κάθε ημέραν να αποθάνωμε, αλλ' ιδού ότι
ζώμεν, ως βασανιζόμενοι και τιμωρούμενοι, αλλά και μη θανατούμενοι έως
τώρα, 10 ως άνθρωποι, που είμεθα συνεχώς
βυθισμένοι εις την λύπην, ημείς οι οποίοι εν τούτοις εις την
πραγματικότητα πάντοτε χαίρομεν, ως πτωχοί οι οποίοι κάμνομεν πολλούς
άλλους πλουσίους, ως άνθρωποι ποι δεν έχομεν τίποτε και όμως κατέχομεν
τα πάντα.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ (στ' 22-33)
Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός. ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται· 23 ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; 24
Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν
ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει· οὐ
δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. 25 Διὰ
τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ
τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστιν τῆς τροφῆς καὶ τὸ
σῶμα τοῦ ἐνδύματος; 26 ἐμβλέψατε εἰς τὰ
πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν
εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον
διαφέρετε αὐτῶν; 27 τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; 28 καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει· 29 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. 30
Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον
βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι;
31 μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἤ τί πίωμεν ἤ τί περιβαλώμεθα; 32 πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδεν γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. 33 ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Ι. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ
Ο λύχνος, που φωτίζει και εξυπηρετεί το σώμα, είναι το μάτι (λύχνος δε
που φωτίζει την ψυχήν είναι ο νους, το λογικόν που σας έχει δώσει ο
Θεός). Εάν λοιπόν το μάτι είναι γερό και καθαρό, όλον το σώμα θα
φωτίζεται, θα είναι φωτεινόν (έτσι θα φωτίζεται και η ψυχή σου, εάν ο
νους και η καρδία σου δεν έχουν τυφλωθή από την προσκόλλησιν στους
επιγείους θησαυρούς). 23 Εάν όμως το μάτι
σου είναι κατεστραμμένον και ανίκανον να ίδη το φως, όλο το σώμα σου θα
είναι βυθισμένο στο σκοτάδι. Εάν λοιπόν το φως, που σου έδωκεν ο Θεός (ο
νους δηλαδή και η συνείδησις, εξ αιτίας της προσκολλήσεως εις τα υλικά
αγαθά), είναι σκοτάδι, τότε το ηθικόν σκοτάδι της ψυχής σου πόσον πυκνόν
και αδιαπέραστον θα είναι; 24 Κανείς δεν
ημπορεί να υπηρετή συγχρόνως δύο κυρίους· διότι η θα μισήση τον ένα και
θα αγαπήση τον άλλον η θα προσκολληθή στον ένα και θα καταφρονήση τον
άλλο. Και σεις δεν είναι δυνατόν να υπηρετήτε τον Θεόν και τον πλούτον· η
θα αγαπήσετε τον Θεόν και θα περιφρονήσετε τους επιγείους θησαυρούς η
θα υποδουλωθήτε εις αυτούς και θα καταφρονήσετε τον Θεόν. 25
Δια τούτο ακριβώς και σας λέγω, μη φροντίζετε με στενοχωρίαν και
αγωνίαν δια την ζωήν σας, δηλαδή δια το τι θα φάγετε και το τι θα πίετε,
ούτε και δια το σώμα σας με τι θα ενδυθήτε. Δεν αξίζει η ζωή
περισσότερον από την τροφήν και το σώμα από το ένδυμα; (Ο Θεός, που σας
έδωσε το πολυτιμότερον, δεν θα σας δώση και το κατώτερον;) 26
Παρατηρήστε τα πτηνά του ουρανού και ίδετε ότι αυτά ούτε σπέρνουν ούτε
θερίζουν ούτε συγκεντρώνουν τροφάς εις αποθήκας. Και όμως ο Πατήρ σας ο
ουράνιος τα τρέφει. Σεις δεν έχετε ασυγκρίτως μεγαλυτέραν αξίαν από
αυτά; 27 Ποιός δε από σας, όσας πολλάς και μεγάλας φροντίδας και αν καταβάλη, ημπορεί να προσθέση στο ανάστημά του ένα πήχυν; 28
Και περί του ενδύματος διατί φροντίζετε με τόσην ανησυχίαν και αγωνίαν;
Παρατηρήστε με προσοχήν τα άνθη του αγρού, πως φυτρώνουν και πως
αυξάνουν. Ούτε κοπιάζουν ούτε γνέθουν. 29
Και όμως σας λέγω τούτο, ούτε και αυτός ο Σολομών με όλην του την
βασιλικήν μεγαλοπρέπειαν και δόξαν δεν εφόρεσε ποτέ ένα τόσον
περίλαμπρον ένδυμα ωσαν αυτό, με το οποίον περιβάλλεται ένα από τα
ταπεινά αυτά άνθη. 30 Εάν δε ο Θεός ενδύη με
τόσην λαμπρότητα τα χορτάρια του αγρού, που σήμερα υπάρχουν και αύριον
ρίπτονται στον φούρνον, δεν θα ενδύση πολύ περισσότερον σας,
ολιγόπιστοι; 31 Λοιπόν μη κυριευθήτε ποτέ από την ανήσυχον μέριμναν και μη λέγετε συνεχώς, τι θα φάγωμεν η τι θα πίωμεν η τι θα ενδυθώμεν; 32
Διότι οι ειδωλολάτραι (που δεν γνωρίζουν τα αιώνια αγαθά και την
στοργικήν πρόνοιαν του Θεού), επιζητούν αποκλεστικά και μόνον αυτά τα
φθαρτά αγαθά. Σεις όμως μην κυριεύεσθε από τέτοιες μέριμνες, διότι ο
Πατήρ σας ο ουράνιος γνωρίζει ότι έχετε ανάγκην από όλα αυτά, και σαν
πανάγαθος, που είναι, θα σας τα δώση. 33
Ζητείτε δε κατά πρώτον και κύριον λόγον την βασιλείαν του Θεού και την
αρετήν που θέλει από σας ο Θεός, και όλα αυτά τα επίγεια αγαθά θα σας
δοθούν μαζή με τα ανεκτίμητα αγαθά της βασιλείας των ουρανών.
OMIΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
Τί νά ζητᾶμε ἀπό τόν Θεόν; 9-7-2000
ΠΗΓΗ : arnion.gr