Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ, ΣΤΟ ΝΕΟΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΥΚΓΡΗΤΙΣΜΟ ΣΤΑ ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ



    Ο γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος  είχε πει εδώ και πολλά χρόνια :   «Εἶναι ἐπί θύραις ὁ Οἰκουμενισμός, ἄς τό προσέξουμε αὐτό [ἡ ὁμιλία ἔγινε στίς 6-12-1993]. Λυποῦμαι πού τά λέγω, ἀλλά πρέπει νά εἰπωθοῦν γιά νά ἑτοιμαζόμαστε καί νά ξέρομε. Τό πρῶτο βῆμα ἡ ἕνωση Ὀρθοδοξίας - Ρωμαιοκαθολικισμοῦ - Προτεσταντισμοῦ. Αὐτοί προσεταιρίζονται τόν Ἰουδαϊσμό-Μωαμεθανισμό, τό δεύτερο βῆμα. Καί αὐτά τά πέντε ἑνωμένα. Καί πᾶμε στό τρίτο βῆμα, πού εἶναι ὅλες οἱ λεγόμενες φυσικές θρησκεῖες, πού εἶναι εἰδωλολατρικές, Βουδισμός κτλ., νά ἑνωθοῦν ὅλα. Αὐτή ἡ λεγόμενη «Ὑπερθρησκεία».
      Πρίν ἔρθει ὁ ἀντίχριστος θά ὑπάρχει ὁ Οἰκουμενισμός. Ὅταν ἔρθει ὁ ἀντίχριστος, θά καταργήσει τόν Οἰκουμενισμό, θά καταργήσει ὅλες τίς θρησκεῖες, ὥστε σέ αὐτόν τό ναό τοῦ Θεοῦ σάν θεός θά καθήσει καί θά πεῖ: «Ἐγώ εἶμαι θεός, δέν ὑπάρχει ἄλλος θεός», θά ἀποδεικνύει μέ ψευδοθαύματα τόν ἑαυτό του ὅτι εἶναι θεός».
(Ἠσαΐας, ὁμιλία 9η)


     Οι εναγκαλισμοί, οι ασπασμοί, οι συν-προσευχές, οι συν-λειτουργίες θρησκευτικών ηγετών, η συμμετοχή τους σε διάφορες οικουμενιστικές εκδηλώσεις και τελετές, έτσι όπως αποτυπώνονται στην διαδικτυακή ενημέρωση, αν μη τι άλλο φανερώνουν ότι η θρησκευτική ένωση είναι γεγονός. Το ζητούμενο γι' αυτούς είναι πώς θα περάσει αυτό στο λαό και πως θα γίνει αποδεκτό με τις λιγότερο δυνατές αντιδράσεις.
      Για να περάσει το νέο μοντέλο της πανθρησκείας ή υπερθησκείας στο λαό θα πρέπει να ξεκινήσει η ενημέρωση-προπαγάνδα από την παιδική και εφηβική ηλικία. Στο πλαίσιο αυτό κινούνται τα νέα βιβλία θρησκευτικών όλων των βαθμίδων της ελληνικής εκπαίδευσης. Είναι βιβλία οικουμενιστικού  περιεχομένου, θρησκευτικού συγκρητισμού και νεογνωστικισμού. Υποβαθμίζουν την επικρατούσα θρησκεία και παράλληλα αποκρύπτουν θεμελιώδη στοιχεία της. Προβάλλουν το κοινωνικό στοιχείο των θρησκειών και όχι την προσωπική σχέση ανθρώπου και Αγίου Τριαδικού Θεού.

