Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΥ ΔΕΔΕΤΑΙ. Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΕΝΝΟΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΟ. ΓΙ' ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ. ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΥΠΟΣΤΑΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, Ο ΥΙΟΣ, ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ. ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΟ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ, ΦΩΤΙΖΕΙ, ΣΤΗΡΙΖΕΙ, ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ, ΤΡΕΦΕΙ, ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ, ΕΝΙΣΧΥΕΙ, ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ. ΓΙ' ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΜΕΛΕΤΑΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ, 1927-2006) - ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ
16 Επειδή όμως εγνωρίσαμεν καλά ότι ο άνθρωπος δεν γίνεται δίκαιος, δεν αποκτά την δικαίωσιν ενώπιον του Θεού από τας τυπικάς διατάξστου μωσαϊκού Νομου, αλλά μόνον δια της φωτισμένης ενεργείας και ενεργού πίστεως στον Ιησούν Χριστόν, και ημείς επιστεύσαμεν στον Χριστόν Ιησούν, δια να γίνωμεν δίκαιοι από την πίστιν και με την πίστιν στον Χριστόν και όχι από τα έργα του μωσαϊκού Νομου. Διότι, όπως άλλωστε έχει γραφή και εις την Παλαιάν Διαθήκην, “δεν θα δικαιωθή ποτέ κανείς από τα έργα του Νομου”. 17 Εάν δε ημείς, αφήσαντες τον Νομον και ζητούντες να επιτύχωμεν την δικαίωσίν μας δια της πίστεως και επικοινωνίας μας με τον Ιησούν Χριστόν, ευρεθήκαμεν στο κεφαλαιώδες αυτό θέμα αμαρτωλοί, τότε έρχεται στο στόμα το παράλογον ερώτημα· άρα γε ο Χριστός που μας εκάλεσεν εις αυτόν τον δρόμον, μας ηπάτησε και είναι υπηρέτης αμαρτίας; Μη γένοιτο να σκεφθώμεν ποτέ τέτοιαν βλασφημίαν. 18 Διότι, εάν εκείνα τα οποία έχω καταργήσει ως άχρηστα, δηλαδή τα τυπικά έργα του μωσαϊκού Νομου, αυτά πάλιν επαναφέρω εις την ισχύν και τα τηρώ, αποδεικνύω τον ευατόν μου παραβάτην, διότι έτσι ομολογώ, ότι η προηγουμένη παραμέλησις των τυπικών διατάξεων του Νομου ήτο αμαρτία. 19 Αυτό όμως δεν είναι αληθινό, διότι εγώ δια του Νομου, τον οποίον κατήργησα και ο οποίος καταδικάζει εις θάνατον κάθε παραβάτην, έχω πλέον αποθάνει δι' αυτόν, δια να ζήσω πλέον εν τω Θεώ, χάρις εις την πίστιν μου προς τον Χριστόν. 20 Εγώ έχω σταυρωθή μαζή με τον Χριστόν και δεν ζω πλέον εγώ, ο παλαιός φυσικός άνθρωπος, αλλά ζη μέσα μου ο Χριστός. Αυτήν δε την ζωήν που ζω μέσα στο σώμα μου τώρα, την ζω με την χάριν και την δύναμιν της πίστεως στον Υιόν του Θεού, ο οποίος με έχει αγαπήσει και παρέδωκε τον ευατόν του εις σταυρικόν θάνατον, δια την σωτηρίαν μου.
41 Και ιδού, ήλθε κάποιος άνθρωπος, ονόματι Ιάρειος, ο οποίος ήτο και άρχων της συναγωγής. Και αφού έπεσεν εις τα πόδια του Ιησού, τον παρακαλούσε να μεταβή στο σπίτι του, 42 διότι η μονογενής κόρη, την οποίαν είχε, δώδεκα περίπου ετών, ήτο ετοιμοθάνατος. Καθώς δε ο Ιησούς επήγαινεν στο σπίτι του Ιαείρου, τα πλήθη τον επίεζαν με τον συνωστισμόν των. 43 Και μια γυναίκα, που από δώδεκα έτη υπέφερε από αιμοραγίαν και η οποία είχε εξοδέψει όλην την περιουσίαν της εις ιατρούς, χωρίς να μπορέση να θεραπευθή από κανένα, 44 επλησίασε πίσω από τον Ιησούν, ήγγισε την άκρη από το ιμάτιόν του και αμέσως εσταμάτησε η αιμοραγία της. 45 Και είπεν ο Ιησούς· “ποιός είναι αυτός, που με ήγγισε;” Επειδή δε όλοι ηρνούντο, είπεν ο Πετρος και οι μαθηταί που ήσαν μαζή του· “διδάσκαλε, τα πλήθη σε στενοχωρούν και σε πιέζουν ολόγυρα και συ λέγεις ποιός με ήγγισε;” 46 Ο δε Ιησούς είπε· “κάποιος με ήγγισε. Διότι εγώ κατάλαβα ότι δύναμις θαυματουργική εβγήκε από εμέ”. 47 Η δε γυναίκα, όταν είδε ότι δεν εξέφυγε από την προσοχήν του Ιησού, τρέμουσα από φόβον και ευλάβειαν ήλθε, έπεσε γονατιστή εμπρός του και διηγήθηκε εις αυτόν και εμπρός εις όλον το πλήθος την αιτίαν, δια την οποίαν τον ήγγισεν, όπως επίσης και το γεγονός, ότι εθεραπεύθηκε αμέσως. 48 Ο δε Ιησούς της είπε· “θάρρος, κόρη μου, η πίστις σου σε έχει σώσει· πήγαινε ειρηνική και χαρούμενη, χωρίς την ανησυχίαν και την θλίψιν που είχες προηγουμένως από την ασθένειάν σου”. 49 Ενώ δε αυτός ακόμη ωμιλούσε, έρχεται κάποιος από το σπίτι του αρχισυναγώγου λέγων εις αυτόν, ότι “πέθανε η κόρη σου, μη ενοχλείς και μη βάζεις εις κόπον τον διδάσκαλον”. 50 Ο Ιησούς όμως, όταν ήκουσε την είδησιν, είπεν στον αρχισυνάγωγον· “μη φοβείσαι, μόνον πίστευε και θα σωθή η κόρη σου”. 51 Οταν δε ήλθε στο σπίτι, δεν αφήκε κανένα να μπη, ει μη μόνον τον Πετρον και τον Ιωάννην και τον Ιάκωβον και τον πατέρα της κόρης και την μητέρα. 52 Εκλαιαν δε όλοι και οδυρόμενοι εκτυπούσαν τας κεφαλάς και τα στήθη των δια την νεκράν. Ο δε Ιησούς είπε· “μη κλαίετε· δεν απέθανε, αλλά κοιμάται”. 53 Και τον περιγελούσαν, διότι ήξευραν καλά, ότι η κόρη είχε πεθάνει. 54 Αυτός όμως έβγαλε όλους έξω, επιασε το χέρι της και εφώναξε λέγων· “Κορη, σήκω επάνω”. 55 Και αμέσως η ψυχή της επέστρεψε στο σώμα και αναστήθηκε· και ο Ιησούς διέταξε να της δώσουν να φάγη, δια να αναλάβη τελείως από την εξάντλησιν της ασθενείας που την οδήγησε στον θάνατον. 56 Και έμειναν εκστατικοί και κατάπληκτοι οι γονείς αυτής. Ο δε Ιησούς παρήγγειλε εις αυτούς, να μη είπουν εις κανένα το γεγονός.
