32. Λύσις τῆς 6ης Σφραγῖδος. Ὁ μέγας σεισμός. Ἀλλοίωσις οὐρανίων σωμάτων. Ἀνακαίνισις τῆς κτίσεως. 6, 12 – 14
ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΝΑΛΥΣΗΣ
12 Καὶ εἶδον ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν
ἕκτην, καὶ σεισμὸς μέγας ἐγένετο, καὶ ὁ ἥλιος μέλας ἐγένετο ὡς σάκκος
τρίχινος, καὶ ἡ σελήνη ὅλη ἐγένετο ὡς αἷμα, 13 καὶ οἱ ἀστέρες τοῦ
οὐρανοῦ ἔπεσαν εἰς τὴν γῆν, ὡς συκῆ βάλλουσα τοὺς ὀλύνθους αὐτῆς, ὑπὸ
ἀνέμου μεγάλου σειομένη, 14 καὶ ὁ οὐρανὸς ἀπεχωρίσθη ὡς βιβλίον
ἑλισσόμενον, καὶ πᾶν ὄρος καὶ νῆσος ἐκ τῶν τόπων αὐτῶν ἐκινήθησαν·