      "Τα λεγόμενα νέα βιβλία των θρησκευτικών αποκρύπτουν τα θεμελιώδη στοιχεία που είναι απαραίτητα για να γίνουν επιστημονικές συγκρίσεις διαφόρων θρησκειών, και γι' αυτό το λόγο το νέο μάθημα των θρησκευτικών δεν είναι θρησκειολογικό και ειδικότερα συγκριτικής των θρησκειών, αλλά είναι μάθημα θρησκευτικού συγκρητισμού ή οικουμενισμού ή γνωστικισμού. Διότι ο διδακτικός σκοπός του νέου μαθήματος των θρησκευτικών είναι να σχηματίσουν οι μαθητές την πεποίθηση ότι, είτε όλες οι θρησκείες είναι μυθώδεις, είτε ότι όλες οι θρησκείες έχουν την αλήθεια για τον θεό η καθεμία από την πλευρά της. Τα λεγόμενα νέα βιβλία των θρησκευτικών δεν είναι διδακτικά εγχειρίδια όπως υπάρχουν τέτοια για όλα τα μαθήματα, αλλά χαρακτηρίζονται "φάκελοι μαθητών" και είναι, όπως προαναφέρθηκε, απλά ανθολόγια κειμένων σχετικών με διάφορες θρησκείες. Έτσι η εκκλησία του Χριστού, η οποία είναι Θεοϊδρυτη εξομοιώνεται και με τις αιρέσεις (παπισμός, προτεσταντισμός, μονοφυσιτισμός) και με τις θρησκείες τις επινοημένες από ανθρώπους". (Πηγή : Θεογνωσία)

           Στον οδηγό εκπαιδευτικού του προγράμματος σπουδών σχετικά με την νέα ύλη του μαθήματος των θρησκευτικών αναφέρεται ότι αυτό αποσκοπεί στο "να αφυπνίσει την αντίληψη του μαθητή ώστε να συνειδητοποιήσει τις θρησκευτικές προκατανοήσεις του, δηλαδή την λανθάνουσα μερικώς αρθρωμένη θρησκευτική του παράδοση. Να τον βοηθήσει να μετακινηθεί από τις προκατανοήσεις του και να διαλεχθεί με τις αφηγήσεις και τον λόγο των βασικών θρησκευτικών αλλά και κοσμικών παραδόσεων που αρνούνται την θρησκευτική αλήθεια". Σε άλλο απόσπασμα επεξηγεί ότι "οι μαθητές είναι ανάγκη να μην διαποτίζονται σε μια θρησκευτική άποψη οπότε το προτεινόμενο πρόγραμμα σπουδών τους προσφέρει ευκαιρίες να μελετήσουν και να στοχαστούν πάνω σε διαφορετικές θρησκευτικές και φιλοσοφικές θεωρήσεις". (Πηγή : Ρωμαϊικο Οδοιπορικό)
           Οι ρωμαιοκαθολικοί, μουσουλμάνοι και εβραίοι Έλληνες μαθητές έχουν το προνόμιο να διδάσκονται ακραιφνώς  μόνο τα της πίστης τους, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ξεκάθαρα θέμα ανισότητας και αδικίες στην αντιμετώπιση της πίστης των ορθοδόξων μαθητών (Πηγή : Ρωμαϊικο Οδοιπορικό)

       Για να πάρετε μια εικόνα των νέων "φακέλων του μαθήματος των θρησκευτικών" επισκεφτείτε τους παρακάτω συνδέσμους.
 
ΤΑΞΗ - Γ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
ΤΑΞΗ - Δ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
ΤΑΞΗ - Ε΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
ΤΑΞΗ - ΣΤ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
ΤΑΞΗ - Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΤΑΞΗ - Β΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΤΑΞΗ - Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΤΑΞΗ - Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΤΑΞΗ - Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΤΑΞΗ - Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ (ΕΠΑΛ)
ΤΑΞΗ - Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

        Μια γενική διαπίστωση για τα βιβλία του δημοτικού είναι το γεγονός ότι, περίπου το ένα τρίτο της ύλης τους αναφέρεται στην ορθοδοξία, το άλλο ένα τρίτο σε άλλες θρησκείες και τέλος το ένα τρίτο σε θέματα κουλτούρας ντόπιας και ξένης που να  σχετίζεται με την θρησκεία. Σύμφωνα με τον Καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Ιωάννη Φύκαρη πρόκειται περί ενός θρησκευτικού συνονθυλεύματος, χωρίς την ουσιαστική ανάδειξη της ορθόδοξης χριστιανικής αλήθειας ... κατευθύνει τους μαθητές προς την θρησκευτική ασάφεια και κατ' επέκταση την κοινωνική αποχαύνωση των μαθητών. (Περισσότερα για τις αξιολογικές κρίσεις των θρησκευτικών από τον  Καθηγητή κ. Φύκαρη  : ΕΔΩ)