"Η ελληνική σημαία συμβολίζει τους ιστορικούς αγώνες της φυλής μας, συμπυκνώνει την ταυτότητά μας, τη μνήμη των παππούδων μας, το αίμα των ηρώων μας και σκεπάζει τους νεκρούς μας. Δεν επιτρέπεται ούτε να καίγεται, ούτε να βεβηλώνεται, ούτε να χλευάζεται, ούτε να λοιδορείται με πολύχρωμα σχέδια απεικονίζοντα τη χυδαιότητα και τον αρρωστημένο τρόπο συνεύρεσης φρικτών μειοψηφιών, οι οποίες ανάγουν σε νόημα και σκοπό της δυστυχισμένης τους ζωής τον διεστραμμένο ηδονισμό, την οικτρή αυτοϊκανοποίηση και την πρόστυχη μεταχείριση του ιερού ανθρωπίνου προσώπου". (Πηγή: Pentapostagma)
Στη στη χώρα μας γίνονται προσπάθειες να εφαρμοστεί και γενικευτεί ο τρόπος συναλλαγών μέσω καρτών. Στο εξωτερικό οι συναλλαγές μέσω καρτών γίνονται εδώ και πολλά χρόνια, όμως έχει ξεκινήσει μια διαφημιστική εκστρατεία προκειμένου οι άνθρωποι να πειστούν για τα πλεονεκτήματα ενός νέου τρόπου αγορών και πληρωμών με RFID (Το RFID είναι τα αρχικά του όρου Radio Frequency Identification, η απόδοση του στα ελληνικά ορίζεται ως «ταυτοποίηση μέσω ραδιοσυχνοτήτων). Πρόκειται για μια κάψουλα σε μέγεθος ενός κόκκου ρυζιού που εμφυτεύεται στο χέρι σε συγκεκριμένη περιοχή και που αλληλεπιδρά με μηχανήματα συναλλαγών, όπως φαίνεται στο παρακάτω βίντεο. Η κάψουλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί επιπλέον ως ταυτότητα, ως ηλεκτρονικό κλειδί, ως διαβατήριο, ως άδεια οδήγησης, ως κάρτα υγείας, ως εισιτήριο, δηλαδή αυτά που συνήθως είναι μέσα σε ένα πορτοφόλι. Έτσι με τη νέα τεχνολογία εμφύτευσης του RFID δεν χρειάζονται τα πορτοφόλια, αφού όλα αυτά αντικαθίστανται με έναν ψηφιακό αριθμό που είναι περασμένος στην κάψουλα. Πώς λειτουργεί; Όταν το χέρι με την ενσωματωμένη κάψουλα πλησιάσει στο ειδικό μηχάνημα , (για παράδειγμα πληρωμής ειδών στο σούπερ μάρκετ), το μηχάνημα ρίχνει μια ακτινοβολία στην κάψουλα που την ενεργοποιεί. Ενεργοποιούμενη η κάψουλα δίνει στο μηχάνημα τον ψηφιακό αριθμό της. Το μηχάνημα "διαβάζει", αναγνωρίζει τον αριθμό και κάνει συγκεκριμένες εντολές που τις έχει δώσει ο ιδιοκτήτης της.
Αν διάβαζε κάποιος στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, το 13ο κεφάλαιο και τους στίχους : "16 καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, 17 καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ"πριν από 60 ή 70 χρόνια δεν θα κατανοούσε τον τρόπο που θα μπορούσαν να γίνουν όλα αυτά που γράφει. Τώρα όμως με την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και την τεχνολογική πρόοδο η ερμηνεία γίνεται κατανοητή. Βέβαια μόνο ο Άγιος Τριαδικός Θεός γνωρίζει αν αυτό θα είναι το τεχνολογικό μέσο για το τελικό σφράγισμα επί εποχής αντιχρίστου που θα το επιβάλλει νομοθετικά, ή θα ανακαλυφθεί και χρησιμοποιηθεί κάτι πιο εξελιγμένο.
Όλα αυτά ο Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος τα είχε αναλύσει σε ομιλίες του εδώ και πολλά χρόνια.
Ομιλία 56η του Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα : " Τό χάραγμα τοῦ Θηρίου καί ὁ οἰκονομικός ἀποκλεισμός. Ὁ ἀριθμός τοῦ ὀνόματος τοῦ Θηρίου. Χωρία ἐξ ἄλλων βιβλίων τῆς Ἁγίας Γραφῆς περί Ἀντιχρίστου. Ὀνόματα αὐτοῦ. Ἡ φυσιογνωμία του" (14/11/82), από τη σειρά Ἱερά Ἀποκάλυψις.
11 Σας καθιστώ δε γνωστόν, αδελφοί, ότι το Ευαγγέλιον, το οποίον εγώ εκήρυξα εις σας δεν είναι έργον ανθρώπου και δεν εκφράζει σκέψεις ανθρώπων. 12 Διότι εγώ-όπως άλλωστε και οι άλλοι Απόστολοι-δεν έχω παραλάβει αυτό από άνθρωπον ούτε το εδιδάχθην από άνθρωπον, αλλά το παρέλαβα κατ' ευθείαν δι' αποκαλύψεων, τας οποίας ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός μου εφανέρωσε. 13 Βεβαίως και σεις οι ίδιοι έχετε πληροφορηθή την ζωήν και συμπεριφοράν που είχα, όταν έμενα πιστός εις την θρησκείαν των Εβραίων και ακολουθούσα όσα ο Ιουδαϊσμός εδίδασκε. Εχετε δηλαδή πληροφορηθή ότι, επηρεασμένος βαθύτατα από τας παλαιάς διδασκαλίας του Νομου και τα έθιμα των Ιουδαίων, κατεδίωκα με πολύν φανατισμόν και σκληρότητα την Εκκλησίαν του Χριστού και προσπαθούσα να την ερημώσω και αφανίσω. 14 Χαρις δε στον φανατισμόν μου αυτόν προώδευα στον Ιουδαϊσμόν παραπάνω από πολλούς ομοεθνείς συνομήλικάς μου, διότι εδείκνυα περισσότερον από αυτούς ζήλον δια τας πατροπαραδότους παραδόσεις μας. 15 Οταν δε ευδόκησεν ο πανάγαθος Θεός, ο οποίος με είχε ξεχωρίσει και προορίσει από την κοιλίαν ακόμη της μητρός μου, και με εκάλεσε δια της χάριτος του 16 να αποκαλύψη εις την καρδίαν και την ψυχήν μου τον Υιόν αυτού, δια να τον κηρύττω ως Σωτήρα εις τα έθνη, αμέσως δεν εζήτησα από κανένα άνθρωπον συμβουλήν και καθοδήγησιν δια την μεγάλην αυτήν κλήσιν. 17 Ούτε ανέβηκα εις τα Ιεροσόλυμα, δια να συναντήσω και συμβουλευθώ τους Αποστόλους, που είχαν κληθή προ εμού στο αποστολικόν έργον, αλλ' ανεχώρησα εις τα μέρη της Αραβίας και πάλιν επέστρεψα εις Δαμασκόν. 18 Επειτα, τρία έτη μετά την ημέραν που εκλήθην από τον Χριστόν, ανέβηκα εις τα Ιεροσόλυμα, δια να συναντήσω και γνωρίσω προσωπικώς τον Πετρον και έμεινα κοντά του δεκαπέντε μόνον ημέρας. 19 Αλλον δε από τους Αποστόλους δεν είδα, παρά μόνον τον Ιάκωβον, τον αδελφόν του Κυρίου.
27 Οταν δε ο Ιησούς εβγήκεν εις την ξηράν, τον συνάντησεν ένας άνθρωπος της πόλεως εκείνης, ο οποίος είχε μέσα του δαιμόνια από πολλά χρόνια και δεν εφορούσε ένδυμα και δεν έμενε σε σπίτι, αλλά μέσα εις τα μνήματα. 28 Οταν όμως είδε τον Ιησούν εκραύγασε δυνατά, έπεσεν εις τα πόδια του και με φωνήν μεγάλην είπε· “ποία σχέσις υπάρχει ανάμεσα εις εμέ και σε, Ιησού, Υιέ του Θεού του Υψίστου; Σε παρακαλώ, μη με βασανίσης και μη με κλείσης από τώρα στον φρικτόν Αδην”. 29 Είπε δε αυτά ο δαιμονιζόμενος, διότι ο Χριστός διέταξε το ακάθαρτον πνεύμα να βγη και να φύγη από τον άνθρωπον, επειδή από πολλά χρόνια τον είχεν αρπάξει και κυριεύσει. Οι δε άλλοι άνθρωποι, ένεκα της αγριότητος αυτού, τον έδεναν με αλυσίδες και με ισχυρά δεσμά εις τα πόδια, δια να τον φυλάσσουν, ώστε να μη επιτίθεται και κακοποιή τους άλλους. Αλλά αυτός έσπαζε τα δεσμά και ωδηγείτο βιαίως από τον δαίμονα εις ερημικούς τόπους. 30 Τον ερώτησε δε ο Ιησούς, λέγων· “ποιό είναι το όνομά σου;” Εκείνος δε απήντησε· “λεγεών”. Διότι πολλά δαιμόνια είχαν εισέλθει στον άνθρωπον αυτόν. 31 Και παρακαλούσαν τα δαιμόνια αυτόν, να μη τα διατάξη και πάνε εις τα τρίσβαθα του Αδου. 32 Ητο δε εκεί μία αγέλη με πολλούς χοίρους, που έβοσκαν στο βουνό· και τον παρακαλούσαν τα δαιμόνια να τους δώση την άδειαν να μπουν εις εκείνους τους χοίρους. Και τους το επέτρεψεν ο Κυριος (διότι κατά λόγον δικαιοσύνης έπρεπε να τιμωρηθούν με την απώλειαν των χοίρων οι ιδιοκτήται των, επειδή τους έτρεφαν, μολονότι αυτό απηγορεύετο από τον μωσαϊκόν νόμον). 33 Αφού δε εξήλθον τα δαιμόνια από τον άνθρωπον, εμπήκαν στους χοίρους και ώρμησε ασυγκράτητο όλο το καπάδι επάνω στον κρυμνόν, ερρίφθη από εκεί εις την θάλασσαν και επνίγησαν οι χοίροι. 34 Οταν δε οι βοσκοί είδαν το γεγονός αυτό, έφυγαν και το ανήγγειλαν εις την πόλιν και εις όσους συναντούσαν, από αυτούς που έμεναν στους αγρούς. 35 Εβγήκαν δε από την πόλιν οι άνθρωποι, δια να ίδουν αυτό που έγινε. Ηλθαν στον Ιησούν και είδαν τον άνθρωπον, από τον οποίον είχαν βγη τα δαιμόνια, να κάθεται κοντά εις τα πόδια του Ιησού, ντυμένος, ήρεμος και φρόνιμος, και εφοβήθησαν. 36 Είχαν δε διηγηθή εις αυτούς εκείνοι που είδαν το γεγονός, πως ελευθερώθηκε ο δαιμονιζόμενος. 37 Και όλον το πλήθος της περιοχής των Γαδαρηνών τον παρεκάλεσαν να φύγη από αυτούς, διότι είχαν κυριευθή από μεγάλον φόβον, δια την τιμωρίαν που τους επεβλήθη. Ενοχοι δε και δι' άλλα καθώς ήσαν, εφοβούντο πολύ και άλλας τιμωρίας. Ο δε Ιησούς εμπήκε στο πλοίον και επέστρεψε. 38 Παρακαλούσε δε αυτόν ο άνθρωπος, από τον οποίον είχαν βγη τα δαιμόνια, να μένη μαζή του. Ο Ιησούς όμως τον έστειλε ειρηνικά εις την πόλιν του, λέγων· 39 “γύρισε στο σπίτι σου και να διηγήσαι όσα έκαμε εις σε ο Θεός”. Και εκείνος έφυγε και διαλαλούσε εις όλην την πόλιν, όσα ο Ιησούς έκαμε εις αυτόν.