          Στον φάκελο μαθήματος θρησκευτικών Α' Λυκείου υπάρχουν στίχοι από σύγχρονα ελληνικά και ξένα τραγούδια ερμηνευτών όπως των Πορτοκάλογλου, Σαββόπουλου, Θαλασσινού, Κατσιμιχαίων, των Beatles, της J. Osborn κ.α., διάσπαρτα στις θεματικές ενότητες. Μοιάζει το βιβλίο με προτεσταντική κατήχηση, όπου μετά από ένα θέμα θα ακουστεί και το σχετικό τραγουδάκι.
       Ένα παράδειγμα από αυτό το βιβλίο στη σελίδα 36, ενταγμένο στην θεματική ενότητα : Άνθρωπος - Πρόσωπο, υποενότητα Επικοινωνία :
 Ν.ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΓΛΟΥ 
Η ΔΙΨΑ

  Δεν είν’ η Κίρκη,
η μάγισσα, του σεξ η θεά,
η Καλυψώ, η Ναυσικά
με του μπαμπά τα λεφτά.
Δεν είν’ η θάλασσα, ο ήλιος,
τα χαμένα νησιά.
Δεν είναι τίποτα απ’ όλα
κι είναι όλ’ αυτά...

Είν’ η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν’ η δίψα που σε κρατά ζωντανό.
Είν’ η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν’ η δίψα για καθαρό ουρανό.

Δεν είν’ οι φίλοι, τα ξενύχτια,
τσιγάρα, ποτά
οι μουσικές, οι μουσικές
γύρω απ’ την ίδια φωτιά.
Παλιά σου όνειρα, ταξίδια
με καινούργια πανιά
Δεν είναι τίποτα απ’ όλα
κι είναι όλ’ αυτά...

Είν’ η κρυφή σου...

Παλιές σου νίκες και ήττες
και λάθη σωστά.
Η ξενιτιά, η ξενιτιά
του γυρισμού η χαρά
κι αυτός ο κάποιος που σου γνέφει
απ’ το λιμάνι μακριά
Δεν είναι τίποτα απ’ όλα
Κι είναι όλ’ αυτά...

Είν η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν’ η δίψα που σε κρατά ζωντανό
Είν’ η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν’ η δίψα για καθαρό ουρανό.

Για ουρανό
που χρώματα αλλάζει
και σαν ποτάμι μοιάζει,
σαν νερό.
Σαν το νερό
που σκύβεις και το πίνεις
μα τη φωτιά δε σβήνεις,
δε σβήνεις τον καημό
για ουρανό...

    Επίσης στο ίδιο βιβλίο στην θεματική ενότητα : Θρησκευτικότητα, υποενότητα : Σωτηρία, και στο κεφάλαιο : "Η χρήση της έννοιας της "σωτηρίας" στην τρέχουσα επικαιρότητα και η θεολογική σημασιοδότησή της, γράφει :
"2.   ΑΕΛ - Βέροια
      Βήμα σωτηρίας η γενναία ΑΕΛ"
    Στο τέλος της ενότητας καλείται ο μαθητής να σημειώσει ως άσκηση τα εξής : Ασκούμε κριτική στην παρουσία σωτήρων στη σύγχρονη ζωή με θρησκευτικά κριτήρια.
(Τί να γράψει εδώ ο μαθητής; Μήπως ότι ο Αγιος Αχίλλιος βοήθησε την ΑΕΛ να σωθεί);;; Δηλαδή στο τέλος το μάθημα θα καταντά γελοίο.

Εμπεριστατωμένη ανάλυση για τα νέα βιβλία θρησκευτικών από τον Καθηγητή Εκκλησιαστικού Δικαίου του Α.Π.Θ Κυριάκο Κυριαζόπουλο