ΠΗΓΗ : ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ
ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
Τί εἶναι δαιμονοπληξία καί χαρακτηριστικά αὐτῆς. (25-10-81)
Ο Πανιερότατος μέσα από τη σύγχρονη αγιότητα και τον σύγχρονο προφητικό λόγο των αγίων ανθρώπων του Θεού, αναλύει πνευματικά και θεολογικά τη σύγχρονη γεωπολιτική στρατηγική που εφαρμόζουν οι μεγάλες δυνάμεις στη Μέση Ανατολή, η οποία είναι μέρος των ευρύτερων υποχθόνιων σχεδίων των ανθρώπων του μυστικού χρήματος, της νέας τάξης πραγμάτων, που έχουν σαν στόχο τη δημιουργία του φθαρμένου ανθρώπου που δεν θα έχει καμία ηθική αντίσταση.
Αυτοί οι άνθρωποι ξεκίνησαν έναν πόλεμο ηθικής ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους και διέλυσαν το τρίπτυχο : της αγάπης προς την πατρίδα, ισοπέδωσαν τις τοπικές οικονομίες προς όφελος μιας παγκόσμιας οικονομίας, και την θρησκεία προς όφελος μιας παγκόσμιας θρησκείας.
Στόχος της Νέας Τάξης Πραγμάτων είναι η νομιμοποίηση της ανήθικης ηθικής μέσα από διάφορα νομοθετήματα της βουλής και των προγραμμάτων του υπουργείου παιδείας. Μέσα από διάφορα νομοθετήματα του υπουργείου γεωργίας θέλουν να μην παράγουμε τίποτα και όλα να είναι εισαγόμενα.
Θέλουν να δημιουργήσουν έναν καινούριο τύπο ανθρώπων που να μην έχει ηθικές αντιστάσεις, να μην έχει θρησκευτικές αναζητήσεις, να μην αναζητά την αγιότητα αλλά τη διαφθορά και την ικανοποίηση των επιθυμιών του μέσα από νομοσχέδια και σιγά σιγά να οδηγήσουν σε μια παγκόσμια οικονομία και μια παγκόσμια θρησκεία και όλα αυτά για να μπορέσουν κάποια στιγμή να φέρουν έναν παγκόσμιο κυβερνήτη, ο οποίος βεβαίως πρέπει να είναι αντίχριστος.
Αυτά και άλλα πολλά ενδιαφέροντα μας λέει ο Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος στην αναρτημένη ομιλία ....
8 Αυτός δε ο λόγος, που σου γράφω, είναι κατά πάντα αληθινός και αξιόπιστος. Και περί αυτών των μεγάλων αληθειών θέλω να διαβεβαιώνης και να πείθης τους Χριστιανούς, δια να φροντίζουν, όσοι έχουν πιστεύσει στον Θεόν, να μη μένουν εις την απλήν πίστιν, αλλά να πρωτοστατούν με ζήλον εις τα καλά έργα. Αυτά δε που είπα παραπάνω είναι έργα τα καλά και τα ωφέλιμα στους ανθρώπους. 9 Να αντιπαρέρχεσαι δε και να αποφεύγης τας ανοήτους συζητήσεις και τας γενεαλογίας περί ευγενούς καταγωγής και τας φιλονεικίας και τας μάχας γύρω από τα ζητήματα του Ιουδαϊκού νόμου· διότι όλα αυτά είναι ανωφελή και μάταια. 10 Αιρετικόν άνθρωπον, ο οποίος ύστερα από πρώτην και δευτέραν συμβουλήν μένει με πείσμα εις την πλάνην του, παράτησέ τον και μη συζητής πλέον μαζή του. 11 Γνωρίζων, ότι ο τοιούτος έχει πλέον παρεκκλίνει από την αλήθειαν και διαστροφή και αμαρτάνει, ελεγχόμενος και καταδικαζόμενος από τον ίδιον τον ευατόν του, από την συνείδησίν του. 12 Οταν στείλω εις σε τον Αρτεμάν η τον Τυχικόν, φρόντισε με κάθε τρόπον να έλθης να με συναντήσης εις την Νικόπολιν, διότι εκεί έχω αποφασίσει να περάσω τον χειμώνα. 13 Τον Ζηναν τον νομικόν και τον Απολλώ να τους κατευοδώσης και να τους εφοδιάσης με πολλήν επιμέλειαν, ώστε να μη τους λείπη τίποτε στο ταξίδι των. 14 Ας φροντίζουν δε και όλοι οι ιδικοί μας να πρωτοστατούν εις τα καλά έργα και μάλιστα εις τας επειγούσας ανάγκας των αδελφών, δια να μη μένουν άκαρποι. 15 Σε χαιρετούν όλοι όσοι είναι μαζή μου· χαιρέτησε όλους εκείνους, που μας αγαπούν δια της πίστεως του Χριστού. Η χάρις του Θεού, ας είναι με όλους σας. Αμήν.
5 “Εβγήκε ο σπορεύς στο χωράφι, δια να σπείρη τον σπόρον του. Και καθώς αυτός έσπερνε, άλλο μεν μέρος του σπόρου έπεσε κοντά στον δρόμον, κατεπατήθη από τους διαβάτας και τα πτηνά του ουρανού το κατέφαγαν. 6 Και άλλο έπεσε εις την πετρώδη γην και αφού εφύτρωσε, εξηράνθη, διότι δεν είχε υγρασίαν. 7 Και άλλο έπεσε ανάμεσα εις αγκάθια και καθώς εβλάστησαν και εμεγάλωσαν τα αγκάθια, το έπνιξαν εντελώς. 8 Και άλλο έπεσεν εις την εύφορον και καλήν γην και αφού εφύτρωσε, έκαμε καρπόν εκατονταπλάσιον”. Ενώ δε έλεγε αυτά, είπε με φωνήν μεγάλην· “Εκείνος που έχει αυτιά πνευματικά, δια να ακούη την αλήθειαν του Θεού, ας ακούη αυτά που εγώ διδάσκω”. 9 Τον ερωτούσαν δε οι μαθηταί του λέγοντες· “ποιό είναι το νόημα αυτής της παραβολής;” 10 Αυτός δε είπεν· “εις σας που έχετε αγαθήν διάθεσιν, εδόθη από τον Θεόν το προνόμιον και η χάρις να γνωρίζετε τας μυστηριώδεις αληθείας της βασιλείας του Θεού. Τους άλλους δε (επειδή δεν έχουν αγαθήν διάθεσιν και ενδιαφέρον να ακούσουν και δεχθούν την αλήθειαν και δια να τους προφυλάξω από την μεγάλη ευθύνην, που θα είχαν ενώπιον του Θεού, αν εκαταλάβαιναν και περιφρονούσαν τας θείας αληθείας) τους διδάσκω με παραβολάς, ώστε, ενώ βλέπουν να μη ημπορούν να εισχωρήσουν στο βαθύτερον νόημα, και ενώ ακούουν να μη ημπορούν να ενοήσουν την αλήθειαν. 11 Το νόημα δε της παραβολής αυτής είναι το εξής· Ο σπόρος συμβολίζει τον λόγον του Θεού. 12 Εκείνοι δε που ομοιάζουν προς το έδαφος κοντά στον δρόμον, είναι όσοι ήκουσαν και δεν επρόσεξαν τον λόγον του Θεού. Επειτα έρχεται ο διάβολος και παίρνει τον λόγον από την καρδία των, δια να μην πιστεύσουν και σωθούν. 13 Εκείνοι δε που συμβολίζονται με την πετρώδη γην, είναι όσοι όταν ακούσουν δέχονται με χαράν τον λόγον του Θεού, δεν έχουν όμως βαθειές ρίζες εις την καρδία των και δι' αυτό ολίγον καιρόν πιστεύουν και εις εποχήν πειρασμού απομακρύνονται από την πίστιν. 14 Το δε μέρος του σπόρου, που έπεσε εις τα αγκάθια, συμβολίζει εκείνους οι οποίοι, όταν ήκουσαν τον λόγον του Θεού, τον εδέχθησαν και επροσπάθησαν να τον τηρήσουν με κάποιαν προθυμίαν, αλλά πνίγονται από αγωνιώδεις φροντίδας δια την απόκτησιν πλούτου και από τας υλιστικάς απολαύσεις της ζωής αυτής, και έτσι δεν προχωρούν μέχρι τέλους, ώστε να έχουν καλούς και μονίμους καρπούς. 15 Το δε μέρος του σπόρου, που εσπάρθηκε εις την εύφορον γην, συμβολίζει τους καλοπροαιρέτους ανθρώπους, οι οποίοι με καλήν και αγαθήν καρδίαν, αφού ήκουσαν τον λόγον του Θεού, τον κρατούν με προσοχήν και ευλάβειαν μέσα των και έχουν ως καρπούς τα έργα της αρετής μαζή με την υπομονήν, την οποίαν θα δεικνύουν εις διαφόρους θλίψεις και περιπετείας.
6 Ας γνωρίζετε δε τούτο· ότι εκείνος που στο χωράφι του σπέρνει με τσιγκουνιά λιγοστό σπόρο, θα θερίση και λίγο σιτάρι. Και εκείνος που σπέρνει απλόχερα, θα θερίση πολύν καρπόν. (Ο καθένας δηλαδή θα αμειφθή από τον Θεόν ανάλογα με όσα δίνει, κατά την δύναμίν του πάντοτε). 7 Ο καθένας ας δίδη σύμφωνα με την αγαθήν διάθεσιν της καρδίας του, όχι με λύπην η από ανάγκην. Διότι ο Θεός “αγαπά εκείνον, που δίδει με καλωσύνην και γλυκύτητα”. 8 Είναι δε δυνατόν ο Θεός να σας δώση με το παραπάνω κάθε δωρεάν, ώστε πάντοτε, σε κάθε τι, να έχετε κάθε επάρκειαν εις υλικά αγαθά και έτσι να προθυμοποήσθε με το παραπάνω δια κάθε καλόν έργον. 9 Με τον τρόπον δε αυτόν θα πραγματοποιηθή και εις σας εκείνο που λέγει η Γραφή· “εσκόρπισεν αφθόνως τας ελεημοσύνας του, έδωκεν στους πτωχούς· η αρετή του μένει και διαλαλείται πάντοτε”. 10 Ο δε Θεός, ο οποίος “παρέχει εν αφθονία σπόρον στον γεωργόν που σπέρνει, και ψωμί προς τροφήν όλων μας”, είθε να χορηγήση, να ευλογήση και να πληθύνη την σποράν των χωραφιών σας και τα άλλα υλικά αγαθά σας και να αυξήση έτσι τους καρπούς της αγάπης και της καλωσύνης σας προς τους άλλους. 11 Ετσι δε να γίνεσθε πλούσιοι εις κάθε καλόν έργον, εις κάθε γενναιοδωρίαν, η οποία συνεργεί δια μέσου ημών, που εξυπηρετούμεν αυτήν την διακονίαν, να εκφράζωνται ευχαριστίαι προς τον Θεόν.
11 Επειτα από αυτά, επήγαινε ο Ιησούς προς την πόλιν Ναΐν. Και μαζή του επήγαιναν αρκετοί μαθηταί του και λαός πολύς. 12 Μολις δε επλησίασε εις την πύλην της πόλεως και ιδού εγίνετο η εκφορά ενός νεκρού, ο οποίος ήτο μονογενής υιός εις μητέρα χήραν και αποστράτευτον και πολύς λαός με πολλήν συμπάθειαν προς αυτήν παρακολουθούσε μαζή της την κηδείαν. 13 Και όταν την είδε ο Κυριος, την ευσπλαγχνίσθη και της είπε· “μη κλαίεις”. 14 Και αφού επλησίασε, ήγγισε το φέρετρον, ενώ εκείνοι που το εκρατούσαν εσταμάτησαν, και είπε· “νεανίσκε, εις σε λέγω· Σηκω”. 15 Και αμέσως εσηκώθη και εκάθισε ο νεκρός και ήρχισε να ομιλή. Ο δε Ιησούς έδωκε αυτόν εις την μητέρα του. 16 Και κατέλαβε φόβος όλους και εδόξαζαν τον Θεόν λέγοντες ότι “προφήτης μέγας παρουσιάσθη μεταξύ μας και ότι ο πανάγαθος Θεός επεσκέφθηκε τον λαόν του”.
Οι εναγκαλισμοί, οι ασπασμοί, οι συν-προσευχές, οι συν-λειτουργίες θρησκευτικών ηγετών, η συμμετοχή τους σε διάφορες οικουμενιστικές εκδηλώσεις και τελετές, έτσι όπως αποτυπώνονται στην διαδικτυακή ενημέρωση, αν μη τι άλλο φανερώνουν ότι η θρησκευτική ένωση είναι γεγονός. Το ζητούμενο γι' αυτούς είναι πώς θα περάσει αυτό στο λαό και πως θα γίνει αποδεκτό με τις λιγότερο δυνατές αντιδράσεις.
Για να περάσει το νέο μοντέλο της πανθρησκείας ή υπερθησκείας στο λαό θα πρέπει να ξεκινήσει η ενημέρωση-προπαγάνδα από την παιδική και εφηβική ηλικία. Στο πλαίσιο αυτό κινούνται τα νέα βιβλία θρησκευτικών όλων των βαθμίδων της ελληνικής εκπαίδευσης. Είναι βιβλία οικουμενιστικού περιεχομένου, θρησκευτικού συγκρητισμού και νεογνωστικισμού. Υποβαθμίζουν την επικρατούσα θρησκεία και παράλληλα αποκρύπτουν θεμελιώδη στοιχεία της. Προβάλλουν το κοινωνικό στοιχείο των θρησκειών και όχι την προσωπική σχέση ανθρώπου και Αγίου Τριαδικού Θεού.
"Τα λεγόμενα νέα βιβλία των θρησκευτικών αποκρύπτουν τα θεμελιώδη στοιχεία που είναι απαραίτητα για να γίνουν επιστημονικές συγκρίσεις διαφόρων θρησκειών, και γι' αυτό το λόγο το νέο μάθημα των θρησκευτικών δεν είναι θρησκειολογικό και ειδικότερα συγκριτικής των θρησκειών, αλλά είναι μάθημα θρησκευτικού συγκρητισμού ή οικουμενισμού ή γνωστικισμού. Διότι ο διδακτικός σκοπός του νέου μαθήματος των θρησκευτικών είναι να σχηματίσουν οι μαθητές την πεποίθηση ότι, είτε όλες οι θρησκείες είναι μυθώδεις, είτε ότι όλες οι θρησκείες έχουν την αλήθεια για τον θεό η καθεμία από την πλευρά της. Τα λεγόμενα νέα βιβλία των θρησκευτικών δεν είναι διδακτικά εγχειρίδια όπως υπάρχουν τέτοια για όλα τα μαθήματα, αλλά χαρακτηρίζονται "φάκελοι μαθητών" και είναι, όπως προαναφέρθηκε, απλά ανθολόγια κειμένων σχετικών με διάφορες θρησκείες. Έτσι η εκκλησία του Χριστού, η οποία είναι Θεοϊδρυτη εξομοιώνεται και με τις αιρέσεις (παπισμός, προτεσταντισμός, μονοφυσιτισμός) και με τις θρησκείες τις επινοημένες από ανθρώπους". (Πηγή : Θεογνωσία)
Στον οδηγό εκπαιδευτικού του προγράμματος σπουδών σχετικά με την νέα ύλη του μαθήματος των θρησκευτικών αναφέρεται ότι αυτό αποσκοπεί στο "να αφυπνίσει την αντίληψη του μαθητή ώστε να συνειδητοποιήσει τις θρησκευτικές προκατανοήσεις του, δηλαδή την λανθάνουσα μερικώς αρθρωμένη θρησκευτική του παράδοση. Να τον βοηθήσει να μετακινηθεί από τις προκατανοήσεις του και να διαλεχθεί με τις αφηγήσεις και τον λόγο των βασικών θρησκευτικών αλλά και κοσμικών παραδόσεων που αρνούνται την θρησκευτική αλήθεια". Σε άλλο απόσπασμα επεξηγεί ότι "οι μαθητές είναι ανάγκη να μην διαποτίζονται σε μια θρησκευτική άποψη οπότε το προτεινόμενο πρόγραμμα σπουδών τους προσφέρει ευκαιρίες να μελετήσουν και να στοχαστούν πάνω σε διαφορετικές θρησκευτικές και φιλοσοφικές θεωρήσεις". (Πηγή : Ρωμαϊικο Οδοιπορικό)
Οι ρωμαιοκαθολικοί, μουσουλμάνοι και εβραίοι Έλληνες μαθητές έχουν το προνόμιο να διδάσκονται ακραιφνώς μόνο τα της πίστης τους, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ξεκάθαρα θέμα ανισότητας και αδικίες στην αντιμετώπιση της πίστης των ορθοδόξων μαθητών (Πηγή : Ρωμαϊικο Οδοιπορικό)
Για να πάρετε μια εικόνα των νέων "φακέλων του μαθήματος των θρησκευτικών" επισκεφτείτε τους παρακάτω συνδέσμους.
Μια γενική διαπίστωση για τα βιβλία του δημοτικού είναι το γεγονός ότι, περίπου το ένα τρίτο της ύλης τους αναφέρεται στην ορθοδοξία, το άλλο ένα τρίτο σε άλλες θρησκείες και τέλος το ένα τρίτο σε θέματα κουλτούρας ντόπιας και ξένης που να σχετίζεται με την θρησκεία. Σύμφωνα με τον Καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Ιωάννη Φύκαρη πρόκειται περί ενός θρησκευτικού συνονθυλεύματος, χωρίς την ουσιαστική ανάδειξη της ορθόδοξης χριστιανικής αλήθειας ... κατευθύνει τους μαθητές προς την θρησκευτική ασάφεια και κατ' επέκταση την κοινωνική αποχαύνωση των μαθητών. (Περισσότερα για τις αξιολογικές κρίσεις των θρησκευτικών από τον Καθηγητή κ. Φύκαρη : ΕΔΩ)
Στον φάκελο μαθήματος θρησκευτικών Α' Λυκείου υπάρχουν στίχοι από σύγχρονα ελληνικά και ξένα τραγούδια ερμηνευτών όπως των Πορτοκάλογλου, Σαββόπουλου, Θαλασσινού, Κατσιμιχαίων, των Beatles, της J. Osborn κ.α., διάσπαρτα στις θεματικές ενότητες. Μοιάζει το βιβλίο με προτεσταντική κατήχηση, όπου μετά από ένα θέμα θα ακουστεί και το σχετικό τραγουδάκι. Ένα παράδειγμα από αυτό το βιβλίο στη σελίδα 36, ενταγμένο στην θεματική ενότητα : Άνθρωπος - Πρόσωπο, υποενότητα Επικοινωνία :
Ν.ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΓΛΟΥ
Η ΔΙΨΑ
Δεν είν’ η Κίρκη, η μάγισσα, του σεξ η θεά, η Καλυψώ, η Ναυσικά με του μπαμπά τα λεφτά. Δεν είν’ η θάλασσα, ο ήλιος, τα χαμένα νησιά. Δεν είναι τίποτα απ’ όλα κι είναι όλ’ αυτά... Είν’ η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα είν’ η δίψα που σε κρατά ζωντανό. Είν’ η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα είν’ η δίψα για καθαρό ουρανό. Δεν είν’ οι φίλοι, τα ξενύχτια, τσιγάρα, ποτά οι μουσικές, οι μουσικές γύρω απ’ την ίδια φωτιά. Παλιά σου όνειρα, ταξίδια με καινούργια πανιά Δεν είναι τίποτα απ’ όλα κι είναι όλ’ αυτά... Είν’ η κρυφή σου... Παλιές σου νίκες και ήττες και λάθη σωστά. Η ξενιτιά, η ξενιτιά του γυρισμού η χαρά κι αυτός ο κάποιος που σου γνέφει απ’ το λιμάνι μακριά Δεν είναι τίποτα απ’ όλα Κι είναι όλ’ αυτά... Είν η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα είν’ η δίψα που σε κρατά ζωντανό Είν’ η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα είν’ η δίψα για καθαρό ουρανό. Για ουρανό που χρώματα αλλάζει και σαν ποτάμι μοιάζει, σαν νερό. Σαν το νερό που σκύβεις και το πίνεις μα τη φωτιά δε σβήνεις, δε σβήνεις τον καημό για ουρανό...
Επίσης στο ίδιο βιβλίο στην θεματική ενότητα : Θρησκευτικότητα, υποενότητα : Σωτηρία, και στο κεφάλαιο : "Η χρήση της έννοιας της "σωτηρίας" στην τρέχουσα επικαιρότητα και η θεολογική σημασιοδότησή της, γράφει : "2. ΑΕΛ - Βέροια Βήμα σωτηρίας η γενναία ΑΕΛ" Στο τέλος της ενότητας καλείται ο μαθητής να σημειώσει ως άσκηση τα εξής : Ασκούμε κριτική στην παρουσία σωτήρων στη σύγχρονη ζωή με θρησκευτικά κριτήρια. (Τί να γράψει εδώ ο μαθητής; Μήπως ότι ο Αγιος Αχίλλιος βοήθησε την ΑΕΛ να σωθεί);;; Δηλαδή στο τέλος το μάθημα θα καταντά γελοίο. Εμπεριστατωμένη ανάλυση για τα νέα βιβλία θρησκευτικών από τον Καθηγητή Εκκλησιαστικού Δικαίου του Α.Π.Θ Κυριάκο Κυριαζόπουλο
- ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ-ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΙ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΕΜΦΥΛΗΣ - Α-ΦΥΛΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ. ΤΙ ΠΡΕΣΒΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΝ ;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥΣ : ΕΔΩ - ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ Η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΜΦΥΛΩΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΩΝ ; ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥΣ : ΕΔΩ
Η σημερινή ανάδειξη ζητημάτων που αφορούν την “έμφυλη ταυτότητα” ή τον προσδιορισμό του φύλου, απασχόλησαν την ορθόδοξη πατερική σκέψη ήδη από τον 4ο αιώνα μ.Χ. Ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων (313-386 μ.Χ.) αναφέρει : “αθάνατος εστί η ψυχή και όμοιαι πάσαι αι ψυχαί εισίν ανδρών τε και γυναικών τα γαρ μέλη του σώματος διακέκριται μόνον”. Και ερμηνεύει ο γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος το χωρίο αυτό λέγοντας ότι “δεν υπάρχει γυναικεία και ανδρική ψυχή. Και του ανδρός και της γυναικός η ψυχή είναι μια, δεν υπάρχουν διαφορές γιατί η ψυχή δεν έχει φύλο. Μόνο τα μέλη του σώματος διακρίνονται σε ανδρικά και γυναικεία. Ανάλογα με την κατασκευή του, αν είναι άνδρας ή γυναίκα επιδρά επί της ψυχής, για να εμφανισθεί αυτό που λέμε γυναικεία ψυχολογία ή ανδρική ψυχολογία. Στην πραγματικότητα η ψυχή είναι μια, δεν διακρίνεται σε φύλο, αλλά τα χαρακτηριστικά του σώματος τρόπον τινά χρωματίζουν την ψυχή ή ακριβέστερα την συμπεριφορά της” (Χριστιανική Ανθρωπολογία , ομιλία 24η).
Τα εντελώς αντίθετα υποστηρίζει η δυτική σκέψη, εμπνεόμενη από τις αρχές του διαφωτισμού, καθώς απομακρύνθηκε από την ορθόδοξη πατερική παράδοση και ερμηνεία της Αγίας Γραφής. Επινόησε ένα θεωρητικο-φιλοσοφικό κατασκεύασμα για να δικαιολογήσει και νομιμοποιήσει την διολίσθηση του γεννετήσιου ενστίκτου σε παραφύσιν εκτροπές. Οι θεωρίες αυτές πρωτοεμφανίστηκαν στις αγγλοσαξονικές χώρες, την Γαλλία και τις ΗΠΑ αρχικώς και επεκτάθηκαν σε παγκόσμια κλίμακα. Στηρίζονται σε κοινωνιολογικές, ιστορικές, πολιτιστικές αιτιάσεις οι οποίες απέχουν αφενός από το να μεταστοιχειωθούν σε επιστημονικές αλήθειες, αφετέρου έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με την αλήθεια της Αγίας Γραφής και της πατερικής ερμηνείας της, « καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς(Γεν. 1,27) Οι θεωρίες αυτές διατυπώνουν την άποψη ότι το φύλο είναι αιτία καταπίεσης ανδρών και γυναικών καθώς και ανασταλτικός παράγοντας για την ολοκλήρωση της ανθρώπινης προσωπικότητας. Ταυτοποιούν το φύλο σε “βιολογικό φύλο” (sex) ως φυσικός όρος με βάση τη διαφορά στα γεννητικά όργανα και τις διαδικασίες αναπαραγωγής και στο “κοινωνικό φύλο” (gender) ως κοινωνική κατηγοριοποίηση “ανδρας” “γυναίκα”. Θεωρούν ότι το βιολογικό φύλο αποτελεί παράγοντα για την ανδρική κυριαρχία στις γυναίκες και ταυτόχρονα γίνεται αίτιο της εμπέδωσης της γυναικείας υποτέλειας και ότι είναι όρος κοινωνικά προσδιορισμένος άρα ευμετάβλητος. Υποστηρίζουν ότι βιολογικό και κοινωνικό φύλο δεν συνδέονται μεταξύ τους, άρα είναι αναγκαία η αποσύνδεσή τους. Το κοινωνικό φύλο προηγείται και κατασκευάζει το βιολογικό. Η κοινωνία κατασκευάζει τις φυσικές κατηγορίες “άνδρας - “γυναίκα” με βάση την ανατομία. Προτείνουν το ξεπέρασμα του δίπολου έμφυλου συστήματος ανδρας-γυναίκα στη δυνατότητα μιας ρευστής πολλαπλότητας των κοινωνικών φύλων. Θεωρούν ότι το φύλο δεν είναι ουσία, αλλά ενέργεια-ενέργημα, όπου μέσα από ενεργήματα, χειρονομίες, κινήσεις και με τη διαδικασία της επανάληψης παράγει μια έμφυλη ταυτότητα, η οποία περιορίζεται από κοινωνικο-πολιτισμικές κανονικότητες. Επιπλέον θεωρούν ότι δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ βιολογικού και κοινωνικού φύλου. Το κοινωνικό φύλο είναι ανεξάρτητο του βιολογικού με συνέπεια ο άνδρας και ο ανδρισμός να μπορούν να δηλωθούν τόσο σε ένα αρσενικό σώμα όσο και στο θηλυκό και το αντίθετο δηλαδή η θηλυκότητα να δηλωθεί τόσο σε ένα αρσενικό σώμα όσο και σε ένα θηλυκό. Υποστηρίζουν την αποδόμηση των ιεραρχικών αντιθέσεων άνδρας-γυναίκα, ανδρισμός-θηλυκότητα,γιατί κάθε έμφυλη διχοτόμηση αποτελεί κοινωνική κατασκευή και ως κοινωνική κατασκευή μεταβάλλεται ανάλογα με τους τόπος και τις ιστορικές εποχές. Συνεπώς υπεισέρχεται ο υποκειμενισμός στην έννοια της έμφυλης ταυτότητας. Θα πρέπει να γίνει υπέρβαση των έμφυλων κριτηρίων σε πιο ρευστές ταυτότητες, από τη στιγμή που οι έμφυλες ταυτότητες δημιουργούνται ιστορικά, άρα είναι ανοιχτές σε αλλαγές. Καταλήγουν να υποστηρίζουν ότι το φύλο δεν υπάρχει δεν προϋπάρχει, αν δεν το συγκροτήσουμε εμείς στην καθημερινή ζωή σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις ενεργητικές παρεμβάσεις μας. Το φύλο απεγκλωβίζεται από την οριοθέτηση άνδρες-γυναίκες και δεν αναφέρεται πλέον σε διακριτές έμφυλες κατηγορίες. Περνάμε έτσι σε έναν ά-φυλο κόσμο που ξεπερνά τον έμφυλο διαχωρισμό υπέρ της έννοιας άνθρωπος, σε έναν κόσμο όπου θα θεωρούμαστε άνθρωποι χωρίς έμφυλες ταυτότητες και που θα συμμετέχουμε πλήρως στην εξέλιξη της υποκειμενικότητάς μας. Τέλος χαρακτηρίζουν ως αναχρονιστικές τις έμφυλες και άλλες στερεότυπες προκαταλήψεις και επικαλούνται το σημαντικό ρόλο της εκπαίδευσης ως μέσου προκειμένου να αποτραπούν αυτά τα στερεότυπα και προκαταλήψεις.
Είπε κάποτε ο Μέγας Αντώνιος ότι ήλθε η εποχή που θα βλέπουν αυτοί που είναι άφρονες εκείνους που σωφρονούν και θα τους θεωρούν σαν παράφρονες, μη μπορώντας να διακρίνουν ότι στην πραγματικότητα άφρονες και παράφρονες είναι αυτοί οι ίδιοι. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας κατάλαβαν πολύ νωρίς και το έδειξαν στο μεγάλο σχολείο τους, στο θέατρο, στις τραγωδίες, ότι όταν ο άνθρωπος ξεφύγει από τα όριά του κινείται στο χώρο της ύβρεως, γίνεται άφρονας και αμέσως έρχεται η τιμωρία του, η νέμεσις. Ο άγιος Παϊσιος μιλούσε για τους πνευματικούς νόμους, τα θεόσταλτα όρια μέσα στα οποία οφείλει να ζει ο κάθε άνθρωπος. Αν τους παραβεί τότε έρχεται η παιδαγωγική τιμωρία του Αγίου Τριαδικού Θεού, για να δώσει την ευκαιρία στον άνθρωπο να μετανοήσει και να ξαναγυρίσει στα όριά του. Αν εμμένει και παγιωθεί τότε έρχεται η καταδικαστική τιμωρία. Ο Άγιος Τριαδικός Θεός είναι Θεός αγάπης αλλά και δικαιοσύνης. Η σύγχρονη εποχή είναι μια εποχή που καταργεί κάθε όριο. Μετά την κατάργηση των εθνικών συνόρων, των εθνικών νομισμάτων και οικονομιών, την καθιέρωση παγκόσμιων εορτών, την κατάργηση των εθνικών συνειδήσεων και ιστοριών, την υποβάθμιση των θρησκευμάτων και την ένωσή τους σε μια υπερθρησκεία μέσω του οικουμενισμού, εμφανίζεται τώρα και η κατάργηση των φύλων και των έμφυλων στερεοτύπων.
Ο νεός νόμος "αναγνώρισης της ταυτότητας του φύλου" (δες εδώ) δεν προβλέπει σε τι να γίνεται η διόρθωση φύλου, άρα σαφώς κινείται στο πνεύμα της ά-φυλης ταυτότητας, εισαγάγοντας μια νέα κατηγορία ανθρώπινων δικαιωμάτων, πέρα από τα έως τώρα καθιερωμένα ανθρώπινα δικαιώματα που αφορούν όλους τους ανθρώπους συμπεριλαμβανομένων και των ομοφυλοφίλων. Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη πάνω στον νέο νόμο "διόρθωσης φύλου", αλλά και γενικότερη πληροφόρηση πάνω σε θέματα που αφορούν την ταυτότητα φύλου από τον καθηγητή Εκκλησιαστικού Δικαίου του Α.Π.Θ Κυριάκο Κυραζόπουλο (τα πρώτα 31 λεπτά)
